2 قانون مهم در پرورش زنبور عسل

 قانون ۴۰ روز در زنبور عسل:

هر تخم ملکه برای تبدیل شدن به زنبور کامل نیازمند ۲۱ روز زمان است. زنبور کامل برای به دست آوردن توانایی پرواز و خروج از کندو برای شهدآوری نیازمند ۲۱ روز دیگر می باشد. بنابراین از زمان خروج لارو زنبور از تخم تا زمان خروج زنبور کارگر کامل برای شهدآوری، حدود ۴۰ روز زمان نیاز است. یک زنبوردار برای برداشت بیشترین مقدار عسل، باید از ۴۰ روز پیش از برآمدن گل ها و شکوفه ها در اندیشه ی افزایش جمعیت زنبوران کارگر باشد تا کندو با حداکثر توان خود برای جمع آوری شهد وارد عمل شود.

زمان آغاز استفاده از مکمل تخم گذاری بسته به فصل و شرایط اقلیمی هر منطقه متفاوت است؛ ولی آنچه مهم است، رعایت فاصله ی ۴۰ روزه میان آغاز استفاده از مکمل تخم گذاری ملکه و شروع برنامه ی تولید عسل توسط زنبوردار است. البته همان گونه که گفته شد، این زمان ها بسته به شرایط اقلیمی و آب و هوایی مناطق مختلف کشور، ممکن است از منطقه ای به منطقه ی دیگر متفاوت باشد.

ارتباط تصاعدی جمعیت زنبور و تولید عسل:

ارتباط میان جمعیت کندو و تولید عسل خطی نیست بلکه تصاعدی است؛ به عبارت دیگر، افزایش جمعیت زنبوران کندو به طور تصاعدی سبب افزایش تولید عسل می شود. به عنوان نمونه، اگر یک کندو با ۱۰۰۰۰ زنبور، ۱۰ کیلوگرم عسل تولید کند، یک کندو با جمعیتی ۵ برابر (۵۰۰۰۰ زنبور) می تواند بیش از ۶۰ کیلوگرم یعنی بیش از ۶ برابر عسل تولید کند. این پدیده اهمیت افزایش جمعیت کندو را دوچندان می کند. این افزایش جمعیت فقط با افزایش تخم گذاری ملکه امکان پذیر است.