سازوکار چسبندگی
سازو کار چسبندگی
چسبندگی مکانیکی
چسبندگی مکانیکی سازوکاری شبیه سازوکارکشش سطحیدارد. سطح‌های دو ماده درهم‌رفتگی فیزیکی دارند.
چسبندگی شیمیایی
چسبندگی شیمیایی هنگامی رخ کی‌دهد که پیوند شیمیای بین دو سطح برقرار شود. تواناترین پیوندیونیوکوالانساست. اگر در یک سوهیدروژنو در سوی دیگرنیتروژن،اکسیژنیافلوئوروجود داشته باشد، پیوند کم‌زورهیدروژنیایجاد خواهد شد.
چسبندگی فیزیکی
همدوسیبه آب شکل قطره می‌دهد.کشش سطحیآنها را به شکل کره در می‌آورد و چسبندگی آنها را روی برگ نگاه می‌دارد.
در چسندگی فیزیکی (Dispersive adhesion یا Physisorption)جذب فیزیکی دو ماده بوسیلهنیروهای واندروالسی است. سازوکار این گونه چسبندگی بر پایه وجودقطبش دراتم‌ها ومولکول‌ها است که در آنها قطب‌های مثبت و منفی بوجود می‌آورد و این قطب‌ها با ربایش یکدیگر، پیوندواندوالسی می‌سازند.
در بحتسطح‌شناسی، چسبندگی فیزیکی،زاویه تماسو در نتیجه آنترشوندگیرا تعیین می‌کند. هنگامیکه دو فاز (مانند جامد و مایع) با هم در تماس باشند، هرچه چسبندگی بین آن دو بیشتر باشد، زاویه تماس کمتر و ترشوندگی بیشتر خواهد بود. برعکس، هرچههمدوسیبیشتر باشد، ماده تمایل به تماس بیشتر با خود خواهد بود و ازین‌رو چسبندگی و ترشوندگی کمتر و زاویه تماس بیشتر می‌شود.
چسبندگی الکترواستاتیک
گاهی بین دو یا چند ماده با تبادلالکترون،نیروی الکترواستاتیکبرقرار می‌شود و باعث تمایل مواد به قرارگیری کنار یکدیگر می‌شود.
چسبندگی نفوذی
نفوذاتم‌هاومولکول‌هایمواد در یگدیگر می‌تواند آنها را در کنار هم قرار دهد. این فرایند را می‌توان در بسیاری از مواد مانندفلزهاوسرامیک‌هابا فرآیندتف‌جوشییاپلیمرهادید.
