محدوده مجاز اسلامپ بتن

حالت روانی بتن که اصطلاحا به آن اسلامپ بتن گفته می شود در واقع به معنای روانی و کارآیی بتن بوده که توسط آزمایش اسلامپ بتن اندازه گیری می گردد. هر مقدار عدد اسلامپ بتن بیشتر باشد به معنی روانی بیشتر بتن می باشد. بتن به لحاظ مقاومت و دوام باید دارای محدودیت هایی از نظر اسلامپ باشد.

این محدودیت بسته به نوع عضو و محل اجرا متفاوت می باشد. این به این دلیل است که اعضا مختلف به لحاظ شرایط خود نیازمند روانی های بیشتر و یا کمتری برای اجرای مناسب و تراکم می باشند. در زیر به میزان اسلامپ مجاز در اعضا مختلف پرداخته شده است.

لازم به ذکر است میزان اسلامپ در صورت استفاده از افزودنی های بتن می تواند بیشتر از این مقادیر در نظر گرفته شود.

میزان اسلامپ بر اساس روش مندرج در استاندارد (دت ۵۰۵) کنترل می‌شود و پیمانکاران موظفند بتن موردنظر را بر اساس اسلامپهای خواسته شده در مشخصات فنی خصوصی و نقشه‌های اجرایی تهیه نمایند.

بتن‌هایی که به هنگام ریختن، اسلامپ‌شان با مشخصات خواسته شده مطابقت ننماید مردود بوده و باید از مصرف آن خودداری شده و از کارگاه خارج گردند.

اضافه نمودن آب برای بالا بردن اسلامپ بتن‌های سفت شده پس از ساخت، به هیچ وجه مجاز نمی باشد و انجام این امر باعث تغییرات کلی در مشخصات بتن ساخته شده خواهد شد.

بسته به میزان اسلامپ و نوع کاربرد، بتن به ۴ گروه سفت، خمیری، شل و آبکی تقسیم می‌شود که میزان اسلامپ برای اعضا و قطعات مختلف بر اساس جدول زیر توصیه می‌ گردد :

در صورتی که لرزش و ارتعاش با روشهای دستی انجام گردد ، به مقدار حدآکثر اسلامپ می توان ۲۵ میلیمتر اضافه کرد

 محمدرضا اصانلو

barazinco.ir