پانسمان نوین زخم دیابت

هم اکنون افراد بسیاری هستند که با معضلات و مشکلات فراوانی نسبت به ترمیم زخم ها دست به گریبان بوده و علاوه بر بیمار، نزدیکان و آشنایان آنان نیز به نوعی در مشکلات آن سهیم می باشند. زخم ها آنقدر متنوع هستند که نمی توان جز از راه دسته بندی آنها، به یک طرح درمانی منظم با توجه به شیوه های متفاوت دست یافت. امروزه راه های متفاوتی برای مبارزه با زخم ارائه و پیشنهاد گردیده که عموماً در بسیاری از زخم ها به عنوان کمک درمان محسوب می شوند. دسته بندی زخم ها را با توجه به شکل ظاهری و پیشرفت آنان به انواع قرمز، زرد ، سیاه، مختلط و فشاری شرح داده و سپس راه های درمان را ذکر می کنیم. لازم به ذکر است برای درمان هر زخم، به هر دلیل ابتدا لازم است در مورد اتیولوژی زخم اطلاعاتی به دست آوریم. چرا که خیلی از موارد درمان زخم ها میتواند نسبت به زخم دیگر نتیجه معکوس نیز داشته باشد. مثلاً بیماری که زخم ناشی از یک اسفروسیتوز ارثی (کم خونی) دردناک، مقاوم به درمان و عود کننده دارد ، ممکن است با روش اسپلنکتومی درمان شود. یا زخم ناشی از واسکولیت (التهاب رگ های خونی) ممکن است با استروئید درمان گردد. در صورتی که استروئید ترمیم زخم های معمولی را به تاخیر می اندازد. همچنین باید به حاد یا مزمن بودن زخم ها توجه نمود چرا که عموماً زخم های حاد گرانولاسیون و ترمیم خوبی دارند، در صورتیکه زخم های مزمن در بلند مدت می توانند درمان گردند که بسیاری از آنان دچار بیماری دیگری مثل دیابت، ضعف ایمنی یا عروقی را به همراه دارند که باید از اقدامات کمکی مانند استفاده از فاکتور های رشد، آنتی بیوتیک ها، پیوند های پوستی و اکسیژن فعال استفاده نمود. مطلب حائز اهمیت اینکه اکنون اکثر جامعه پزشکی ما با واژه اکسیژن فعال (activated oxygen ) بیگانه می باشند. در صورتیکه در جوامع پزشکی کشور های پیشرفته نزدیک به ۲۵ سال است که استفاده از شیوه اکسیژن فعال را به عنوان درمان زخم و دیگر موارد را به عنوان کمک درمان تلقی می کنند. البته در خصوص درمان زخم ها دستیابی به اطلاعات ضروری در مورد بیماران از جمله تاریخچه، توجه به سن، عادات زندگی، وضعیت تغذیه ای و دارویی، بیماری های زمینه ای، حالات روحی- روانی و احیاناً اطلاعات خاص در مورد هر بیمار بسیار حائز اهمیت می باشد. مثلاً هر چه سن بیمار بیشتر باشد ترمیم زخم به علت مشکلات عروقی و فاکتور های ترمیمی کندتر صورت می گیرد. همچنین استعمال سیگار و مصرف الکل، سوء تغذیه، داروهای ضعیف کننده ایمنی، کمبود برخی ویتامین ها از عوامل تاخیر زخم می باشند. با توجه به تقسیم بندی زخم به انواع قرمز، زرد، سیاه، مختلط و فشاری، درمان های معمول با توجه به وضعیت ظاهری آنان انجام می گردد.