تأثير هرس گل‌آذين و ميوه بر عملکرد و برخی شاخص‌های کيفی ميوه دو رقم گوجه‌فرنگی

 گوجه‌فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.) از نظر اقتصادی يکی از مهمترين سبزی‌ها در جهان است و کشت و پرورش ارقام گلخانه‌ای آن در سال‌های اخير گسترش قابل توجهی داشته است. در دو آزمایش تأثير دو نوع هرس بر عملکرد و برخی صفات کيفی دو رقم گوجه‌فرنگی (نيوتن و اورگون) مورد بررسی قرار گرفت. در آزمايش اول (هرس گل‌آذين ) تيمار‌ها عبارت بودند از نگهداری 4، 6 و 8 گل‌آذين در هر بوته و در آزمايش دوم (هرس ميوه)، تيمار‌ها عبارت بودند از نگهداری 4، 6 و 8 ميوه در هر گل‌آذين. در هر آزمايش، يک تيمار بدون هرس به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد که گرچه هرس گل‌آذين سبب بزرگ‌تر شدن حجم، طول و متوسط وزن ميوه‌ها شد، اما کاهش عملکرد ميوه را به همراه داشت. البته تيمار نگهداری هشت گل‌آذين، از نظر عملکرد ميوه، اختلاف معنی‌داری با تيمار شاهد نداشت. هرس گل‌آذين باعث بيشتر شدن مقدار pH، کلروفيل b و کلروفيل کل شد. هرس ميوه نيز با وجود تأثير مثبت بر حجم ميوه در تيمار نگهداری چهار ميوه در گل‌آذين، باعث کاهش عملکرد کل شد. البته تيمار نگهداری هشت ميوه نيز از نظر عملکرد کل اختلاف معنی‌داری با تيمار شاهد نداشت. هرس ميوه باعث افزايش غلظت کلروفيل a و کلروفيل کل در تيمار نگهداری چهار ميوه در گل‌آذين گرديد. با توجه به نتايج به‌دست آمده، هرس ميوه و گل‌آذين تأثير معنی‌داری بر عملکرد و صفات کيفی ميوه گوجه‌فرنگی نداشته و با توجه به هزينه‌هايی که دارد توصيه نمی‌گردد.