ETFE چیست؟ - پانل های ETFE
پانل های ETFE بالشنک های پر شده از هوایی است که از 2 تا 5 لایه پلیمر ترکیبی اتیلن به نام تترافلوروواتیلین تشکیل شده اند.
ورق ETFE که از طریق فرآیند اکستروژن (دمیدن مذاب پلیمری درون قالبی به شکل دلخواه با فشار زیاد)به شکل فیلم های نازکی درآمده,توسط یک قالب آلیمینیومی نگه داشته می شود که به اسکلت ساختمان متصل است.این سازه غشایی مشبک سبک و شفاف,تنها تنش کششی را تحمل می کند و وزن پوسته خارجی و سیستم باربر سازه را به حدقل ممکن می ر ساند.
بالشتک ها با فشار کمی,تقریبا 22Pa باد می شوند که به ورق ETFE مقاومت سازه ای بخشیده و سقف را به میزان بالایی عایق می کند.
رنگ,شفافیت و کنترل نور خورشید به علت قابلیت بالای عبور نور سقف های ETFE,وضوح رنگ ها در زیر این سقف ها بسیار مطلوب است به گونه ای که در طیف امواج مرئی,انگار همواره رنگ ها در زیر نور روز مشاهده می شوند.از ورق های رنگی نیز می توان استفاده کرد.ورق های ETFE در محدوده نور مرئی ّبسیار شفاف است به طوریکه درصد زیادی از کل نور را عبور می دهد.میزان انتقال امواج فرابنفش نیز بسیار خوب است.شایان ذکر است که ورق ETFE قابلیت بالایی در جذب امواج مادون قرمز دارد که این ویژگی به کاهش مصرف انرژی در ساختمان کمک خواهد کرد.
با وجود اینکه ورق ETFE اولیه بسیار شفاف است به چندین روش می توان شفافیت و عبور نور آن را به دلخواه تغییر داد.ورق های ETFE می تواند با پوشش های مختلفی به منظور تغییر میزان شفافیت چاپ شود همچنین می توان طرح های مختلفی بر روی آن چاپ کرد تا میزان جذب نور با حفظ شفافیت کاهش یابد و یا اینکه ورق ها با رنگ سفید چاپ شوند تا شفافیت آن تغییر کند.میزان شفافیت با اضافه کردن لایه های دیگر به سیستم قابل تغییر است.با تغییر جزئی فشار در لایه های مختلف بالشتک ها می توان ویژگی سایه اندازی و انعکاس متفاوت ایجاد کرد تا در لایه های میانی تصاویر مات به وجود آورد که متناوبا با یکدیگر همپوشانی دارند.
ابعاد پانل و بالشتک ها
توان بارگذاری محدود ورق ها به این معنی است که حداکثر دهانه قابل باد شدن,بسته به هندسه قطعات و سقف در حدود 4/5m برای قطعات طولی و 7/5m برای قطعات مدور یا مربعی است.دهانه های بزرگ تر معمولا باید توسط کابل ها و یا شبکه های کابلی تقویت شود.
در سازه هایی که به صورت مکانیکی پیش تنیده می شوند,برخلاف سازه های بادی چند لایه که توسط اختلاف فشار هوا پیش تنیده می شوند,قطعات کوچک تر تک لایه پوسته,به سمت لبه ها کشیده شده و متصل می شوند(پیش تنیدگی توسط کشش ایجاد می گردد.)به علت توان تحمل نیروی محدود در ورقه ها در مقایسه با سازه های غشایی پارچه ای,کاربری آن ها به سازه های کوچک و یا برای فضاهای بزرگ,به سازه ای با تکیه گاه های فراوان (حداکثر با فاصله های 1/5 متر) محدود شده است.
برپایی و مونتاژ
پوشش های نازک برای آنکه بتوانند بارهای خارجی را بدون تغییر شکل (تا شدن)تحمل کنند,بار را در جهات مختلف بر روی سطح پراکنده کنند باید پیش تنیده شوند.
دو روش ساخت در اینجا مطرح می شود:
- پیش تنیدگی بادی یا سازه های پشتیبان
- سازه های پیش تنیده مکانیکی
در سازه های پیش تنیده بادی,باد شدن فشاری اضافی در فضای خالی ایجاد می کندکه ورق را به صورت بالشتک درآورده و آن را پیش تنیده و پایدار می کند.
فشار لازم برای پایدار کردن,بسته به نیروی سطح است.
تولید کنندگان معمولا خود ورقه ها را نصب می کنند و یا بر نصب آن نظارت می کنند.نصب قطعات,نیازمند ابزارهای ویژه ایست تا بالشتک ها و لبه آن ها (که به شکل نوار است) به درستی در زبانه قاب نگه دارنده خود که به سازه متصل است جای گیرند.هر تولید کننده از قطعات و اتصالات لبه خاصی,متشکل از اجزای مختلف,استفاده می کند که شامل پروفیل های آلومینیوم است.قطعات مجزا به هم پیچ می شوند تا بالشتک ها و لبه های آن نلغزد و از قاب خارج نشوند.به این روش اتصالات مناسبی ایجاد می شود. جای پیچ ها در قاب نگه دارنده به گونه ای در نظر گرفته می شود که پیچ ها نتوانند وارد ورق ها شوند یا به آن ها آسیب بزنند.به جای قاب نگه دارنده صاف با انعطاف پذیری کم می توان از بالشتک های حلقوی کابلی یا چند ضلعی و یا خمیده مسطح استفاده کرد.
