اطلاعاتی درباره تزريق ژل

اطلاعاتی درباره تزريق ژل   

چروک های صورت دو نوع اند

1-نوع ديناميك كه بر اثر حركت مكرر عضلاتصورت در طی سالها ايجاد

مي شوند

2- نوع استاتيك كه در اثر كاهش كشساني پوست به علل متفاوتي ازجمله جاذبه زمين به وجودمی آيند

‌سالها تنها راه درمان چروکهای استاتيک ليفتينگ صورت و ابرو بود که البته چروکهای ديناميک را درمان نمي کرد 

امروزه در کشورهای اروپایی از ترکیبات تزریقی متعددی جهت رفع چروک یا افزایش حجم اعضای بدن استفاده می شودکه متاسفانه در جامعه ما اطلاعات محدودی در این باره وجود دارد به اختصار باید گفت که این نوع ترکیبات به دو دسته کلی تقسیم می شوند

ترکیبات فلج کننده ( بوتاکس )که با فلج کردن عضلات پیشانی یا دور چشم اسپاسم آن ناحیه را رفع می کنند و مانع از انقباض عضلات می شوند بنابراین باعث رفع چروک و گاه بالا بردن ابروها می شوند و طول اثرشان بین 6 تا 9 ماه می باشد

ترکیبات پُرکننده ( فيلر يا ژل )که با پرکردن شیارها باعث پرشدن چروک ها رفع لاغری دست و صورت گودی زیر چشم ها افزایش حجم لب، گونه، چانه و نیز اندام (سینه و...) می شوند و این ترکیبات حتی برای پر کردن فرورفتگی های ضایعاتی چون سالک و اثر زخم و نیز تغییرات محدود در حالت بینی کاربرد دارند ترکیبات پُرکننده به دو نوع موقت و دائم تقسیم می شوند

 ژل های موقت بین 6 تا 18 ماه و ژل های دائم حداقل تا 6 سال ماندگاری دارند ژل های موقت مثل کلاژن ها و هیالورونیک اسیدها بوده و اسامی مختلفی مانند ژوودرم ، واريودرم ، روفیلان، روی درم، ماتریدکس وغيره دارند

 ژل های دائم در اصل همیشگی بوده، اما چون بعد از گذشت 5 تا 6 سال کوچک ترشده و بافت های بدن نیز تحلیل می روند ماندگاری آن ها را باید بین 5 تا 10 سال در نظر گرفت امروزه ژل های دائم به طور عمده شامل پلی اکریل آمید و پلی متیل متاکریلات می باشند

از نظر علمی چه تفاوتی بین ژل های دائمی پاژ (اوکراین) وموقت  وجود دارد؟

ایجاد عوارضی همچون حساسیت نسبت به ژل موقت خیلی کم تر می باشد

تفاوت عمده در میزان درجه خلوص و مواد افزودنی به ژل پاژ و بسته بندی و تکنولوژی تولید آنهاست و ژل پاژ برای جاهای ظریف مانند لب و خط خنده مناسب نمی باشد و در حال حاضر مطرود شده است

 تزریق ژل به چه صورت می باشد و آیا عوارضی هم به دنبال دارد؟

در مورد ژل های موقت، از آنجایی که خیلی از این ژل ها نوعی پروتئین بوده و بدن آن ها را به عنوان مواد بیگانه شناسایی نمی کند

معمولاً عوارضی نیز مشاهده نمی شود حتی در موارد نادر اگر عوارضی ایجاد شود، چون به تدریج بدن این مواد راجذب و تجزیه می کند، هیچ گونه عارضه ماندگاری باقی نخواهد گذاشت

اما در مورد ژل های دائم، گاهی عوارضی همچون حساسیت و حتی عفونت و گاهی جابه جایی ژل مشاهده می شود که برای پرهیز از آن، اولا در مورد افرادی که سابقه بیماری های خود ایمنی همچوناسم و آلرژیدارند بایستی آزمایش انجام شو دو در بیماری های خود ایمنی شدید مانند لوپوس و روماتيسم و سندرم نفروتیک و نیز بیماری های سیستمیک مانند ديابت ، بهتر است به طور کلی تزریق انجام نشود ثانیاً برای جاهای ظریف تر بهتر است فقط از انواع مرغوب استفاده شود ثالثا حجم مقدار ماده تزریق شده زیاد نباشد

اشخاصی که نبايد عمل تزريق ژل را انجام دهند:

زنان باردار يا شيرده

افرادی که سابقه بیماری های خود ایمنی همچون آسم و آلرژی دارند
افراد مبتلا به ديابت كه از انسولين استفادهمي كنند

افراد دارای بیماری های خود ایمنی شدید مانند لوپوس و روماتيسم و سندرم نفروتیک

افرادي با سابقه سكته قلبي

افرادي که از داروی آسپيرين یا وارفارين استفاده مي کنند
سابقه خون لخته شده و ترومبوز وريدهای عمقی افرادي با
افرادی که به خاطر بيماري قلبي از داروهاي مختلف استفاده مي كنند

افراد با سابقه سکته مغزی

توصيه های پس از تزريق ژل:

نبايد تا سه روز به محل تزريق آب بزنيد

اگرتا يک هفته بعد از اولين تزريق نتيجه زيبايي حاصل نشد 3 هفته بعد ، تزريق مجدد قابل انجام است

تا 3 هفته هيچ ماساژی روی صورت انجام نشود