بر طبق استاندارد شماره 7 ايران آجرهاي مصرفي در نما بايد داراي مشخصات زير باشند:

1) معايب ظاهري :
آجرنما بايد عاري از معايب ظاهري مانند ترک خوردگي، شوره زدگي، آلوئک و نظاير آن باشد.

2) لبه هاي آجر :
خط فصل مشترک سطوح آجرها بايد مستقيم و زواياي تلا قي آنها قائمه و سطوح شان صاف باشد.

3) در آجرهاي سوراخ دار :
سوراخ ها بايد عمود بر سطح بزرگ آجر و به طور يکنواخت در سطح آن توزيع شده باشند و جمع مساحت آنها بايد بين 25 تا 40 درصد سطح آجرها باشد. بعد سوراخ هاي مربع و قطر سوراخ هاي دايره اي بايد حداکثر به 26 ميليمتر محدود شود و در ضخامت ديواره بين سوراخ و لبه آجر بيش از 15 ميليمتر و فاصله بين دو سوراخ بيش از 10 ميليمتر باشد.

4) مقاومت در برابر يخبندان :
آجرهاي مصرفي در نما بايد در برابر يخبندان پايدار باشند و در آزمايش يخ زدگي دچار خرابي ظاهر مانند ورقه ورقه شدن، ترک خوردن و خوردگي نشوند.
قطعات نازک آجري (آجر دوغايي) مورد مصرف در نماسازي به ابعاد 20* (40 يا 30) * 200 ميليمتر با قطعات موزائيکي نازک آجري نما به ضخامت 20 يا 30 ميليمتر با نقش چند آجر بندکشي شده (آجر موزاييکي) ساخته مي شوند حداقل بايد داراي مشخصات آجرهاي ماشيني با مقاومت متوسط مندرج در استاندارد شماره 7 ايران باشند.

5) ترک در سطح آجر :
وجود يک ترک عميق در سطح متوسط آجر حداکثر تا عمق 40 ميليمتر در آجر پشت کار بلا اشکال است ولي به طور کلي درصد آجرهاي ترک دار نبايد بيشتر از 25 باشد.

6) پيچيدگي ، انحنا و فرورفتگي :
پيچيدگي در امتداد سطح بزرگ آجر حداکثر 4 ميليمتر و در امتداد سطح متوسط آجر تا 5 ميليمتر مجاز است. آجر نبايد انحنا و فرورفتگي بيش از 5 ميليمتر داشته باشد و اين مقدار در صورتي قابل قبول است که ميزان آن از 20 درصد کل آجرها افزايش پيدا نکند.

7) ساير موارد :
آجر بايد کاملا ً پخته و يکنواخت و سخت باشد و در برخورد با آجر ديگر صداي زنگ دار ايجاد کند. به علت عدم چسبندگي آجرهاي کهنه به ملا ت حتي المقدور از آنها استفاده نمي شود و تنها در صورت انجام پيش بيني هاي لازم به صورت ساييدن يا برس سيمي استفاده از آن مجاز خواهد بود.
آجرهاي ساختماني مقاومت خوبي در برابر آتش دارند به طوري که يک ديوار 22 سانتي متري از آجر در حدود شش ساعت در برابر آتش سوزي مقاومت از خود نشان مي دهد.