مرثیه ای برای سدان ها؛ چرا خودروسازان مختلف به سمت مدل های شاسی رفته اند؟

از گذشته نسبتا دور تا همین چند سال پیش، وقتی قرار بر خرید خودرو بود، بیشتر افراد به سراغ مدل های سدان می رفتند. این خودروها در مجموع تطابق بیشتری با نیازها و شرایط مشتریان داشتند، به همین جهت پرفروش تر و محبوب تر از بقیه مدل ها ظاهر می شدند.

اما چند سالی می شود که ساکنین کره خاکی تمایل بیشتری به سمت خودروهای شاسی بلند و کراس اوورها پیدا کرده اند. این پدیده یک روند جهانی بوده و تقریبا در تمامی کشورها از جمله ایران مشاهده می شود.

نگاهی به آمار فروش شرکت های مختلف در سال 2018 نشان می دهد که محبوبیت مدل های شاسی بلند روز به روز بیشتر شده و بازار این دسته از خودروها به شدت داغِ است. اینک وضعیت در بین خودروسازان به شکلی است که می توان گفت هر که مدل شاسی بلندش بیش، فروشش بیشتر!

در سال گذشته از میان2,31 میلیون خودروی فروخته شده با نشان مرسدس بنز، بیش از 820 هزار دستگاه به خانواده شاسی بلندها تعلق داشته اند

با توجه به شرایط موجود، دلیل تولد مدل هایی مثل بنتلی بنتایگا، لامبورگینی اوروس، رولزرویس کالینان از یک سو و مرگ مدل هایی مثل بیوک لاکراس، شورولت ایمپالا و فورد فیوژن قابل درک تر و واضح تر می شود. به طور خلاصه این سلیقه و انتخاب مشتری است که در یک محیط رقابتی خودروسازان را وادار به تغییر استراتژی کرده و به نوعی برای آنها تعیین تکلیف می کند.
حال سوال مهم این است که آیا رویگردانی از سدان ها و استقبال از شاسی بلندها تب موقتی است که به زودی فروکش خواهد کرد یا حرکتی درست و منطقی است؟ در این مطلب قصد داریم با بررسی چند عامل به این سوال پاسخ دهیم. اگر این موضوع برایتان جذابیت دارد، دعوت می کنیم با ما همراه باشید.

برخی از طرفداران خودروهای سواری اعتقاد دارند که علاقه به مدل های SUV یک تب زودگذر است که ریشه در قیمت پایین سوخت دارد. به عقیده این دسته در صورت افزایش قیمت سوخت، دارندگان خودروهای کراس اوور و شاسی بلند متضرر شده و دوباره به سراغ اتومبیل های سواری باز خواهند گشت.

آنها برای اثبات حرف خود به اواخر دهه 90 میلادی اشاره می کنند، زمانی که با کاهش قیمت سوخت، شاسی بلندهایی مثل فورد Expedition و شورولت تاهو با استقبال بالایی مواجه شدند. اما در میانه های دهه اول قرن بیست و یکم، با بالا رفتن قیمت سوخت، دارندگان این مدل ها با فروش خودروی خود به دنبال هاچبک کوچکی مثل فورد فوکوس رفتند.

در پاسخ به این دسته باید گفت تفاوتی اساسی بین این برهه زمانی و ده یا بیست سال پیش وجود دارد. در آن دوران شاسی بلندهای تولیدی مصرف سوخت بسیار بالاتری نسبت به اتومبیل های سواری داشتند، ولی در زمان کنونی اینگونه نبوده و به لحاظ مصرف سوخت اختلاف زیادی بین دو کلاس دیده نمی شود.

برای مثال سه شاسی بلند پرفروش کنونی بازار ایالات متحده نیسان روگ (بخوانید اکس تریل)، تویوتا RAV4 و هوندا CR-V در هر صد کیلومتر به ترتیب 8.4، 8.7 و 8.1 سوخت مصرف می کنند؛ حال آنکه این رقم برای خودروهای سواری کوچکی مثل هوندا سیویک و تویوتا کرولا بین تقریبا 7 الی 8 لیتر متغیر است.

با این حساب می توان گفت اگر چه در گذشته مصرف سوخت شاسی بلندها تقریبا دو برابر خودروهای سواری بود و می توانست انتخاب مشتریان را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار دهد، اما پیشرفت های حاصل شده اختلاف موجود را تا حدود 90 درصد کاهش داده و میزان مصرف سوخت دیگر مثل سابق یک فاکتور تعیین کننده نیست.

