استقرار سامانه مدیریت بحران
یکی از الزامات مهم و تعیین کننده در سیستمهای مدیریت ایمنی و حتی زیست محیطی الزامی تحت عنوان " آمادگی و واکنش در شرایط اضطراری" می باشد . دلیل گنجاندن این الزام در استانداردهای یاد شده اهمیتی است که این موضوع در کاهش عواقب حادثه دارد چرا که وجود خطاهای پنهان در سیستم همواره محتمل بوده و تمامی سازما ن ها متاثر از عوامل بیرونی می باشند.
توضیحات خدمت
در حالت واقعی همواره احتمال وقوع رویدادهایی که می توانند سازمان را دچار بحران نمایند وجود دارد و از طرفی زمان وقوع تعدادی از این رویدادها غیر قابل پیش بینی می باشد مانند زلزله ، سیل ، جنگ و تندبادها . لذا شناسایی این پتانسیل ها ( مواردی که می توانند سازمان را به بحران بکشانند ) همچنین ایجاد و حفظ آمادگی برای واکنش در این شرایط می تواند خسارات ناشی از اینگونه وقایع را به حداقل برساند .
شناسایی پتانسیل های بحران در کارخانجات و سازما ن ها اولین قدم در راه کنترل حوادث منتج از این پتانسیل ها می باشد. بر اساس تعریف استاندارد OSHA حالت اضطراری می تواند به مواردی مانند نشت گاز سمی ، ریزش مواد شیمیایی ، نشت مخاطره آمیز گازهای قابل انفجار و اشتعال ، انفجارات و حریق ها و . . . نیز اطلاق گردد .
استقرار سامانه مدیریت بحران و آمادگی واکنش در شرایط اضطراری شامل موارد ذیل است:
- تشکیل کمیته بحران
- تشکیل تیم واکنش سریع
- شناسایی و تعیین شرایط اضطراری در سازمان
- تعیین زون بندی خطرات
- برگزاری آموزشی های عمومی و تخصصی با در نظر داشتن شرایط اضطراری سازمان
- تدوین و اجرای سناریوهای بحران در سازمانها
- برگزاری مانورهای آموزشی، آزمایشی و تمرینی با توجه به اهداف تعیین شده
- بررسی نقاط ضعف و قوت سازمان در اجرای مانورها
- بهبود وضعیت سامانه مدیریت بحران در سازمان و ...