کناف در ساختمان - بخش دو

دیوارهای جداکننده استاندارد:
مقدمه:
دیوارهای جداکننده کناف براساس عملکرد دیوارهای غیرباربر و با امکان اجرای سریع طراحی شده اند.
این نوع از دیوار دارای ویژگی های زیر می باشد:
-قابل استفاده در فضاهایی با کاربری تجاری و مسکونی.
-ساختارهایی چند عملکردی برای فضاهایی با عملکرد متنوع.
-استفاده حداقل مصالح واجزاء جهت اجرای ساختار.
این سیستم ها قابلیت استفاده از طیف گسترده ای از صفحات مانند صفحات مقاوم در برابر رطوبت(MR)، حریق(FR)، حریق و رطوبت(FM) را دارند که بستگی به عملکرد موردنیاز ساختاردارد.
این صفخات بر روی مقاطع فلزی با وزن بسیار کم که مقطع آن ها به شکلC یاU فرم داده شده اند نصب می شوند که در واقع ساده ترین نوع دیوار جداکننده می باشند.
صفحاتی که بر روی این قاب های فلزی نصب می شوند دارای لبه ای با پخ ملایم هستند که به وسیله نوار و خمیر درزگیر، درزگیری و مسلح می شوند.
محدودیت ها:
دیوارهای جداکننده کناف قابلیت استفاده در هر نوع فضایی را دارنداما در بعضی شرایط این صفحات قابل استفاده نیستند،که شامل موارد زیر می شوند:
-دمای بیش از۵۰c باعث تغییر حالت در شرایط صفحات گچی شده که عملکرد فیزیکی و دوام دیوار را کاهش می دهد.
-رطوبت مداوم بیش از ۶۰%(برای صفحات مقاوم در برابر رطوبت۹۰%) یا نفوذ مداوم آب کارایی صفحات را کاهش می دهد برای این منظور صفحات از نوعAquapanel برای فضاهای مرطوب با پوشش کاشی توصیه می شود.
اجزاء ساختار:
اجزاء فلزی:
سازه(استاد)C  :
این مقطع سبک فلزی جزء عمودی قاب های فلزی را تشکیل می دهد.
سازه  U:
این مقطع فلزیU شکل با ارتفاع بال۳۰-۳۵mm در کف و سقف دیوار و بخش های افقی بازشوها نصب می شود.
سازه نبشی:
این سازه برای حفاظت ونگهداری از لایه پشم سنگ در جزئیات اجرایی مربوطه به اتصال دیوار جداکننده به سقف متحرک مورد استفاده قرار می گیرد.
مواد و مصالح جنبی:
طیف گسترده ای از مواد ومصالح جنبی برای کامل کردن جزئیات دیوارهای جدا کننده موجود است که بخشی از آن ها به شرح زیر می باشد:
پیچ درای وال کناف  TN:
جهت اتصال صفحات به سازه زیرین مورد استفاده قرار می گیرد. جهت اتصال سازه به سازه از پیچLN استفاده میشود.

نوار درزگیری کناف:
جهت درزگیری محل درزها استفاده می شود و در انواع کاغذی، فایبرگلاس و فایبرگلاس توری مورد استفاده قرار می گیرد.

نوار عایق کناف:
جهت قرارگیری بین قاب پیرامونی وسطح اتصال و بهبود عملکرد صوتی دیوار مورد استفاده قرار می گیرد.

بتونه درزگیر کناف:
بتونه درزگیر کناف ایران برای بتونه کاری و درزگیری با نوار کاغذی یا نوار فایبرگلاس مخصوص در سیستم های ساخت وساز خشک به کار می رود.
این ماده به صورت لایه های نازک برای درزگیری صفحات روکش دار گچی پس از نصب و یا تعمیرات سطوح آسیب دیده صفحات روکش دار گچی، پر کردن درزها و سوراخ های قطعات بتونی، بتونه کاری سطوح بتونی و یا سفیدکاری دیوارهای گچی با حداقل ضخامت ۲میلی متر مورد استفاده قرار می گیرد.

