ررسي اثر ضدعفوني کنندگي رقت 2:100 از محلول هيپوکلريت سديم %5 و استفاده از روکش يک بار مصرف بر آلودگي تجهيزات و سطوح کار دندانپزشکي با ويروس هپاتيت B

زمينه و هدف: توانمندي روش ها و مواد موجود براي ضدعفوني سطوح کار از اهميت زيادي برخوردار است. در مطالعه اي که در سال 1382 براي بررسي ميزان آلودگي بخش ترميمي به عفونت HBV انجام شد، بعد از مشاهده آلودگي قسمت هاي نيمه بحراني بخش به ويروس هپاتيت B استفاده روزانه از محلول ضدعفوني کننده هيپوکلريت سديم %5 با رقت 2:100 و استفاده از روکش هاي يک بار مصرف توصيه گرديد. هدف از اين مطالعه ارزيابي وضعيت بخش از لحاظ آلودگي به HBV در شرايط فعلي (استفاده روزانه از محلول ضدعفوني کننده هيپوکلريت سديم %5 با رقت 2:100 و استفاده از روکش هاي يک بار مصرف) بود.
روش بررسي: اين تحقيق در دو مرحله انجام شد: در مرحله اول که از نوع مقطعي بود آلودگي به HBV در 17 قسمت از سطوح و وسايل بررسي شد. اين 17 قسمت عبارت بودند از: تيوب هاي کامپوزيت، نمونه رنگ، بطري هاي سمان، شير دستشويي مخصوص هپاتيت، دستگيره کشوي نگهداري مواد، کليد و پريزهاي برق، گوشي تلفن، دستگيره درب ورودي، دستگيره درب اتاق پرسنل، دستگيره فور، دستگيره آمالگاماتور، محل قرارگيري کپسول در آمالگاماتور و جاصابوني. در مرحله دوم که از نوع مداخله اي بود، آلودگي به HBV در 10 ناحيه از يونيت ها، همچنين سه ناحيه از دو دستگاه light cure (نوک، دسته و کليد) قبل و بعد از ضدعفوني بررسي شد. نمونه برداري به وسيله سواب پنبه اي استريل و محلول ترانسپورت (Bovine Serum Albumin in Sodium Chloride) BSAS انجام شد. بررسي نمونه ها از نظر آلودگي به HBV در انستيتو پاستور ايران و به روش واکنش زنجيره پليمراز (PCR) صورت گرفت.
يافته ها: نتايج بدست آمده از بخش اول مطالعه، نشان دهنده عدم آلودگي 17 قسمت نمونه برداري شده از سطوح و وسايل بود. در بخش دوم مطالعه از 96 جايگاه نمونه برداري شده از قسمت هاي مختلف يونيت و دستگاه هاي light cure، قبل و بعد از ضدعفوني، تنها يک جايگاه قبل از ضدعفوني آلوده به HBV بود که آلودگي پس از ضدعفوني رفع گرديد.
نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي مطالعه حاضر، ضدعفوني با رقت 2:100 از محلول هيپوکلريت سديم %5 و استفاده از روکش هاي يکبار مصرف در رفع آلودگي HBV موثر بوده است.