پروپولیس یا بره موم زنبور عسل

زنبور های عسل نمی توانند کندوهای محافظت شده و امن خود را ترک کنند و خود را در دست دشمنان سلسله پادشاهی خود رها سازند، یعنی ویروسها، باکتری ها و قارچ ها که حاصل تجزیه موجودات مزاحمی هستند که خود را وارد جمعیت زنبورها کرده اند. چند مثال از این وجودات موذی، کرم ها، موشها، بیدها، عنکبوت ها و غیره هستند. برای مبارزه با این مزاحمین آنها رزینی را کشف کرده اند که از پوست درختان به دست می آید، آنها این رزین را پردازش می کنند و برای بستن شکاف های موجود در کندو مورد استفاده قرار می دهند. امروزه این رزین به عنوان پروپولیس شناخته می شود و دارای خواص آنتی بیوتیکی خارق العاده ای می باشد. بدین شیوه است که زنبورهای عسل می توانند از عسل و کندوی خود محافظت کنند و آن را عاری از میکروب نگه دارند.
دانشمند بزرگ ارسطو درباره پروپولیس می گوید: برای درمان انواع گوناگونی از بیماریها استفاده کرده است و آن را برای جراحات پوستی مورد استفاده قرار داده است. در برخی اختلالات عصبی، درمان بر پایه پروپولیس نتایج خوبی به همراه داشته است. در دوران قدیم مرهمی که از پروپولیس و ژل سلطنتی ساخته شده بود در جنگها برا ی مقابله با عفونت زخم ها به کار گرفته می شد.
محققین روسی و لهستانی دریافته اند که پروپولیس بر علیه باسیل سل موثر است و در برابر انواع خاصی از قارچ ها که در برابر درمان های معمول مقاوم هستند مانند (کاندیدیاز) تاثیر مشابهی دارد.
ثابت شده است که یکی از مشخصات پروپولیس زنبور، تقویت سیستم دفاعی بدن است که اثر آن را در برابر تمام انواع عفونت ها دو چندان می سازد. با شروع قرن هفدهم، اشتیاق برای مطالعه این فرآورده در یوگسلاوی، روسیه، لهستان و سایر نقاط جهان روز به فزونی گذاشته است. یک دانشمند فرانسوی به نام لوی و همچنین یک آزماشگاه داروشناسی در لهستان خواص فوق العاده پروپولیس را در برابر انواع خاصی از قارچها و باکتری ها نشان داده است.
مدیر مرکز تحقیقاتی بیوتیکا میتجا، مصرف پروپولیس را به عنوان یک عامل ضد باکتری غیر سمی توصیه کرده و کارآیی آن را در برابر سرماخوردگی معمولی نشان داده است.
در حقیقت کلمه پروپولیس ریشه یونانی داشته و به معنای (قبل از شهر) است و نشان می دهد پروپولیس این مجموعه را از تهدیدهای خارجی محافظت می کند. از 5000 سال قبل، خاصیت ضد جرم و میکروب پروپولیس شناخته شده بود به طوری که از آن برای بهبود زخم ها وتومورها و آبسه استفاده می شد. پروپولیس یکی از آنتی بیوتیک های طبیعی است و موجب تقویت سیستم ایمنی می شود.
اثر ضد باکتری، ضد پارازیت و ضد ویروس پروپولیس به حدی است که قسمت داخلی کندوها از استریل ترین اتاق های جراحی امروزه نیز چندین مرتبه استریل تر است. باکتری بسیار قوی MRSA که هیچ آنتی بیوتیک مؤثری در برابر آن وجود ندارد، نسبت به پروپولیس حساس است ودر مجاورت آن از بین می رود.
پروپولیس دارای ارزش غذایی فوق العاده ای است و سرشار از موادی چون ویتامین ها، مواد معدنی، آنزیم ها، اسیدهای آمینه و سایر عناصر کمیاب است.
خواص درمانی پروپولیس:
اثر ضد قارچ احتمالا" به دلیل وجود اسیدکافئیک، پینوسمبرینا و پینوبانکسینا و دارای خواص ضدالتهابی و التیام بخشی است.
سیستم ایمنی را بسیار قوی می کند.
به تشکیل آنتی بادی و سلول های بیگانه خوار کمک کرده و در مجموع مقاومت بدن را در برابر عفونت ها افزایش می دهد. این اثر آنتی بیوتیکی (باکتری کش و باکتریواستاتیک) این ماده را بر علیه استافیوکک، استرپتوکک، سالمونلا، پروتئوس ولگاریس، اشرسیاکولی، باسیل کخ و بقیه باکتری ها بسیار موثر می سازد.
کاربردهایی درمانی پروپولیس:
اجزایی که مجموعا" پروپولیس را می سازند، باعث می شوند که این ماده بر علیه اقسام زیادی از بیماری ها سودمند باشد، مانند:
کم خونی،بی اشتهایی عصبی، آترواسکلروز و آرتریواسکلروز (تصلب شرائین)، زخم و تب خال، زگیل یا پیلا (تومورهای خوش خیم) که به صورت موضعی درمان می شوند، عفونت های قارچی، باکتریایی و ویروسی مانند تب خال ساده، تریکومونیاز (نوعی عفونت قارچی) واژن، آکنه، پولیپ، گوش درد، پیوره و ژنژویت، واریس،گاستریت، زخم های اثنی عشر، اسهال، دیورتیکولیت، پسوریازیس، بی خوابی، افسردگی و عصبی شدن.
برخی تجربیات تازه که با پروپولیس انجام گرفته است، برای درمان برخی بیماریهای مقاوم که تاکنون درمان ناپذیر بوده اند، راه های نوینی پیش پای ما گذاشته است، مانند دیستروفی پیشرونده عصبی عضلانی، بیماری پارکینسون، بیماریهای تیروئید، تب روماتیسمی، استئوآرتریت (آرتروز)، اختلالات کبدی و هرپس (تب خال).
پروپولیس دارای هیچ گونه آثار جانبی نیست. استفاده داخلی و خارجی این ماده هیچ گونه آثار جانبی شناخته شده ای ندارد. حتی خوردن مقادیر زیاد آن تنها یک اسهال خفیف و بدون هیچ عارضه دیگری ایجاد می کند. با وجود این برخی افراد ممکن است علائم یک واکنش آلرژیک خفیف را نشان دهند که به سادگی گویای آن است که باید با دوزهای کمتر از این ماده، درمان خود را آغاز نمایند.