پرلفیکس:
چسب پرلفیکس کناف ایران برای نصب صفحات روکش دار گچی و صفحات پوشش یافته با عایق های پلی استایرین و یا پشم سنگ بر روی تیغه های آجری، بتنی، سفالی، سیپورکس، هبلکس و دیوارهای گچی، جهت بهبود خواص صوتی و حرارتی دیوار موجود و یا به عنوان گچ و خاک و سفیدکاری به کار می رود.

گچ ساتن(KNAUF MUL TICOWER)  :
گچ ساتن کناف جهت دستیابی به سطوح تران همگن و یکدست در موارد زیر قابل استفاده می باشد:
-برای پوشش سطوح ایجاد شده با صفحات روکش دار گچی کناف(دیوارهای جداکننده- سقف های کاذب- دیوارهای پوششی)
– به عنوان لایه نهایی سطح پوشش شده با بگچ پوشش کناف.
– برای پوشش نهایی سطوح گچ و خاک(سفیدکاری)، گچ کاری، سطوح بتنی و ایجاد سطوح صیقلی جهت رنگ کاری.
– برای پوشش نهایی سطوح سیمان آهکی، پلاستر سیمان و یا موارد بازسازی و نوسازی.
-سطوح پرداخت شده با این محصول کاملا صیقلی و شفاف(رد صورت پرداخت طولانی) خواهند بود. که زیرسازی ایده آلی برای انواع رنگ های پلاستیک، روغنی و یا کاغذ دیواری می باشد.

معیارهای طراحی:
این بخش ارائه کننده راهبردهایی جهت انتخاب صحیح ساختار برای پاسخ گویی به عملکرد مورد نظر طراح می باشد. برای جزئیات خاص مشاوره با واحدفنی توصیه می شود.
مقاومت در برابر حریق:
برای این منظور صفحات دارای ویژگی مقاومت در برابر حریق و حریق و رطوبت در یک یا چند لایه توصیه می شود.
عایق صوتی:
برای این منظور استفاده از روش هایی نظیر استفاده از عایق در فضاهای خالی دیوار، دولایه کردن صفحات، استفاده از استادهایی با پهنای بیشتر،دوتایی کردن سازه ها پیشنهاد می شود.
مقاومت در برابر رطوبت:
برای فضاهای مرطوب از صفحات مقاوم در برابر رطوبت و یا رطوبت و حریق استفاده شود.
منطقه نصب:
نوع ساختار با توجه به قرارگیری در منطقه نصب دارای مشخصات متفاوتی است برای این منظور به جدول اطلاعات عملکردی ارتفاع مراجعه شود.
حداکثر ارتفاع پیشنهادی:
برای این منظور انتخاب نوع مناسبی از مقاطعC و استفاده از یک جفت استادC که به صورت قوطی در آمده برای اجرای دیوار با ارتفاع بیشتر توصیه می شود.
استحکام سطح پیرامونی:
کنترل استحکام سطوحی که سازه های افقی و عمودی به آن متصل میشوند ضروری است.

دیوار با قاب فوقانی خمشی:
در زمانی که بخش فوقانی و مجاور سقف دیوار اجرا شده در معرض خمش و یا حرکات سازه ای قرار دارد. سازهU با طول بال بلند جایگزین سازه هایU با ارتفاع بال معمولی می شود.
سازه های عمودی(استاد):
انتخاب درست سازه استاد برای عملکرد مناسب دیوار باتوجه به محدودیت هایی که از نظر ضخامت دیوار وجود دارد الزامی است. برای استحکام بیشتر دیوار می توان از کاهش فاصله استادها و یا قوطی کردن دوعدد سازه استادسود برد.
عایق گذاری:
در صورت نیاز به عایق، استفاده از عایق های آکوستیکی سبک به ضخامت ۸۰% فضای خالی چگالی تقریبا ۲۰kg/m3 توصیه می شود. نکته مهم در این کار جلوگیری از تماس عایق با هر دو سطح صفحات در آمن واحد و ایجاد پل ارتباطی صوتی است.
بار طاقچه ها(کنسول)- سطوح:
قبل از اجرای دیوار می بایست به وزن و لمگری که از طرف طاقچه ها(کنسول)به دیوار وارد می آید توجه کرد برای این مورد راه حل هایی نظیر استفاده از صفحه پشتیبان، چوب چهارتراش، قرار دادن سازهU و استفاده از پیچ های مهارکننده وجود دارند.
قطعه پشتیبان جهت درزهای افقی:
جهت استحکام درزهای افقی بین صفحات می بایست از صفحه پشتیبان و یا سازهU استفاده کرد که این قطعات به وسیله دو عدد پیچ مخصوص اتصال سازه به سازه در هر انتهای قطعه به استادهای مجاور اتصال می یابد.

