«من داستان هستم»؛ نمایش آثار سمیرا عباسی در لندن

تازه‌ترین آثار سمیرا عباسی، هنرمند معاصر ایرانی ـ بریتانیایی، درگالری تیمور گرهنه لندنبه‌صورت آنلاین به نمایش درآمده است. آثار این مجموعه که تحت عنوان «من داستان هستم» ارائه شده‌اند، رویکردی منحصربه‌فرد توسط هنرمند را به موضوعاتی چون هویت، تحول، و کاوش در درک فردیت را به‌نمایش می‌گذارند. نمایش حاضر از تاریخ ۶ ژوئيه تا ۳ فوریه ۲۰۲۵ (۱۷ دی تا ۱۵ بهمن ۱۴۰۳)، به‌صورت آنلاین و از طریق یک فضای مجازی برگزار شده که با مراجعه به وبسایت گالری قابل دسترسی است.

آثار سمیرا عباسی را به‌عنوان هنرمندی دو ملیتی، می‌توان روایتی دانست که از سویی بسیار شخصی و از سوی دیگر جهانی هستند؛ پرداختن به تعامل پیچیده‌ی میان خودآگاهی درونی و ساختارهای اجتماعی بیرونی. او با تکیه بر مجموعه‌ای غنی از متریال‌های متنوع، ماهیت دائماً در حال تغییر هویت را به تصویر می‌کشد. 

تأکید بر فیگورهای زنانه‌ی شرقی، روایت‌گری، رویکرد سوررئالیستی و سیالیت شاخص‌ترین ویژگی‌های آثار حاضر در این نمایش هستند. هر یک از نقاشی‌های این مجموعه شبیه به برگی از یک داستان هستند که می‌توان با دقیق شدن در جزئیات پیچیده‌ی تصاویر، آن را دنبال کرد. در تمامی این آثار، «زن» نقشی محوری دارد. در این راستا، سمیرا عباسی درباره‌ی مسیر هنری خود این چنین می‌گوید: 

«همه‌چیز از موهای مادربزرگم شروع شد... وقتی ۱۲ ساله بودم، یک بار در اهواز موهای بافته‌شده‌ی نارنجی‌رنگش را از زیر روسری‌اش به من نشان داد؛ بافته‌های نازک مو که با حنا رنگ شده و دور گوش‌هایش پیچیده شده بود. موهای مادربزرگم پیوندی مانند بند ناف ایجاد کرد که آثار مرا به داستان او و داستان‌های دیگر مادران متصل می‌کرد. شاید بتوانم تو را قطع کنم، اما باز هم برمی‌گردی. می‌توانی موی بافته‌شده‌ی من را ببری، اما دوباره ظاهر خواهد شد و همیشه تعلق خواهد داشت.»

تأکید بر سیالیت یکی از نقاط برجسته این نمایش است؛ سیالیت هم در مفاهیمی که تصویر شده و هم در زبان بصری‌ آن‌ها. این آثار، ایده‌های تکراری درباره‌ی هویت را به چالش می‌کشند و نشان می‌دهند که هویت یک ساختار ثابت نیست، بلکه یک روایت در حال تحول است که توسط حافظه، فرهنگ و احساسات شکل می‌گیرد. 

نقاشی‌های عباسی احساسی از سکون و سکوتی عمیق را تداعی می‌کنند. در مقابل، مجسمه‌های کوچک او سرشار از هیاهو و روایت‌های چندوجهی هستند؛ ترکیبی از اشیاء مربوط به عروسک‌های سرهم‌بندی‌شده و وارونه، سرها، پاها، با قطعاتی که به یک‌دیگر متصل شده‌اند یا مجموعه‌ای از دندان‌های بی‌چهره.

سمیرا عباسی در سال ۱۳۴۴ در شهر اهواز و در یکی از خانواده‌های عرب ایرانی به دنیا آمد. خانواده‌اش زمانی که او تنها دو سال داشت، به انگلستان مهاجرت کردند. این هنرمند کودکی و نوجوانی خود را در حومه لندن زندگی می‌کرد. به‌عنوان یک مهاجر، احساس تفاوت‌های فرهنگی در جامعه و محدودیت‌های زندگی در یک خانواده‌ی مسلمان و تلاش برای کشف هویت شخصی، همواره دغدغه‌های اصلی او بوده است.

او پس از تحصیل در کالج هنر کانتربری انگلستان در رشته‌ی نقاشی، نخستین نمایش‌های خود را در لندن برگزار کرد و مدتی بعد به آمریکا نقل مکان کرد، جایی که از آن زمان تاکنون بستری برای طی کردن مسیر هنری او بوده است.

ارائه‌ی آثار نمایش «من داستان هستم» از طریق فضای مجازی، مرزهای جغرافیایی را درهم می‌شکند و با مخاطبان سراسر جهان ارتباط برقرار می‌کند. بازدیدکنندگان از این طریق، می‌توانند جزئیات پیچیده‌ی هر اثر را با دقت ببینند و درباره‌ی فرآیند خلاقانه‌ی هنرمند بخوانند؛ به این ترتیب درک عمیق‌تر و ارتباطی سازنده میان مخاطب و اثر شکل می‌گیرد. 

این نمایش به هر دو صورت مجازی و حضوری برگزار می‌شود. این نمایش رویکرد نوآورانه گالری پروژه‌های تیمور گرهنه در پرداختن به آثار متفاوت مدرن، دیدگاه‌های متنوع، ایجاد تجربیات هنری در دسترس و تحول‌آفرین را به نمایش گذاشته است.

«همه انسان‌ها بر روی یک خط گسل متولد می‌شوند، اگر فقط خودشان از آن آگاه بودند. پس از خواندن کتاب "وطن‌های خیالی" نوشته سلمان رشدی، متوجه شدم که وقتی یک مکان را ترک می‌کنید، آن مکان تبدیل سرزمینی دست‌نیافتنی می‌شود. به‌همین دلیل من تبدیل به یک مورخ خیالی شدم و شروع به بازتفسیر داستان‌هایی درباره‌ی مکانی که به سختی آن را می‌شناختم.»