سنسور القایی TELEMECANIQUE XS1M18PA370C

سنسورهای فاقد تماس (Non-Contact) مجاورتی القایی (inductive proximity sensor) برای تشخیص اهداف فلزی (معمولا فولاد نرم با ضخامت بیشتر از یک میلی متر) مورد استفاده قرار می‌گیرند. سنسور مجاورتی القایی معمولا از چهار قسمت اصلی تشکیل شده‌ است؛ هسته آهنی همراه با سیم‌پیچ‌ها، یک نوسان‌ساز (Oscillator)، مدار اشمیت تریگر (Schmitt Trigger) و یک تقویت‌کننده خروجی.

نوسان‌ساز باعث ایجاد یک میدان مغناطیسی نوسانی و متقارن می‌شود، که از هسته آهنی و سیم‌پیچ‌ها گسیل می‌شود. زمانی که یک شی فلزی وارد میدان مغناطیسی این سنسور می‌شود، جریان الکتریکی مستقل کوچکی، که به جریان گردابی (Eddy) معروف است، در سطح فلز القا می‌شود. این جریان سبب تغییر در رلوکتانس و فرکانس طبیعی مدار مغناطیسی می‌شود. در نتیجه دامنه نوسان کاهش می‌یابد.

با ورود بیشتر فلز به میدان مغناطیسی، دامنه نوسان بیشتر کاهش پیدا می‌کند و در نهایت از بین می‌رود. این پدیده در واقع اصل ECKO  نام دارد که مخفف Eddy Current Killed Oscillator است. مدار اشمیت تریگر به این تغییر دامنه پاسخ می‌دهد و خروجی سنسور را مطابق با آن تنظیم می‌کند. زمانی که شی فلزی سرانجام از برد (Range) سنسور به سمت خارج حرکت کند، مدار دوباره شروع به نوسان می‌کند و مدار اشمیت تریگر خروجی سنسور را به حالت قبلی باز می‌گرداند. در شکل زیر دیاگرام طرز کار سنسور مجاورتی القایی نشان داده شده است.