آنچه باید از جک های هیدرولیک بدانیم ؟

این ویژگی مایعات که  تقریبا تراکم ناپذیر هستند سبب شده است که از مایعات به عنوان وسیله مناسبی برای تبدیل و انتقال انرژی استفاده شود. بنابراین می‌توان از آنها برای طراحی ماشین هایی که در عین سادگی ، با نیروی محرک خیلی کم بتواند نیروی مقاوم فوق العاده زیادی را جابجا نماید، بهره برد . جک هیدرولیک وسیله‌ای است که در آن نیرویی بر روغن موجود در یک استوانه کوچک وارد می‌شود. این نیرو سبب می‌شود که روغن غیر قابل تراکم به استوانه بزرگ منتقل شود. روغن به پیستون استوانه بزرگ فشار می‌آورد و باعث بلند شدن بار روی استوانه می‌شود.در ساختمان جک هیدرولیک از این واقعیت استفاده می‌شود که روغن تقریبا تراکم ناپذیر است و نیروی وارد بر خود را منتقل می‌کند. فشار وارد بر پیستون کوچک عینا به پیستون بزرگ منتقل می‌شود و آنرا به طرف بالا می‌راند فشارهای وارد بر استوانه‌ها که همان نیروی وارد بر واحد سطح است ، دستگاهی وجود ندارد که بتواند مقدار کار را افزایش دهد. هر مقدار روغن که از استوانه کوچک خارج شود، همان مقدار وارد استوانه بزرگ می‌شود. در هر دو استوانه این حجم روغن برابر است با حاصلضرب سطح مقطع استوانه در فاصله‌ای که پیستون جابجا می‌شود. چون این حجم ها باهم برابرند، بنابراین که نشان می‌دهد در حالت ایده‌آل کار خروجی یا مفید با کار ورودی یا داده شده برابر است  در قرقره ، اهرم و جک هیدرولیک ، وقتی اصطکاک وجود ندارد، کار خروجی با کار ورودی برابر است. در چنین شرایطی مزیت مکانیکی ایده‌آل هر ماشینی را می‌توان با بررسی هندسه ماشین بدست آورد، می‌توان مزیت مکانیکی ایده‌آل را فقط با دانستن اینکه وقتی نیروی محرک را در مسافت معینی حرکت می‌دهیم، نیروی مقاوم چقدر جابجا می‌شود، پیدا کرد سیلندر هیدرولیک با وجود تنوع بسیار گسترده‌ای که دارد از چند قسمت عمده تشکیل شده است.لوله سیلندری داخل سنگ خورده استوانه‌ای است که حکم بدنۀ اصلی یک جک هیدرولیک را دارد، درپوش ته، فلنچ گلویی، شافت و پیستون دیگر قسمت‌های اصلی یک جک هیدرولیکی را شامل می‌شوند . لوله سیلندری داخل سنگ خورده‌ای که عموما از جنس آهن ST52 یا St37 می‌باشد و استوانه‌ای‌ست که در برابر هرگونه نشت روغن از بدنه آب‌بند می‌باشد. معمولا سایز سیلندر را به ترتیب بر اساس دهانه ی  خارجی، دهانه ی  داخلی و طول آن بیان می‌کنند. پیستون داخل سیلندر حرکت رفت و برگشتی متناوب دارد که با محدود کردن فضای روغن عامل ایجاد نیرو می‌شود.  فلنچ ته یا درپوش انتها برای بستن بخش پشتی سیلندر استفاده می‌شود. فلنچ ته با روش‌های متفاوتی به سیلندر متصل می‌گردد از قبیل: جوش، رزوه روی سیلندر، پیچ، میل مهار و... پله ی  اول فلنج برای آببندی دهانه ی  انتهای سیلندر تعبیه شده است و در سیلندرهای دو طرفه که فشار روغن هم در حرکت رو به جلو و هم در حرکت رو به عقب وجود دارد اورینگی بر روی پله ی  آببندی تعبیه می‌گردد تا  در فشارهای بالا و حرکت‌های مداوم سیلندر به روغن دهی نیافتد. در صورت عدم استفاده از اُرینگ، آببندی با جوشکاری صورت می‌گیرد که در تکنولوژی روز جهان روش منسوخی به شمار می‌رود. وظیفه ی  ابتدایی و اصلی فلنج سر یا فلنج گلویی محدود کردن سر دیگر سیلندر می‌باشد. با تعبیه ی  این فلنج در دو سر لوله سیلندری محفوظ شده و روغن درون آن می‌تواند تحت فشار قرار بگیرد تا به واسطه ی  فشار وارد شده از محفظه‌ای کوچک نیروی کاری فوق العاده‌ای تولید گردد. شاید .فلنج سر نیز مانند فلنج انتها با روش‌های متفاوتی مثل جوش، رزوه روی سیلندر، پیچ، میل مهار و... به لوله سیلندری متصل می‌گردد و در پله ی  آببندی به قطع باید اُرینگ تعبیه گردد. در بیشتر سیلندرهای هیدرولیکی فشار رو به جلو بسیار بالا بوده و لوازم آببندی تعبیه شده در گلویی نقشی حیاتی در کاربری درست مجموعه و جلوگیری از نشت روغن ایفا می‌کنند.سیلندرهای هیدرولیکی نیروی خود را از تحت فشار قرار دادن سیالات به ویژه روغن به دست می‌آورند. سیلندرهای هیدرولیکی در نوع‌های مختلف و بنا به نیاز مصرف‌کننده ساخته می‌شوند و عموما بر اساس نوع اتصال آن‌ها بر روی دستگاه، ماشین و یا هر سیستم صنعتی تقسیم‌بندی می‌گردند که از پرکاربردترین آن‌ها می‌توان به فلنج‌دار بازویی یا کمربندی، یو شکل، پایه‌دار و... اشاره کرد. بخش اعظمی از سیلندرهای هیدرولیکی به وسیله ی شافت به دستگاه متصل می‌گردند.یک سیلندر هیدرولیک در یک سیستم نقشی بسیار کلیدی دارد و مولد حرکت و انتقال در آن سیستم به شمار می‌آید. در سیلندر هیدرولیک تولیدکننده ی  نیرو پمپ هیدرولیک است که وظیفه ی  انتقال و جریال روغن به داخل سیلندر برای جابه‌جایی پیستون را به عهده دارد. با فشار روغن پیستون حرکت رفت و برگشتی  خود را آغاز می‌کند و با محدود شدن روغن در فضای بسته ی  داخل سیلندر و فشاری که بر پیستون وارد می‌شود نیروی مورد نیاز برای انتقال مورد نظر سیستم به وجود می‌آید. روش محاسبه ی این نیرو به قرار زیر می‌باشد که در آن F به معنای نیرو و P به معنای فشار کاری و A سطح مقطع یا مساحتی‌ پیستون می‌باشد