آب بندی بتن

 آب بندی

(waterproofing)

گروه مهندسی زیگورات 

آب بند بودن(نفوذ ناپذيري)بتن عبارت است از:

مقاومت بتن در برابر هرگونه عامل خارجي كه به سطح بتن حمله ميكند و ممكن است به داخل آن نفوذكند، مثل آب، هوا، گازهاي خارجي اعم از خورنده و غير خورنده و مواد شيميايي

بتن آب بند عاري از ترك خوردگي هاي سطحي، لوله هاي موئينه (به ميزان كم يا صفر) و دارايخلل و فرج ناچيزي مي باشد.

نفوذ هرگونه عامل خارجي به بتن، حداقل و يا ناممكن است 

-        موادی كه برای آب‌بندی مصرف مي‌شوند،معمولاً مواد ضد رطوبت(شامل اسيد اولئيك، اسيد استاريك يا پنتا كلروفيل) و پوزولان ها هستند که خصوصیت آبگریزی یا هیدروفوبیک دارند

-        اسیدهای مذکور اسیدهای چرب موجود در روغنهای معدنی و گیاهی و نوعی صابونهای مصنوعی می باشند. این مواد در بسیاری از چربی ها و روغن های گیاهی و حیوانی یافت می‌شود، اما در مجموع در چربی‌های حیوانی بیشتر از چربی‌های گیاهی موجود است

-        سیلیس موجود در پوزولان بدلیل ریز دانه بودنش خلل و فرج درون بتن را پر کرده و باعث تقویت آببند شدن بتن می گردد

-        این مواد جذب آب را توسط بتن های سخت شده کاهش می دهند و در نتیجه نفوذپذیری بتن کاهش می یابد

تاریخچه

1- اندود:

ساروج، ریگ آهک، کاهگل، گچ و خاک، گرد فلز، گل و ریگ(سیم گل)، گچ به تنهایی یا با ترکیب کتیرا یا لاجورد، روغن چوب) و آهک جزو سیستم های آب بندی قدیمی می باشند .

معایب و محدودیتها:

جذب آب

انقباض و انبساط

چسبندگی ضعیف

سختی

عدم وجود مقاومت در شرایط اقلیمی سخت

انواع عارضه های اندود: ترک خوردگی، شوره زدن، پوسته پوسته شدن، طبله کردن آلوئک، لکه های گوناگون، پودره شدن، زنگ زدگی

2- قیر:

جهت عایق رطوبتی در پشت بام ها، بصورت پوشش انتهایی و یا در زیر آجر فرش پشت  بام در بناها بکار می رفته است در اغلب بناهای دوران ساسانی معمول بوده و تاقرون دوم و سوم هجری رواج داشته است

-        تعمیر گنبد آجرکاری مسجد جامع ارومیه

-        تعمیر گنبد بی بی شهر بانو

-        تعمیر " موزه قزوین"  در قزوین

-        دردوران ایلامی در آرامگاههای زیرزمینی چغازنبیل در بیرون شهر دورانتاش از قیر به عنوان عایق استفاده کرده اند.

-        در دوران عضدالدوله دیلمی(دوران اسلامی) قدیمی ترین بنایی که در آن از قیر و گونی بهعنوان عایق بندی استفاده شده است قلعه استخر بار(بین راه تخت جمشید و سد درود زن) فارس است.

-        در دوران عضدالدوله دیلمی(دوران اسلامی): در بند امیر فارس نیز از قیر به عنوان عایق استفاده کرده اند.

