فناوری خودروی هوای فشرده
«خودروی هوای فشرده» (Compressed air cars) خودرویی میباشد که با موتورهایی که از هوای فشرده استفاده می‌کند .این در حالی است که در اتومبیل‌های معمولی سوختی از جنس بنزین یا گاز عادی استفاده می‌شود. مردم قرن ۲۱ تا حد زیادی از ایده این خودروها استقبال می‌کنند. خصوصا زمانی که آلودگی ناشی از بنزین و گازوئیل عامل بسیار نگران‌کننده‌ای برای محیط زیست است.
موتور و فناوری
موتوری که در یک خودرو با این فناوری نصب شده است، از هوای فشرده‌ای که در مخزن اتومبیل با فشار 4500 psi یا حدود ۳۱۰ بار ذخیره می‌شود، استفاده می‌کند. فناوری استفاده شده در موتورهای هوایی کاملا متفاوت با فناوریی است که در خودروهایی با سوخت معمولی استفاده می‌شود. آن‌ها از فشار ایجاد شده توسط گسترش هوای فشرده برای به راه انداختن پیستون استفاده می‌کنند. این فرایند سبب می‌شود آلودگی ایجاد نشود؛ چرا که هوا تنها ماده‌ای است که توسط موتور برای تولید انرژی استفاده می‌شود و ماده‌ی دورریختنی نیز خود هوا است.
مخزن ذخیره‌سازی هوا / سوخت‌گیری
مهندسان و طراحان، مخزن ذخیره‌سازی را از فیبر کربن طراحی کرده‌اند تا وزن ماشین را کاهش دهد و در صورت برخورد مستقیم از انفجار جلوگیری نماید. مخازن فیبر کربن قادرند فشار هوای تا حدود 4500 psi را تحمل کنند؛ فشاری که مخازن فولادی قادر به تحمل آن نیستند. برای پر کردن مخزن ماشین با هوا، کمپرسور مورد استفاده باید به ماشین متصل شود. این کمپرسور از هوای اطراف برای پر کردن مخزن هوای فشرده استفاده می‌کند.
البته رواج این فناوری ممکن است سال‌ها طول بکشد. پس از آن کمپرسورهای با کیفیت بالا در ایستگاه‌های گاز در دسترس خواهند بود که در زمان بسیار کوتاهی به خودروهای این‌چنینی سوخت خواهند رساند.
انتشار آلودگی
ماشین هوای فشرده به‌طور معمول هوا را از اگزوز خارج می‌کند؛ زیرا هوا تنها چیزی است که به عنوان سوخت در آن استفاده می‌گردد. اما این موضوع کاملا به خلوص هوایی که در مخزنش قرار دارد وابسته است. اگر هوای ناخالص در مخزن پر شود، همین میزان ناخالصی منتشر می‌گردد. سطح انتشار کاملا به مکان و زمان پر کردن هوا در مخزن بستگی دارد.
