کاربرد آسفالت

آسفالت

ماده ایی ترکیبی است که از مخلوط کردن مصالح سنگی  درشت مصالح سنگی ریز و قیر ساخته می شود

در ساخت جاده باند فرودگاه و پشت بام ساختمانها به کار گرفته می شود ویا به عبارت دیگر مخلوطی از مواد و مصالح

سنگی چسبیده سیاه رنگی به نام قیر و مشتقات آن را آسفالت می گویند با توجه به اختلاط سنگدانه ها در ابعاد مختلف

با مواد چسبنده بتن اسفالتی نیز می گویند عمده مصارف بتن آسفالتی در راه سازی . محوطه سازی . پشت بام ها می

باشد.

آسفالت الیافی 

آسفالت الیافی جدیدترین تکنولوژی روز دنیا برای افزایش مقاومت و طول  عمر آسفالت است در همین حال بتن الیافی

روشیجدید در جهت حذف میل گرد در ساخت محوطه ها و انواع قطعات پیش ساخته محسوب می شود با استفاده از 

آسفالت الیافی می توان ضخامت آسفالت معابر را تا 30 درصد کاهش داد و در عین حال حدود 10 درصد در اجرای روکش

های آسفالتی صرفه جویی اولیه اعمال کرد و تا 50 درصد بر طول عمر این طرح ها نسبت به آسفالت معمولی افزود در صورت از بتن الیافی نیز با حذف استفاده از میل گرد حدود 10 درصد کاهش هزینه ی اولیه پیش بینی می شود در حالی

که استفاده از این محصول به علت مسلح شدن سه بعدی نسبت به میلگرد طول عمر 2 برابری را برای سازه هایی که از

این محصول استفاده کرده اند خواهد داشت .

انواع آسفالت های اصلاح شده پلیمری عبارتند از :

*آسفالت های خرده لاستیکی

*آسفالت اپوکسی

*آسفالت پلیمری

آزمایشات آسفالت

این آزمایشات شامل :

1-تعیین چگالی

2-استقامت مارشال

3-تعیین درصد قیر

4- مصالح سنگی سیلوهای سرد و گرم

کاربردپلیمرها در راه سازی

جهت اصلاح واص قیر و مخلوط آسفالتی تنها در ساخت بتن آسفالتی صورت نمی گیرد و خواص مطلوب قیر اصلاح شده

پلیمری در افزایش مقاومت در براب بارهای وارده شرایط جوی و همین طور فرسودگی باعث شده است که استفاده از  آن

در عملیات مختلفی صورت پذیرد.

بتن آسفالتی

بتن اصفالتی مخلوطی است که صرفا" برای تحمل نیروها و اعمال آنها در اندازه کمتر به لایه زیرین به کار برده می شود

یعنی  به همان صورتی که لایه های بیندر و توپکا در راهسازی استفاده می گردد.و اصلاح مخلوط آسفالت گرم در مورد آن

به کار برده می شود

لایه های پوششی و روکش های نازک  

این پوشش ها که از بافت متراکم برخوردارند در معرض بارهای ترافیکی سنگین قرار داشته و استفاده از آمیزه های  قیر و

پلیمر در این لایه موجب کاهش تغییر شکل دائمی افزایش عمر خستگی نیاز به لایه های نازک تر مقاومت بهتر در برابر تراکم

موضعی می گردد.