معرفی اجزاء و قطعات اصلی براکت دندان

هر کسی که میخواهد درمان ارتودنسی برای صاف و مرتب کردن دندانها و دستیابی به لبخند هالیوودی و یا سلامت دهان و دندان خود انجام دهد، سوالات زیادی درباره اجزاء مختلف براکت دندان دارد. براکت از بخشهای مختلفی تشکیل شده است که آشنایی با آنها به شما کمک میکند همکاری بهتری با دندانپزشک داشته و بهتر بتوانید دستورات ارتودنتیست را رعایت کنید و مراقب براکت خود باشید. در اینجا با اصلی ترین قطعات آن آشنا میشوید.

آشنایی با بخشهای مختلف براکت ارتودنسیبند ارتودنسی

بند ارتودنسی روی یکی از دندان ها

بند ارتودنسی به حلقه هایی گفته میشود که همانند کمربند دور دندانهای عقبی (آسیاب) قرار میگیرند. ارتودنتیست اندازه بند را انتخاب میکند و با استفاده از ابزار دندانپزشکی از متناسب بودن آن برای دندان، مطمئن میشود. بند ارتودنسی معمولا ضمایم فلزی جوش خورده دارد که امکان رد شدن سیم (آرچ وایر) از آن را فراهم میکند (شکل بالا). بندهای مرسوم از استیل ضد زنگ ساخته میشوند اما براکتهای سرامیکی امروزه محبوبیت زیادی پیدا کرده اند و کمتر از فلز قابل دید هستند. بند به دندان با چسب مخصوصی متصل میشود.

 نگین فلزی

حلقه قرمز رنگ لیگاچور پلاستیکی است که سیم یا آرچ وایر را در جای خود نگاه می دارد. سیم به صورت یک میله افقی در تصویر نشان داده شده که از وسط براکت عبور میکند.

در تصویر نگین براکت را میبینید که بر روی سطح دندان چسبانده شده و سیم از داخل آن عبور کرده است

نگین براکت

نگینهای براکت دندان متداولترین نوع ابزار ارتودنسی مورد استفاده هستند. نگین ها (که به نام "براکت" بیشتر شناخته میشود) قطعه های مربعی شکل کوچکی هستند که به بند ارتودنسی متصل میشوند یا به سطح دندان با چسب مخصوص چسبانده میشوند (شکل بالا). جنس نگین براکت از فلز یا سرامیک ممکن است باشد. هر نگین شیاری دارد که سیم را نگه میدارد. برخی از آنها قلابهایی دارند که برای اتصال الاستیک (کش) مورد استفاده قرار میگیرد.

فلش قرمز رنگ در تصویر بالا آرچ وایر را نشان میدهد که براکتها را به هم متصل کرده است

سیم یا آرچ وایر

سیم ارتودنسی از فلز ساخته شده و فرم داده میشود تا با سیستم براکتها مطابقت پیدا کند. سیم توسط ارتودنتیست تنظیم میشود تا فشار ملایمی به دندانها وارد کند و موجب حرکت دندانها به سمت جایگاه مورد نظر شود. سیم اغلب در طول دوره درمان با سیم سنگین تری تعویض میشود تا نیروی بیشتری اعمال کند.

کش یا الاستیک

کش یا الاستیک جزء غیر ثابت ارتودنسی است به این معنی که همانند دیگر اجزا تثبیت نمیشود و بیمار میتواند آن را در بیاورد. الاستیک دور قلاب نگین قرار میگیرد و معمولا بین دندانهای پایین و بالا ارتباط برقرار میکند (شکل بالا). نیروی کششی که الاستیک دائما به دندانها وارد میکند، باعث حرکت دندانهای دو طرف آن به سمت یکدیگر میشود. معمولا از الاستیک برای اصلاح کراس بایت استفاده میشود.

لیگاچور پلاستیکی

لیگاچور سیم یا کش پلاستیکی کوچکی است که سیم یا آرچ وایر را به نگین های براکت را متصل نگه میدارد. این سیم یا کش ممکن است شفاف یا نقره ای رنگ باشد و یا در رنگهای مختلف ساخته شود. لیگاچور زمانی که براکت مجددا تنظیم میشود، تعویض میگردد.

فنر کویل

فنر کویل (Coil spring) گاهی اوقات بین دو براکت دندان و در شرایطی که دو دندان خیلی به هم نزدیک هستند، استفاده میشود. فنر بر روی سیم نصب میشود و نیرویی برای تنظیم فاصله دندانها اعمال میکند تا دو دندان را کمی از هم دور کند و بین آنها کمی فضا ایجاد شود.

زنجیر پلاستیکی یا پاور چین

زنجیر پلاستیکی زنجیری متشکل از حلقه های متصل به هم از جنس سیم یا کش است که در امتداد دندانها قرار میگیرد. از زنجیر پلاستیکی در اصل برای کمک به بستن فاصله بین دندانها یا جلوگیری از ایجاد فاصله بین دندانها استفاده میشود. زنجیر پلاستیکی نیز همانند لیگاچورپلاستیکی هر مرتبه که براکت تنظیم میشود، باید عوض شود.

اجزای مهم براکت را در تصویر بالا مشاهده میکنید. به ترتیب از بالا سمت راست: سیم، الاستیک، بند و اجزای پایین از سمت راست: لیگاچور پلاستیکی، نگین براکت