خصوصیات پمپ های سه اسکرو

پمپ های اسکرو جزو پمپ های جابجایی مثبت رایج بوده و آنها را به طور کلی می توان بر حسب تعداد مارپیچ به سه دسته یک اسکرو (Single Screw)، دبل اسکرو (Twin Screw)  و سه اسکرو (Triple Screw) تقسیم نمود. پمپ های سه اسکرو که بزرگترین کلاس پمپ های اسکرو می باشند به علت طراحی داخلی آن دارای بیشترین بازدهی در بین این سه نوع بوده و در کاربردهای مختلف صنایع گوناگون استفاده می شوند.

پمپ های اسکرو در مقایسه با سایر پمپ های جابجایی مثبت (مثلاً انوع دنده ای یا لوب) سیال را کمتر دچار تنش برشی می کنند و بنابراین می توانند در سرعت های بالاتر کار کنند و رنج دبی های بالاتری نیز دارند.

در پمپ های سه اسکرو، اسپیندل ها با یکدیگر تماس داشته و اسپیندل مرکزی باعث چرخش دو اسپیندل کناری می شود. از اینرو این پمپ ها غالبا برای سیالات بدون ذرات جامد و دارای خاصیت روان کنندگی (مانند انواع روغن ها، سوخت ها، قیر و غیره) استفاده می شوند.

پمپ های سه اسکرو در مقایسه با پمپ های دبل اسکرو مشابه، از هزینه کمتری برخوردارند که علت اصلی آن عدم استفاده از Timing Gear برای انتقال گشتاور بین اسپیندل ها و تعداد کمتر آببند های مکانیکی آنها می باشد و از سوی دیگر حساسیت آنها به ذرات جامد داخل سیال و همچنین دماهای بالای سیال بیشتر است.

این پمپ ها خود مکش (Self Prime) بوده و برای سیالات نسبتاً تمیز و غیر خورنده با ویسکوزیته های متوسط و بالا مناسب می باشند.

مهمترین کاربردهای پمپ های سه اسکرو عبارتند از:

– روغن کاری ماشین آلات (دیزل ها، پمپ ها، توربین ها و غیره)

– سوخت رسانی به تجهیزات (دیزل ها و توربین ها و موتورخانه کشتی ها)

– پمپ های هیدرولیک کم فشار

– انتقال نفت خام تصفیه شده و سایر سیالات از این دست

– انتقال پلیمرها مانند ایزوسیانات، مواد نایلونی و پلی یورتان (توسط مدل های بدون آب بند یا Sealless)

پمپ های اسکرو در انواع مختلف جهت های نصب و نازل ساخته می شوند تا مناسب فضا و طراحی پایپینگ انتخاب گردند.