معایب و محدودیتها:

-        تجزیه شدن در دمای زیاد وتبدیل آن به ذغال توأم با اشتعال

-        تغییر شکل در مقابل فشار و حلال ها

-        پوسیدگی این عایق به مرور زمان

-        پارگی بر اثر نشستهای احتمالی ساختمان

-        عمر مفید قیر وگونی به طور متوسط کمتر از 4 سال بوده و ترمیم آن با مشکلات اجرائی زیاد و هزینه های قابل توجه همراه است

-        آلودگی محیط زیست

-        باید قیر وگونی را تا میزان 150 تا 200درجه سانتیگراد حرارت داد

-        ریختن و تسطیح ترکیبی با این درجه حرارت بسیار دشوار است

3- ایزوگام:

معایب و محدودیتها:

-        فاسد شدن عایق بعد از ۶ ماه(از زمان تولید)بعلت عدم نگهداری مطلوب(باید بصورت عمودی در دمای ۵ تا ۳۵ درجه نگهداری شود)

-        کم بودن طول عمر مفید(طول عمر در حدود ۱۵ سال) و در صورتی که در مجاورت خاک قرار گیرد عمر ان به شدت کاهش خواهد یافت .

-        گران بودن عایقهایی که دارای مواد اولیه خارجی می باشند

-        امکان رشد خزه و باکتری و میکروب، فرار از نقاط گرم سازه به سمت نقاط خنک تر

-        تجزیه شدن بر اثر اشعه ماورابنفش

-        عدم تمایل این محصول جهت ترکیب در سازها

-        در موقع ترمیم محل آسیب دیده از سایر جاها بالا می زند

-        خشکی و عدم انعطاف وشکستگی لایه های آن  پس از خشک شدن

معایب و محدودیتهای مشترک قیر و ایزوگام:

-        عدم چسبندگی ملات ها به قیر و گونی و ایزوگام که نیاز به نصب توری و فنس را قبل از سیمانکاری الزامی میکند

-        تمایل شدید قیر و ایزوگام جهت توسعه حریق و آتش سوزی و تولید گازهای سمی در زمان آتش سوزی که باعث خفگی افراد حاضر در محل میگردد و بالا بودن خطر سوختگی و حوادث مشابه

-        بوی بد و تولید دود و گازهای سمی پنهان که باعث سیاهی رنگ، افت سطحی و دیگر معضلات می شود

-        ایجاد مواد سمی در مواجه با آب در مخازن آب آشامیدنی و ایجاد ترک های شدید فنی در سطح سازه می گردد

-        سست نمودن لایه های زیرین

همگی این معایب نشان می دهد که روش های سنتی فاقد استاندارد لازم جهت مصرف در لایه های ایزولاسیون بوده و به همین لحاظ استفاده از آن در حد گسترده ای کاهش یافته و رو به انحطاط است

روشهای نوین بهترین جایگزین برای مواد نفتی، ایزوگام، قیرگونی، وپوششهای قدیمی میباشدکه علاوه بر نداشتن عیوب مذکور مزایایاجرای بسیار سریع و هزینه بسیار کمتر آن نسبت به روش های سنتی، قدرت چسبانندگي بسيار بالا، قابليت استفاده در آب بندي و نفوذ ناپذير نمودن كليه سطوح،افزایش مقاومت چسبندگي ملات يا بتن  به ميزان قابل توجه، ارتقاء خواص مكانيكي، افزایش پايداري و دوام مخلوط در مقابل عوامل گوناگون فيزيكي و شيميايی را نیز داراست. 

 

آنی گیر تک جزیی پلی یورتان

آنی گیر تک جزیی پلی یورتان اصلاح شده بسیار فعال است که بدون نیاز به همزن، آماده مصرف می باشد.

آنی گیر تک جزیی پلی یورتان در مجاورت آب افزایش شدیدویسکوزیته داشته و فوم ویسکوالاستیک محکمی ایجاد می نماید که به طور موقت جلوی نفوذ، نشتی و جریان آب را خواهد گرفت.

آنی گیر تک جزیی پلی یورتان در مقابل اسیدها و قلیاها مقاوم است و با سیستم های بیتومنی، همچنین نوارهای تقویت درز سازگار می باشد. بر سطوح کاملا خشک، مواد بلافاصله تشکیل فوم می دهند اما با رطوبت موجود در خاک به آهستگی سخت می شوند.

موارد کاربرد آنی گیر تک جزیی پلی یورتان

آنی گیر تک جزیی پلی یورتان جهت تزریق و آب بندی ترک ها و درزهای بتن و سنگ به کار می رود.