علاوه بر این موضوع باید به فاکتورهایی از قبیل کاربردهای زیادتر، کابین جادارتر، توانایی های حرکتی بهتر در مسیرهای خارج جاده و حس ایمنی بیشتر برای خودروهای شاسی بلند و کراس اوور اشاره کرد. آنطور که وضعیت بازار نشان می دهد، مشتریان این مزیت ها را به ده درصد مصرف سوخت بیشتر ترجیح می دهند.

کیا اسپرتیج به عنوان پرفروش ترین محصول کیا در سال 2018 دست یافت

در هر صورت حتی با فرض اینکه قیمت بنزین در آینده افزایش قابل ملاحظه ای خواهد داشت، خیلی بعید به نظر می رسد که دارندگان مدل های شاسی بلند، نسبت به تعویض خودروی خود با یک مدل سواری اقدام نمایند.

باید بپذیریم که سلیقه مشتریان عوض شده و بازار به SUV های بیشتری نیاز دارد، بنابراین خودروسازان برای بقا چاره ای جز تطبیق و سازگاری با این تغییر بزرگ پیش روی خود نمی بینند.

مساله مهم دیگر این است که این روزها ایده به اشتراک گذاری وسایل نقلیه به شدت رو به افزایش و شرکت های متعددی در این زمینه فعالیت می کنند. از طرف دیگر فناوری خودران نیز در کانون توجه اکثر خودروسازان مطرح قرار گرفته و دیر یا زود بالاخره واژه راننده مفهوم خود را از دست خواهد داد.

عدم تمایل شهروندان برای نگهداری و خرید خودرو، یکی از پیامدهایی است که این انقلاب در پی خواهد داشت. در این حالت رفته رفته تقاضا برای اتومبیل های شخصی افت کرده و خودروسازان با چالشی اساسی روبرو خواهند شد.

با توجه به این موارد، برخی از کارشناسان معتقدند که فروش خودرو در جهان الان به اوج خود رسیده و از دهه بعدی روندی نزولی به خود می گیرد. در این حالت خودروسازان وارد بحران شده و رقابت شدیدی بین آنها ایجاد می شود. این رقابت منجر به حذف برخی مدل ها شده و حتی می تواند به دلیل کوچک تر شدن بازارها سبب ورشکستگی بعضی از خودروسازان شود.

حال تصور کنید مدیرعامل یکی از شرکت های خودروساز هستید. شما می بینید که از یک سو مشتریان خودروهای شاسی بلند را بیشتر می پسندند و از سوی دیگر در آینده نزدیک به احتمال زیاد فروش اتومبیل دشوارتر از قبل خواهد شد. در چنین شرایطی تصمیم می گیرید از سبد محصولات خود کدام مدل ها را حذف کنید؟

جواب واضح است: اتومبیل های سواری، زیرا مشتریان به مدل های کراس اوور و شاسی بلند علاقه مندند و شما باید از این فرصت برای بهبود شرایط کنونی و آماده شدن برای سال های سخت، استفاده کنید.

سدان لوکس و پرچمدار کادیلاک CT6، یکی از شش سدانی که بر اساس سیاست جدید جنرال موتورز تولید آن متوقف خواهد شد

این درست است که اتومبیل های سواری لذت رانندگی بیشتری دارند و راندن آنها هیجان و حس بهتری به راننده منتقل می کند، اما مزایایی که برای مدل های شاسی بلند برشمردیم، برای عموم مردم مهم تر از فاکتور لذت رانندگی هستند.

فراموش نکنیم که خودروسازان مثل سایر شرکت ها، برای بقا نیازمند فروش محصولات خود هستند. وقتی که مدل های شاسی بلند بیشتر به فروش می رسند و در مقابل روز به روز از میزان مشتریان اتومبیل های سواری کاسته می شود، چه دلیلی بر تولید و توسعه سدان های جدید وجود دارد؟ آیا راضی کردن طرفداران لذت رانندگی که بخش کوچک تری از بازار را تشکیل می دهند، ضامن بقای یک شرکت خودروساز خواهد بود؟

با در نظر گرفتن همه جوانب باید گفت حرکت کمپانی های مختلف به سمت مدل های SUV یک تصمیم هوشمندانه و درست بوده و هر خودروسازی که در مقیاس جهانی فعالیت می کند، در صورت عقب ماندن از این قافله زودتر به پایان خط خواهد رسید. با چنین نگرشی یک سوال مهم دیگر به ذهن می رسد این است که آیا می توان جهان خودرو را بدون سدان مهیج و جذابی مثل ب ام و سری 3 تصور کرد؟

شایان ذکر است میزان فروش اتومبیل های شاسی بلند از 32 درصد در سال 2012 به بیش از 45 درصد در سال 2018 افزایش یافته است.