اینلت لاستیکی رسیور شیردوشی

شستشوی دستگاه شیردوش ثابت: 

براى دستگاههاى ثابت تجهیزات بیشترى لازم است:

وان: که ظرفیت آن برحسب تعداد واحد دوشنده در نظر گرفته میشود. به ازاى هر واحد دوشنده، حداقل ٨ لیتر حجم در نظر گرفته شود. مثلاً براى ١٠ واحد دوشنده حداقل یک وان ٨٠ لیترى لازم است.

لوله هاى ورودى آب بالاى وان باید داراى دبى کافى باشند. بهتر است از لوله یک اینچ استفاده شود؛ در غیر اینصورت می بایست سر راه ورودى آب به وان، پمپ تعبیه شود. 
لوله هاى انتقال آب می بایست از جنس استیل یا پی وی سی مقاوم در برابر حرارت انتخاب شوند و قطر آن  ها به گونه اى باشد که حجم آب کافى را از خود عبور دهند تا واحدهاى انتهاى خط شیردوشی نیز به خوبى تمیز و شسته شوند.

جتر کاپ یا کلاسترواش، محل قرار گرفتن خوشه دوشش در زمان شستشو است و انواع مختلفی دارد.

شستشوى اصولى شیردوش ٦ مرحله دارد:

• شستشو با آب ولرم ( 30 تا 35 درجه) جهت شستن شیرآبه هایی که پس از پایان دوشش در لوله ها باقی مانده است؛
• شستشو با آب داغ (70 تا 75 درجه) جهت شستن چربى ها؛
• شستشو با محلول سود و آب 70 درجه جهت جرم برى و ضدعفونى؛ درصد محلول شوینده و میزان ترکیب با آب را کارخانه سازنده سود تعیین میکند که این میزان براى سودهاى پرک معمولاً ١/٥ تا 3 درصد می باشد ( ١/٥ تا 3 کیلو پرک در صد لیتر آب)
• آبکشی با آب داغ 70 درجه؛
• شستشو با محلول اسید و آب گرم (حدود ٤٥ درجه). معمولاً میزان اسید استفاده شده در وان ٠/٣درصد می باشد (٣٠٠ گرم اسید در١٠٠لیتر آب).
• آبکشی با آب داغ 70 درجه

هرگز دستگاه شیردوش را با آب جوش نشویید.

در آبکشی اولیه از آب داغ استفاده نکنید.

شستشوی تانک ذخیره شیر یا شیر سرد کن:

کلیه مراحل ذکر شده در شستشوی شیردوش، جهت ضدعفونی بیدون و یا شیر سردکن قابل استفاده می باشد.