اسپیرومتری

اسپیرومتری بعنوان یک جزء ضروری و از برنامه های نظارت بالینی دستگاه تنفس می باشد در طی ارزیابی اولیه جهت استخدام می توان متقاضیانی را که دچار ضایعات احتمالی ریوی هستند را مشخص کرد تشخیص زودرس می تواند در انتخاب شغل خاص برای یک فرد و اقدام های بهداشتی لازم مفید باشد بنابراین معاینات دوره ای کارگران بوسیله اسپیرومتری می تواند بیماری های ریوی را در مراحل اول شناسایی کند این نتایج بسیار سودمند و قابل استفاده میباشد چرا که این کار باعث پیشرفت در کنترل بیماریهای شغلی و نیز واگذاری درست و معقول یک حرفه می گردد. در صنایع جهت بررسی عملکرد ریه ، اسپیرومتری مهمترین ، در دسترس ترین و کم هزینه ترین آزمون عملکرد ریه است.

تعریف اسپیرومتری

اسپیرومتری تست رایجی است که جهت تشخیص آسم، انسداد مزمن در بیماری های ریوی (COPD) و در مواردی استفاده می شود که سیستم تنفسی به دلایلی تحت تاثیر قرار گرفته است. اسپیرومتری به صورت دوره ای و جهت بررسی عملکرد ریه هایی که تحت درمان یک بیماری مزمن ریوی بوده اند، انجام می شود.

در اسپیرومتری میزان هوایی که شما می توانید دم و بازدم کنید اندازه گیری می شود. همچنین سرعت عمل دم را مورد اندازه گیری قرار می دهد. مقادیر نشان دهنده بوسیله اسپیرومتری اگر پایین تر از حد متوسط باشد نشان دهنده این امر است که ریه های شما عملکرد خوبی ندارند.

علت انجام اسپیرومتری

پزشک انجام اسپیرومتری را زمانی توصیه می کند که مشکوک به علائم بیماری مزمن ریوی باشید این موارد عبارتند از :

•آسم

•بیماری مزمن انسداد ریوی (COPD)

•برونشیت مزمن

•آمفیزم

•فیبروز ریوی

اگر قبلا"در مورد شما تشخیص یک اختلال مزمن ریوی داده شده است، اسپیرومتری به صورت دوره ای برای بررسی چگونگی عملکرد داروها و اینکه آیا علایم تحت کنترل هستند، مورد استفاده قرار می گیرد.

چه انتظاراتی باید داشته باشید

هنگامی که برای انجام آزمون مراجعه می کنید:

•پرستار یا تکنسین دستورالعمل های خاص در مورد چگونگی انجام تست به شما می دهند. با دقت گوش کنید و مطمئن شوید که تمامی موارد گفته شده را دقیقا" متوجه شده اید. انجام نادرست تست منجر به نتایج نادرست می شود.

•کلیپسی بر روی بینی جهت بستن سوراخ های بینی قرار می گیرد.

•پرستار یا تکنسین از شما می خواهد که نفس عمیقی بکشید و برای چند ثانیه تا آنجا که می توانید، به داخل لوله ای که به یک ماشین (اسپیرومتری) متصل است، بدمید. شما ممکن است برای یک لحظه پس از انجام آزمایش احساس تنگی نفس یا سرگیجه کنید.

•نیاز است که این تست را حداقل سه بار انجام دهید تا مطمئن شوید که نتایج دقیق و پایدار هستند.  

اگر پس از تست اولیه، پزشک داروی استنشاقی برای باز کردن ریه ها (برونکودیلاتور) تجویز می کند، نیاز است که به مدت 15 دقیقه صبر کنید و تست بعدی جهت اندازه گیری جدید را انجام دهید. به این ترتیب پزشک می تواند نتایج بدست آمده از دو اندازه گیری را مقایسه کند و به این نتیجه برسد که آیا داروی استفاده شده جهت گشاد کردن برونش ها باعث بهبود جریان هوا شده است. هر کدام از این تست ها معمولا کمتر از 15 دقیقه به طول می کشد.

چگونه آماده شوید

در مورد اینکه آیا باید از داروهای تنفسی استنشاقی یا داروهای دیگر قبل از تست اجتناب کنید از دستورالعمل های پزشک پیروی کنید.

موارد دیگر عبارتند از:

•لباس های گشاد بپوشید که اختلالی در موقع نفس عمیق کشیدن ایجاد نکند.

•از خوردن غذای زیاد  قبل از آزمون اجتناب کنید، زیرا این امر باعث می شود سخت تر نفس بکشید.

نتایج

اندازه گیری های  اسپیرومتری کلیدی عبارتند از:

•ظرفیت حیاتی اجباری (FVC). بیشترین مقدار هوایی که شما قادرید بعد از تنفس عمیق بدمید. اگر رقم نشان داده شده کمتر از حد نرمال در FVCباشد نشان دهنده تنگی نفس است.

•حجماجبار بازدمی (FEV -1). حجماجبار بازدمی این است که چه مقدار هوا می توانید از ریه ها در یک ثانیه به بیرون بدمید. انجام این تست روش خوبی برای اندازه گیری شدت مشکلات تنفسی است. پایین بودن مقدار FEV-1  نشان دهنده انسداد قابل توجه است.