آیا هاسول ویندوز 8 را نجات خواهد داد؟

این روزها نامی که بیشتر از همه بین اهالی دنیای فناوری تکرار می شود Haswell است. منتقدان و علاقمندان ویندوز 8 با ریزبینی و موشکافی دارند تغییرات این اکوسیستم را که می تواند اوضاع را در سال آینده دگرگون کند، رصد می کنند. ویندوز 8.1، مینی-تبلتهای جدید، و مارکت در حال رشد اپلیکیشن ها و بازی ها از جمله امیدها به آینده این اکوسیستم است ولی کسی نیست که نداند ریزپردازنده جدید اینتل هم یک تفاوت بزرگ را رقم خواهد زد.

بستر سخت افزاری جدید اینتل با نام هاسول، در اصل نسل جدید سری پردازنده های Core اینتل است که حتما آنها را با پسوند های i3 و i5 و i7 می شناسید. نسل قبلی خانواده Core را با نام آیوی بریج و نسل قبل تر را با نام سندی بریج می شناختیم ولی پرسش این است که "به زبان عامیانه، هاسول یعنی چهارمین نسل از سری Core، چه چیز جدیدی دارد؟ و چرا به طور مشخص برای ویندوز 8، یک عنصر کلیدی است؟"

با وجود تمام هیجانات پیرامون هاسول باید بدانید که بسیاری از مشخصات این چیپ نسبت به نسل قبلی، بدون تغییر باقی مانده. برای مثال، هاسول مثل آیوی بریج، بر اساس فرآیند 22 نانومتری ساخته شده و از ترانزیستورهای سه بعدی tri-gate استفاده می کند. اگر چه هاسول بهبودهای حداقلی در زمینه پردازش و بهبودهایی چشمگیرتر در زمینه گرافیک را نشان می دهد، ولی بزرگترین تغییر را باید مصرف بهینه انرژی در آن دانست. چیزی که گرچه ممکن است عشاق تکنولوژی را راضی نکند، ولی برای دستگاه های مبتنی بر ویندوز 8، یک پیشرفت حیاتی است.

به گفته اینتل، هاسول امکان یک تجربه تمام وقت را در دنیای کامپیوترهای قابل حمل فراهم می کند. دلیل این پیشرفت، هم تغییرات چشمگیر است و هم تکاملی. در بخش پیشرفت های چشمگیر، هاسول از ترفندهای مدیریت انرژی مربوط به معماری چیپ های مجتمع (Atom و ARM) استفاده کرده. در بخش تکاملی نیز، CPU و چیپ هاسول همچنان دو بخش مجزا هستند ولی در یک بسته سخت افزاری گنجانیده شده اند، که این باعث کاهش اندازه فیزیکی و در نتیجه امکان استفاده در دستگاه های سبک و باریک شده.

در اینجا به مسائل پیشرفته سخت افزاری نمی پردازیم چرا که قبلا توضیحاتی در این زمینه داده ایم اما به بیان ساده، لازم است بدانید که پیشرفت های هاسول در ابعاد مختلف، توانسته عمر باتری را تا 50 درصد بهبود ببخشد. یعنی به عنوان مثال، سرفیس پرو که عمر باتری آن در استفاده مداوم حدود 5 ساعت است، فقط با تغییر پردازنده به هاسول، می تواند به عمر 7.5 ساعت دست پیدا کند. چنین بهبودی چشمگیر است. دنیا را تکان نمی دهد ولی برای دستگاه های جدید یک نقطه قوت خواهد بود و می تواند به ساخت دستگاه های سبک تر و باریک تر منجر شود.

درست مثل سیستم های مبتنی بر ARM و Atom، دستگاه های جدید مبتنی بر هاسول نیز موقع روشن کردن، بیشتر و بیشتر از کامپیوترهای سنتی فاصله گرفته و به تلفن های هوشمند و تبلت ها نزدیک می شوند. یعنی با باز کردن لولای اولترابوک یا فشردن دکمه پاور تبلت، بلافاصله سیستم آماده به کار می شود. همچنین در وضعیت به ظاهر خاموش، امکان دریافت به روز رسانی ها از اینترنت وجود خواهد داشت که این همسو با تمایل مایکروسافت در دور کردن PC ها از دنیای سنتی و ورود به دنیای رایانش موبایل -سوار بر ویندوز 8- است.

شاید غیر واقع بینانه باشد که فکر کنیم هر پیشرفتی -هاسول، ویندوز 8.1، مینی-تبلت ها، یا هر چیز دیگری- به تنهایی قرار است رنسانس ویندوز 8 را رقم بزند. البته که به مرور همه چیز بهتر خواهد شد. مثلا سال آینده نسل بعد از هاسول، یعنی برادول ( Broadwell ) با ابعاد کوچکتر، وزن کمتر و فرآیند ساخت 14 نانومتری به دنیا معرفی خواهد شد و سایر موارد نیز بهبود خواهند یافت. شاید آن موقع ما در حال بحث پیرامون ویندوز 9 باشیم. کسی چه می داند!

اما به هر صورت هاسول در این زمان حساس می تواند ماشه ارزیابی مجدد برای دستگاه های مبتنی بر ویندوز در عصر پست-پی سی را بکشد و تغییری مهم به وجود آورد. شما فکر می کنید هاسول قهرمان این عرصه خواهد بود یا پهلوان پنبه ای بیش نیست و مسائل دیگر از اهمیت برخوردارند؟ نظرات خودتان را با ما در میان بگذارید.