آلبومین Albumin

آلبومین (ریشه لاتین: آلبوس بمعنی سفید) عموماً به گروهی از پروتئینهای محلول در آب گفته می‌شود اما در بدن انسان از نظر کاربرد و مقدار یکی از مهمترین پروتئین‌های درون پلاسما بوده و جزو پروتئین‌هایی است که گلیکوزیله نمی‌شود. غلظت آلبومین موجود در خون انسان حدود ۳/۶ - ۵/۲ گرم بر دسی لیتر است و این مقدار درصورت نیاز بدن تا دوبرابر نیز افزایش می‌یابد و میزان سنتز روزانه آن به طور تقریبی ۱۴۰ گرم می‌باشد. آلبومین در کبد ساخته شده و میزان تولید آن حدود ۱۵ گرم در روز است. نیمه‌عمر آلبومین در بدن ۲۰ روز است و روزانه نزدیک به ۴٪ تخریب و جایگزین می‌گردد.

آلبومین پروتئین اصلی خون است. پروتئین ساده و فاقد کربوهیدرات است. در pH فیزیولوژیک بار منفی دارد (سریع ترین حرکت الکتروفورزی را بعد از پرآلبومین به قطب آند دارد). وظیفه آن حفظ فشار اسمزی خون است. بنابراین هنگام دهیراتاسیون که آلبومین کاهش می یابد ما شاهد خیز یا ادم خواهیم بود. آلبومین با ظرفیت 2 به بیلی روبین متصل می شود (سولفونامیدها با بیلی روبین برای اتصال به آلبومین رقابت کرده و باعث افزایش بیلی روبین می شوند و سپس موجب عبور آن از سدخونی مغزی و آنسفالوپاتی کرنیکتروس در کودکان می شود.) آلبومین با ظرفیت 10 به اسیدهای چرب متصل می شود. همچنین به یون¬های کلسیم، منیزیم و مس نیز متصل می شود. همچنین مقداري اسیدآمینه تریپتوفان پلاسمايي را نیز حمل مي¬كند. آلبومین به آهن متصل نمی شود. درصدی نیز از هورمون¬های تیروئیدی با آلبومین در خون حمل می¬شوند. آلبومین به عنوان حامل مس می-باشد چون اتصال سست با این یون دارد بنابراین راحت مس خود را می دهد. در هنگام اسیدوز به علت اینکهH^+ افزایش می¬یابد سبب شکست اتصال کلسیم با آلبومین می شود و در نتیجه باعث افزایش 〖Ca〗^(2+) می¬گردد ولی کلسیم توتال ثابت است. همچنین در بیماری¬های کبدی به علت اینکه کبد نقص دارد و نمی¬تواند آلبومین را سنتز کند میزان آن کاهش می یابد. در بیماری های کلیوی نیز چون نقص در باز جذب پروتئین ها وجود دارد مقادیر آن کاهش می¬یابد. کاهشی مشابه در سوءتغذیه به علت کمبود دریافت پروتئین مانند كواشيركور دیده می¬شود، كاهش آن در التهاب به همراه افزایش کورتیزول نیز مشاهده می¬گردد، در حالت اخیر چرخه اوره فعالیت حداکثری خواهد داشت. نکته: در تمامی مواردی که میزان آلبومین خون کاهش می یابد کاهش کلسیم به همراه منیزیوم نیز دیده می¬شود ولی این کاهش اثری بر روی کلسیم یونیزه ندارد و مقدار آن همچنان ثابت است. افراد مبتلا به آنآلبوميني تنها خيز ملايمي را نشان مي¬دهند، معتقدند در اين موارد ساير پروتئين¬هاي پلاسمايي افزايش يافته تا كمبود آلبومين را جبران کنند. سالسيلات¬ها مي¬توانند باعث آزاد شدن بيلي¬روبين از آلبومين شوند، لذا مصرف آسپرين در كودكاني كه هيپربيلي¬روبينمي غير¬كونژوگه دارند می¬تواند خطر کرینکتروس را افزایش دهد.