ضد عفونی و افزایش زمان ماندگاری خرما توسط ازن

سیستم ضد عفوني كننده خرما:

نگهداري و افزايش طول عمر محصولات دغدغه توليد كنندگان صنايع غذايي در سطح جهاني مي باشد. يكي از مشكلات نگهداري مواد غذايي, فساد آنها است كه عمدتاً بدليل آلودگي ميكروارگانيسمي است. ساليانه ميليارد ها تومان جهت از بين بردن حشرات و كپكها و ... هزينه مي شود و مقدار زيادي از مواد غذايي نيز بدليل فساد و آلودگي از بين مي روند.

با وجود اختصاص وسيعترين سطح زير كشت( 222 هزار هكتار در سال 81) و بيشترين ميزان توليد خرما در دنيا(حدود يك ميليون تن در سال) به ايران، ميزان صادرات خرماي ايران 10% ميزان توليد آن مي باشد و فرآورده هاي حاصله از خرما نيز به دليل عدم رعايت اصول فرآوري محصول مطلوبي از نظر كيفي در بازار جهاني نيست. متاسفانه حدود نيمي از خرماي توليدي جزء ضايعات محسوب مي شود كه با فراهم كردن شرايط مناسب توانايي قابل ملاحظه اي در بازارهاي جهاني دارد.

از سيستم هاي رايج ضد عفوني مواد غذايي مي توان استفاده از مواد شيميايي مانند كلر و تركيبات آن, فسفين, متيل برمايد و... را نام برد كه در سطح جهاني بدليل مشكلات ثانويه از جمله مشكلات زيست محيطي در حال حذف شدن از پروسه هاي توليدي مي باشند. EPA در آخر2005 متيل برمايد از ليست مواد شيميايي مورد مصرف خارج نموده است و فسفين نيز در حال بررسي مجدد قرار دارد. ازن به عنوان بهترين جايگزين متيل برمايد در دنيا شناخته شده است. اين گاز توانايي از بين بردن رنج وسيعي از ميكرب ها را داراست و بدون برجاي گذاشتن باقيمانده، تبديل به اكسيژن معمولي مي گردد و به همين دليل در فهرست EPA به عنوان DBPR قرارگرفته است و طبق اين قوانين داراي اثرات جانبي نمي باشد.

ازن در طبيعت قرنهاست كه براي ضدعفوني و كنترل جمعيت ميكروارگانيسم ها استفاده مي شود. دستگاههاي جديد این شركت با الهام از اين عنصر طبيعت طراحي شده اند و با استفاده از تكنولوژي نو براي ضدعفوني موادغذايي بدون استفاده از مواد افزودني و حرارت و مصرف انرژي كم مورد استقبال توليد كنندگان مواد غذايي قرار گرفته اند.

دستگاههاي مواد غذايي این شركت , راندمان كاهش ميكروبي بسيار بالا و حتي قابليت از بين بردن آلودگي هاي ديگر از جمله : كپكها, انگلها, حشرات ، كرمها و لاروها و ... را داراست , استفاده از اين سيستمها زمان ماندگاري و ايمني محصولات غذايي را به صورت چشمگيري افزايش مي دهد. استفاده از سيستمهاي گرمايش براي از بين بردن ميكروبها و نيز سيستمهاي سرمايش براي كنترل رشد ميكروب ها از لحاظ انرژي مصرفي به نسبت هزينه هاي جاري این سيستم ها مقرون به صرفه نمي باشند.