انواع اندازه گیری با میگرها و سنجش عایق های الکتریکی:

⚠️تست تخریب (دی الکتریک)
توانایی پایداری عایق در مقابل یک مقدار ولتاژ معین با نوسان متوسط در محدوده زمانی و بدون ایجاد جرقه را می سنجد. در واقع این نوسان می تواند بر اثر صاعقه یا القا توسط خطا در یک خط انتقال برق صورت گیرد. هدف اصلی این سنجش اطمینان ازسلامت ساختار عایق در مقابل مسیرهای نشتی و تخلیه الکتریکی می باشد.
این تست اغلب با ولتاژ AC صورت می گیرد، اما امکان سنجش با ولتاژ DC نیز می باشد. این نوع اندازه گیری
نیازمند دستگاه هایی با توانایی القای پتانسیل بالا می باشد. نتیجه بدست آمده مقدار ولتاژی با واحد KV نمایش داده می شود. تست دی الکتریک ممکن است بسته به درجه تست و انرژی موجود در تجهیزات، در اثر صورت گرفتن خطا تبعات مخرب داشته باشد، به همین دلیل از این روش برای تست تجهیزات نو و یا تعمیر شده استفاده نمی شود.
⚠️تست مقدار مقاومت عایق (ایزولاسیون)
این اندازه گیری با ولتاژی پایین تر از ولتاژ تست دی الکتریک غیرمخرب می باشد. با ایجاد یک ولتاژ DC با یک دامنه کوچکتر حاصل اندازه گیری با KΩ ,MΩ ,GΩو یا TΩ نمایش داده می شود.
مقدار مقاومت بدست آمده کیفیت ایزولاسیون بین دو رسانا را نشان می دهد. به دلیل نامخرب بودن، این تست کاربرد بیشتری نسبت به نوع قبل دارا ست. دستگاه های اندازی گیری مقدار مقاومت ایزولاسیون را همچنین تستر عایق، میگر یا (MEGOHMMETER) نیز نامیده می گردند.

♻️دلایل ایجاد نقص در ایزولاسیون:

☢تنش های الکتریکی:
نوسان شدید ولتاژ دلیل اصلی ایجاد فرسودگی (تخریب) می باشد.
☢تنش های مکانیکی:
روشن و خاموش نمودن های مکرر می تواند باعث فشارهای مکانیکی گردد. همچنین مشکلات ایجاد شده در بالانس بودن
ماشین آلات و یا فشار مستقیم بروی کابل یا تجهیزاتی که مستقیما به آنها متصل شده است.
☢تنش های شیمیائی:
قرار گرفتن در مجاورت مواد شیمیایی،مواد نفتی،گازها و غبارهای خورنده بر روی مواد تشکیل دهنده عایق تاثیرات مخربی
خواهد داشت.
☢تنش های وابسته به تغییرات دما:
ترکیب دمای بالا با تنش های مکانیکی در مراحل روشن و خاموش شدن یا انبساط و انقباض باعث کاهش طول عمر عایق می گردد.
☢آلودگی محیطی:
سرعت جرم گرفتگی تجهیزات ایزوله شده در آب و هوای مرطوب بخصوص شرجی بسیار بالا می باشد و این موضوع باعث تسریع زوال عایق تجهیزات می گردد.