چارچوب درها:
وزن در و چارچوب آن، تعیین کننده جزئیات ونوع پروفیل در محل چارچوب می باشد این تعیین ساختار به وسیله مشخصه وزن صورت می پذیرد.
گوشه ها، تقاطع ها و دیوارهای پشتیبان:
پیش بینی لازم برای سازه های عمودی اضافی(استاد) جهت کنج ها، تقاطع ها و دیوارهای پشتیبان ضروری است.
پوشش نهایی:
پوشش نهایی بستگی به عملکرد مورد انتظار از ساختار و طرح معماری آن دارد.
بار طاقچه(کنسول)-نقاط:
برای اتصال کنسول از پیچ های کناف یا نفوذ حداقل۱۰mm به سازه های فلزی استفاده می شود. جهت اتصال به سازه های فلزی با ضخامت بیش از ۰٫۷۰mm باید از پیچ های سر مته دار کناف استفاده کرد.
درزهای انبساط و انقباض:
درزهای انبساط وانقباض بطور معمول برای فواصل حداکثر هر۱۵m در دیوارهای مستقیم پیشنهاد می شود. این درزها همچنین باید به نحوی طراحی شوند که با حرکات سازه بنا نیز هماهنگ باشند این درزها حرکات جانبی تا۷mm را دفع می کنند.
تاسیسات:
از فضای داحلی دیوار جدا کننده برای عبور تاسیسات مکانیکی استفاده میشود. زمانی که این دیوارها جهت عبور لوله های تاسیساتی سوراخ می شوند، با استفاده از جزئیات ساده ای می توان یکپارچگی دیوار حفاظت کرد. برای عبور آسان تاسیسات مکانیکی و بری در راستای افقی در مرحله تولید برش هایHشکل به فواصل هر ۵۰cm به روی استادها(c) ایجاد می شود.
پوشش نهایی:
درزگیری:
قبل از نصب صفحات باید از پخ دار بودن لبه ها اطمینان حاصل پیدا کرد وبعد از اجرای درزگیری و خشک شدن محل درزها، یک لایه از زیر رنگ مخصوص صفحات کناف در محل این درزها اجرا می شود که این عمل خاصیت جذب رطوبت این نقاط را کاهش می داده و در نتیجه در مرحله رنگ آمیزی از چند رنگ شدن سطح نهایی جلوگیری می شود.
پرداخت کردن:
در صورت استفاده از صفحات با لبه گونیا درساختار دیوار این سطوح با یک لایه روکش گچی مخصوص پوشش می شوند، این عمل باعث افزایش ۲ تا ۵mm در ضخامت تمام شده می شود که در مرحله طراحی و تعیین ساختار باید به این نکته توجه داشت.
کاشی کاری:
کاشی هایی به ضخامت تا۱۲٫۵mm وحداکثر وزن ۴۰kg/m2را می توان بر رویاین صفحات نصب کرد. فاصله سازه ها(استاد) می بایست حداکثر ۴۰mmو نوع صفحات از صفحات مقاوم در برابر رطوبت و یا مقاوم در برابر رطوبت و حریق باشد.
W111I :
دیوار جداکننده استاندارد با یک ردیف سازه و یک لایه صفحه روکش دار گچی در هر طرف این دیوار دارای مشخصات فنی همچون۳۹-۴۴Db افت شدت صوت، ۰٫۴۰-۰٫۶۶w/m2k عایق حرارتی می باشد. حداکثر ارتفاع این نوع دیوار۵۵۰cm (با سازه c100 به فاصله۴۰cm) می باشد.