تحول بارکدها در گذر زمان
اگرچه این روزها وجود بارکد روی بسته‌بندی‌های مواد غذایی و بسیاری از دیگر کالاهای مصرفی بسیار عادی به نظر می‌رسد، اما جالب است بدانید تا پیش از دهه ۱۹۷۰ میلادی اصلا اثر و نشانه‌ای از وجود بارکد روی کالاها و محصولات وجود نداشت.
تصویر تحول بارکدها در گذر زمان
انتقادها از بارکد روی محصولات مختلف، ایده‌ای بود که نخستین بار در سال ۱۹۳۲ میلادی توسط والاس فلینت ـ که صاحب یک فروشگاه بزرگ زنجیره‌ای عرضه‌کننده مواد غذایی بود ـ مطرح شد. او قصد داشت برای نظارت بر میزان فروش کالا در مجموعه فروشگاه‌های زنجیره‌ای خود از یک سیستم اتوماسیون هوشمند استفاده کند.
اگرچه این ایده در آن زمان عملی و قابل اجرا نبود اما در حقیقت زمینه‌ای را به وجود آورد تا در سال‌های بعد، تحقیقاتی در این زمینه انجام شود. در سال ۱۹۴۸ صاحب یک فروشگاه زنجیره‌ای مواد غذایی به این فکر افتاد که با کمک محققان مراکز دانشگاهی از روش جدید و پیشرفته‌ای برای خواندن اطلاعات و قیمت کالاها هنگام فروش به مشتریان استفاده کند تا بتواند به این ترتیب، سرعت تحویل کالاهای مورد نیاز مشتریان را افزایش دهد.
سیلور برنارد و ژوزف نورمن وودلند که در همان سال از دانشگاه Drexel فارغ‌التحصیل شدند، پس از شنیدن این خبر به فکر طراحی سیستم هوشمندی برای انجام این کار افتادند که نتایج تحقیقات این دو محقق در این زمینه در نهایت بر استفاده از بارکدهایی منجر شد که امروزه از ویژگی‌های مشترک روی بسته‌بندی محصولات مختلف هستند. این دو محقق پس از آن، استفاده از کدهای چاپی مورس که مجموعه‌ای از نوارهای باریک و پهن بودند، را مورد آزمایش و بررسی قرار دادند تا این‌که در نهایت استفاده از علائم و نشانه‌هایی به شکل دایره‌های هم‌مرکز به عنوان بارکد روی بسته‌بندی محصولات مختلف مورد تایید قرار گرفت.
سرانجام در سال ۱۹۵۲ اختراع آنها با عنوان روش شناسایی محصولات در اداره اختراعات آمریکا به ثبت رسید و اولین بارکدها در بازارهای تجاری از سال ۱۹۶۶ میلادی مورد استفاده قرار گرفت. نخستین دستگاه‌هایی که از آنها به عنوان بارکدخوان و برای ثبت اطلاعات ثبت شده روی بسته‌بندی محصولات استفاده می‌شد از یک لامپ ۵۰۰ وات و یک لوله خلأ که شدت نور را افزایش می‌داد تشکیل شده بود اما استفاده از آن چندان رضایت‌بخش نبود و موجب سوختن کاغذ اولین نمونه بارکدی شد که برای خواندن اطلاعات آن، از این دستگاه استفاده شد. از آنجا که بارکدهای هم‌مرکز هنگام چاپ بسرعت کثیف می‌شدند و اطلاعات آنها قابل بازیابی نبود، وولند که در آن موقع از کارمندان IBM بود، تصمیم گرفت پس از مرگ زودهنگام سیلور برنارد به تحقیقات خود در این زمینه ادامه دهد و به این ترتیب، نخستین بارکد خطی در سال ۱۹۷۳ به عنوان یک کد محصول جهانی به ثبت رسید و سال ۱۹۷۴ در فروشگاهی در ایالت اوهایو یک بسته آدامس به وسیله دستگاه بارکدخوان فروخته شد.
