آینده پژوهی

توضیحات خدمت

آینده پژوهی (Futures Studies) به عنوان مجموعه مطالعات سیستماتیک و فرارشته ای در برگیرنده رویکردها و روشهایی است که با بررسی تغییرات محیطی روندها (Trends) ، پیش رانها (Driving forces)، رویدادها (Events)و شگفتی سازهای (Wild Cards) پیش رو، آگاهی های راهبردی در سازمان ها و جامعه نسبت به آینده های ممکن، باورکردنی و محتمل پیش رو ایجاد می کند که این اگاهی در آماده سازی سازمانها و شکل دهی به آینده ها بسیار موثر است. در واقع مطالعات آینده پژوهی با پیگیری تفکر آینده گرا بطور سیستماتیک، این امکان را فراهم می سازد که جامعه و سازمانها به جای برخود منفعلانه و یا متعصبانه نسبت به فقط یک آینده، تفکر انعطاف پذیر و سازمانی یافته ای نسبت به آینده های بدیل و متکثر بیابند و خود را برای تغییرات پیش رو آماده سازند. مطالعات آینده پژوهی با در نظر داشتن، ضعف های روشهای کلاسیک پیش بینی های کمی (Forecasting) که بصورت خطی آینده را توصیف می کردند، انواعی از روشهای کمی و کیفی را در چهارچوب تعاملی، ابتکاری، عینی و نخبگی بکار می بندد تا ادرک مدیران و ذینفعان را نسبت به آینده های بدیل و غیر خطی که ناشی از عدم قطعیتهای اجتماعی، اقتصادی و فناوری است، وسعت بخشد و تفکر استراتژیک و آینده نگر را گسترش می دهد. در میان انواع مطالعات آینده پژوهی، آینده نگاری (Foresight) بدلیل موفقیتهای که در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه مانند ژاپن، کشورهای اتحادیه اروپا، انگلستان کشورهای شرق آسیا و کشورهای مسلمان مانند ترکیه و مالزی دست یافته است، به عنوان مجموعه ابزارهای هوشمندی استراتژیک (Intelligent Strategic) به جزء اساسی از پارادایم نوین سیاستگذاری عمومی و برنامه ریزی تبدیل شده است و امروزه در گام نخستین هر سیاستگذاری عمومی و برنامه ریزی بلند مدتی، مطالعات آینده نگاری انجام می پذیرد. مطالعات آینده نگاری دارای سه رکن آینده پژوهی، مشارکت دهی و شبکه سازی (Networking)و سیاستگذاری و برنامه ریزی (Planning) می باشد که در شکل زیر روابط آن نشان داده شده است.