اطلاعاتی در باره بلبرینگ

نوع متقدم از بلبرینگ های خطی از سه بدنه استفاده می کند که بر روی هم و در زیر قلم بند قرار دارند. گرچه هیچ مدرک قاطعی وجود ندارد اما این تکنولوژی ممکن است به قدمت ساخت اهرام گیزا باشد. بلبرینگ های خطی مدرن از اصول مشابهی استفاده می کنند با این تفاوت که بعضی مواقع از ساچمه به جای غلتک استفاده می شود.

اجزاء نخستین ساچمه های ساده و غلتکی، چوب بوده است اما سرامیک، یاقوت کبود و شیشه نیز کاربرد داشتند. آهن، برنز و فولادهای دیگر، سرامیک ها و پلاستیک (برای مثال نایلون، پولی اکسی متیلین، تفلون و UHMWPE) همگی امروز معمولند. یک ساعت جیبی مرصع برای کاهش اصکاک از سنگ ها استفاده می کند و با این کار اجازه می دهد که زمان دقیق تر نگه داشته شود. حتی مواد قدیمی هم می توانند دوام خوبی داشته باشند. برای مثال، بلبرینگ های چوبی امروزه هنوز هم می توانند در آسیاب های آبی قدیمی دیده بشوند که آب، سرما و روانکاری اش را تامین می کند.

بلبرینگ های چرخشی برای برای بسیاری از کاربردها مورد نیازند؛ از کاربردهای سنگین در محور چرخها و شفت های ماشین گرفته تا قسمت های دقیق ساعت ها. ساده ترین بلبرینگ چرخشی بلبرینگ بوش است که فقط یک سیلندر است که بین چرخ و محورش وارد می شود؛ این ساختار بوسیله بلبرینگ غلتشی ادامه پیدا کرد که در آن بوش بوسیله تعدادی غلتک سیلندری جایگزین شد. هر غلتک به عنوان یک چرخ جدا رفتار می کند.

اولین بلبرینگ غلتکی اتاق دار عملی در اواسط دهه 1740 میلادی بوسیله جان هریسون که ساعت ساز بود برای یک کارمند وقت نگهدار دریائی ابداع شد.. این وسیله از بلبرینگ برای یک حرکت نوسانی بسیار محدود استفاده کرد ولی او همچنین در همان زمان از یک بلبرینگ مشابه در یک وسیله واقعا دوار در یک ساعت معمولی نیز استفاده کرد.

یک مثال قدیمی از بلبرینگ چوبی که یک میز چرخنده را پشتیبانی می کرد، از کشتی رومی نمی در دریاچه نمی به جا مانده است. خرابی کشتی به 40 قبل از میلاد برمی گردد. گفته می شود لئوناردو داوینچی یک نوع بلبرینگ ساچمه ای (بلبرینگ) را در حدود سال 1500 شرح داده است. مسئله ای در ارتباط با بلبرینگ ها، مالش ساچمه ها در مقابل یک دیگر است که موجب اصکاک مضاعف می شود.

اما مالش می تواند بوسیله محبوس کردن ساچمه ها درون یک قفس جلوگیری شود. بلبرینگ غلتشی اتاق دار در اصل بوسیله گالیله در دهه 1960 شرح داده شد. قرار دادن بلبرینگ ها در یک ردیف تا سال ها زیادی بعد از آن انجام نشد. اولین امتیاز حق ثبت کاسه ساچمه متعلق به فیلیپ وگان از کارمارتن در 1794 بود.

ایده فردریش فیشر در سال 1883 برای فرزکاری و سنگ زدن ساچمه ها در اندازه ها و گردی یکسان به کمک وسیله ای با ماشین تولید مناسب، اساس خلق یک صنعت مستقل بلبرینگ سازی را ایجاد دا د.

یک حق امتیازی که به عنوان اولین حق امتیاز گزارش شده است، به یک تعمیرکار دوچرخه پاریسی در آگوست 1869رسید . این بلبرینگ ها سپس در دوچرخه ای که بوسیله جیمز مور در اولین دوره مسابقات جهانی دوچرخه سواری در جاده پاریس- روئن در نوامبر 1869به مقام قهرمانی رسید، گنجانده شد.