اداره کل میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی استان خراسان رضوی

درباره ما

میراث فرهنگی هر كشور یكی از اساسی ترین اركان تحكیم هویت ایجاد خلاقیت و خودباوری ملی است. پژوهش در زمینه های مختلف آن موجب روشن شدن ابهامات تاریخی، شناخت ارزش‌های حاصل از حیات طولانی جامعه و تسریع ارزش‌های نهفته در میراث فرهنگی به حیات امروزی جامعه می شود و بالقوه قادر به تعیین مرزهای فرهنگی جوامع بشری بوده و حداقل یكی از عوامل اصلی بازشناسی ملت ها و كشورها از یكدیگر است. شرایط طبیعی، وسعت زمین، موقعیت ژئوپلتیك و مهارت‌هایی كه طی قرون متمادی صورت گرفته است سبب پیدایش تمدن های متعددی در نواحی مختلف ایران شده است.
هنر و فرهنگ ایران در هنر و فرهنگ جهان معاصر خود تاثیری شایسته داشته است كه امروز می تواند از جمله زمینه های مساعد همكاری های بین المللی باشد. تشكیل وزارت فرهنگ و معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه در سال 1286 شمسی برای اولین بار وظائف دولت را در مورد حفاظت از میراث فرهنگی مورد توجه قرار داده است. تشكیل موزه ملی ایران و تشكیل اداره عتیقات به اقدامات دولت در زمینه میراث فرهنگی نتیجه بخشید. تشكیل وزارت فرهنگ وهنر در سال 1343 مسائل مربوط به میراث فرهنگی را به شكل تخصصی تری در قالب یك شاخه معاونت مورد توجه قرار داد. با انحلال وزارت فرهنگ و هنر در سال 1358 و تشكیل وزارت فرهنگ و آموزش عالی وظائف مربوط به میراث فرهنگی در وزارتخانه اخیرالذكر متمركز شد. مصوبه 1360/8/27 هیات وزیران موجب شد تا واحدهای استانی و برخی از واحدهای فرهنگی كه عمدتاً وظیفه معرفی میراث فرهنگی را بر عهده داشتند از وزارت فرهنگ و آموزش عالی منتزع و در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادغام شوند، از این تاریخ تا تصویب قانون تشكیل میراث فرهنگی كشور عملا دو وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش عالی متكفل امور مربوط به میراث فرهنگی بودند. ضرورت جلوگیری از انجام وظائف موازی ادغام دستگاه هایی با وظائف مشابه ایجاد مدیریت متمركز برای سیاست گذاری بهینه موجب شد كه در سال 1364 دستگاه های اجرایی و پژوهشی متكفل امور میراث فرهنگی از وزارتخانه های ذیربط منفك و در سازمان میراث فرهنگی كشور وابسته به وزارت فرهنگ و آموزش عالی ادغام شوند.