به طور کلی آنی گیر تک جزیی پلی یورتان به دو منظور به کار می رود:

درز بندی ترک ها و درزها و جلوگیری از جریان و نشت آب ثابت نگهداشتن سنگریزه های سست 

روش مصرف رزین تزریقی پلی یورتان الاستیک

تجهیزات مورد نیاز:                                                                                                                                                             

به هنگام کار مخلوط آماده رزین تزریقی پلی یورتان الاستیک تزریق ، توسط پکرهای مخصوص در داخل ترک هایی و درزهایی که قرار استآب بند و درز بندیشوند، تزریق می شود و این عمل تا زمانی که مواد از حفره های کنترل سرریز کنند ادامه می یابد. 

1- ترک های موجود (ترک ها با عرض حدود 2/0 میلیمتر) باید تا عمق 30-20 سانتیمتر تخلیه گردند.

2- نواحی تخلیه شده باید با فشار هوای تمیز پاک شوند.

3- پکرهای تزریق رزین تزریقی پلی یورتان الاستیک در محل مناسب نصب گردند.

4- در صورت نیاز پاکرها و نواحی اطراف ترک با عرض حدود 15 سانتیمتر و میزان مصرف حدود g/m2 300 ایزوله شود.

5- پس از انجام ایزولاسیون، رزین تزریقی پلی یورتان الاستیک با دستگاه مناسب تزریق شود. برای ترک های عمودی تزریقرزین تزریقی پلی یورتان الاستیک از پایین و برای ترک های افقی از سمت چپ شروع گردد. میزان مصرف رزین تزریقی پلی یورتان الاستیک در حدود g/1 1000 می باشد.

6- در صورت نیاز دستگاه تزریق قبل از سخت شدن کامل رزین تزریقی پلی یورتان الاستیک از محل دور شده و روی ترک برگردد تا با بتن همسطح .شود

تمیزکاری تجهیزات

وسایل و تجهیزات باید قبل از مصرف توسط پاک کننده کاملا تمیز گردند. پس از پایان کار با رزین تزریقی پلی یورتان الاستیکیا در مواردیکه توقف بین کار زیاد باشد، دستگاه تزریق رزین تزریقی پلی یورتان الاستیک باید تمیز شود تا مواد در دستگاه خشک نگردند.

محلول حلالی تمیز کننده باید دمای تبخیر بیش از 21 درجه سانتیگراد داشته باشد.

باقیمانده مواد تزریقی رزین تزریقی پلی یورتان الاستیک را با فشار از درون ابزار تزریقی خارج نموده و ابزار تزریق و تیوپ را با جریان چرخشی به مدت 10-5 دقیقه شستشو دهید. محتویات آن را خالی کرده و دوباره تمیز شستشو دهید.

در خلال مدتی که ابزار تزریق رزین تزریقی پلی یورتان الاستیک قرار است به مدت طولانی بدون استفاده باشند، بهتر است با حلال در طول این زمان پر گردند.

نکات مهم

سطوح اطراف که قرار نیست توسط مواد آنی گیر تک جزیی پلی یورتان حفاظت شوند باید پوشانده شده و از برخورد مواد با آن نواحی جلوگیری گردد.

آنی گیر تک جزیی پلی یورتان پس از سخت شدن از نظر فیزیولوژیکی مضر نمی باشد.

برچسب ها :   گروه مهندسی زیگورات، مقاوم سازی بتن ساختمان ، آب بندی بتن ساختمان ،ترمیم بتن ساختمان ، تعمیر بتن ، کاشت میلگرد ، کفپوش اپوکسی ، کفپوش پلی اورتان ، پوشش ضد حریق ، پوشش مقاوم در برابر حریق ، اپوکسی ضد اسید ، اپوکسی مقاوم در برابر اسید ، تزریق رزین اپوکسی و ترمیم ترک بتن ، تزریق پلی اورتان و آب بندی ترک بتن ،اجرا و تزریق گروت ، گروت ریزی ، مقاوم سازی با الیاف  FRPبتن