نمایش انفرادی بوریس میخایلوف در گالری ماریان گودمن نیویورک

نمایش انفرادی بوریس میخایلوف (Boris Mikhailov)، عکاس اهل اوکراین، در گالری ماریان گودمن (Marian Goodman Gallery) نیویورک از تاریخ ۱۰ ژانویه‌ تا ۲۲ فوریه‌ی ۲۰۲۵ برگزار می‌شود. این نمایش به جست‌وجوی میخایلوف براساس تفکر مجدد و کار دوباره بر تصویر عکاسانه و با ارائه‌ی دو ویدئو با عناوین «ساندویچ دیروز» (Yesterday’s Sandwich) (دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی) و «زمان ما، بار ماست»(Our Time is OurBurden) (۲۰۲۴) تمرکز داشته است. هم‌چنین در این نمایش، سه مجموعه عکس مهم از او نیز به‌نمایش درمی‌آید که مربوط به دو دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ میلادی می‌باشند. 

بوریس میخایلوف سال ۱۹۳۸ در اوکراین متولد شد؛ وی در دو شهر برلین و خارکف ساکن بوده و در حوزه‌ی مهندسی تحصیلات خود را ادامه داده‌است. ورود او به دنیای عکاسی، امری اتفاقی توصیف شده است. او ناخودآگاه جمعی اوکراین را به مدت پنج دهه توسط تصاویر خود ثبت کرده است؛ تصاویر خامی که به‌ زندگی و زیست روزمره مربوط می‌شوند؛ او با ادغام تصادفات عمدی در روند ثبت تصاویرش، سعی بر نشان دادن موضوعات و حقیقت‌های اجتماعی مدنظر خود می‌کند. میخایلوف در آثارش از نکاتی زیباشناختی بهره می‌برد که می‌توان به استفاده‌ی او از رنگ‌آمیزی دستی در تصاویرش اشاره کرد؛ این امر در جهت بخشی از تمرین مفهومی او به‌شمار می‌رود. دیگر مثال شایان توجه در آثار او، قرار دادن عکس‌ها به‌عنوان استعاره‌هایی تصویری در جهت نمایش دوگانگی زیست در شوروی است که نخستین‌بار در ویدئو‌ی «ساندویچ دیروز» دیده شده است. 

در کنار دو ویدئوی مذکور، سه مجموعه عکس از میخایلوف به نمایش درمی‌آید که بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۳ گرفته شده‌اند. در این مجموعه‌ها دغدغه‌ی نمایش شرایط زندگی در اوکراین و تضاد‌های اجتناب‌پذیر زیست در آن منطقه دنبال شده‌ است. نخستین مجموعه‌ی به‌نمایش در آمده در این گالری «دریاچه‌ی نمک» (Salt Lake) نام‌ دارد که در سال ۱۹۸۶ تصاویر آن ثبت شده‌اند. عکس‌های سیاه و سفید این مجموعه‌عکس، دریاچه‌ی نمکی را در جنوب اوکراین نشان میدهد که شناگران در اطراف و داخل آن به‌تصویر کشیده شده‌اند؛ اما با وجود تخلیه‌ی پساب‌های تصفیه نشده‌‌ی کارخانه‌ی مجاور در آن دریاچه، مردم هم‌چنان به قدرت شفابخشی آن دریاچه باور دارند و از شنا کردن در آن لذت می‌برند.

دیگر مجموعه‌ی به‌نمایش درآمده، پنج سال پس از آغاز مجموعه‌ی دوم ثبت و کار بر آن شروع شد؛ «بر زمین» (By the Ground) که عنوان این مجموعه است، مربوط به سال ۱۹۹۱ می‌باشد؛ سالی که فروپاشی شوروی به‌وقوع پیوست. عکس‌های این مجموعه به شیوه‌ی پاناروما و به‌رنگ سپیا درآمده‌ و ارائه شده‌اند؛ او با شیوه‌ای نوستالژیک و با زاویه دیدی پایین‌تر از حالت رایج، سعی بر نشان دادن مقصود خود است. میخایلوف در خصوص این مجموعه می‌گوید:« همه چیز در حال فروپاشی بود؛ کشور در حال فروپاشی بود. این زندگی‌ِ پس از سقوط بود؛ این مجموعه با عکسی از مردی دراز کشیده بر زمین آغاز می‌شود. ناگهان به نمایشنامه‌ی ماکسیم گورکی «در اعماق» (The Lower Depth) فکر کردم و آن اسم الهام‌بخش عنوان این مجموعه‌عکس بود.»

سومین مجموعه‌عکس به‌نمایش درآمده در این نمایش، تحت‌عنوان «هنگام غروب» (At Dusk) شناخته می‌شود. وی در این مجموعه هم‌چنان با استفاده از دوربینی با نقطه دیدی پاناروما، به ثبت خیابان‌های شهر می‌پردازد اما این‌بار با کاربرد قابل‌توجه رنگ در آن‌. این عکس‌ها که به‌واسطه‌ی دست رنگ شده‌اند، نوعی آبی کبالتی توصیف می‌شوند؛ به‌ گفته‌ی شخص میخایلوف و با اشاره به خاطراتش از پیشروی جنگ جهانی دوم، رنگ آبی برای او یادآور جنگ، محاصره و گرسنگی می‌باشد.