ظریف استعفا کرد
«محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه امشب دوشنبه از سمت خود کنارهگیری کرد.
شب گذشته ظریف در صفحه اینستاگرام خود، نوشت: «از بزرگواری مردم عزیز و دلاور ایران و مسئولین محترم در 67ماه گذشته بسیار سپاسگزارم. از ناتوانی برای ادامه خدمت و تمام کاستیها و کوتاهیها در دوران خدمت صمیمانه پوزش میخواهم. شاد و سربلند باشید.»
ظریف در حالی استعفایش را در اینستاگرام اعلام کرد که مدت ها بود در صفحه اینستاگرامش پستی نگذاشته بود و آخرین پست اینستاگرامش در روز عاشورای حسینی (29 شهریور ماه /20 سپتامبر 2018) منتشر شده بود و در این مدت فقط در توئیتر به انتشار مواضع و نظراتش می پرداخت.
گفتنی است ساعتی پس از انتشار خبر استعفای ظریف، محمود واعظی رئیس دفتر و سرپرست نهاد ریاست جمهوری خبرهای منتشر شده مبنی بر پذیرش استعفای وزیر خارجه توسط روحانی را تکذیب کرد.
ظریف روز یکشنبه در همایش «چندجانبه گرایی در سیاست خارجی ایران، ظرفیتها و راهبردها» در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران طی اظهاراتی عنوان کرده بود: اینکه میگوییم به مقاومت مردم افتخار میکنیم به این معنا نیست که بگوییم وظیفه مردم این است که چنین کنند، بلکه وظیفه ماست که این مقاومت مردم را هم پاس بداریم و هم فشار را بر مردم کم کنیم، نگوییم مردم همیشه مقاومت کردند و 40 سال است مقاومت میکنند و باز هم مقاومت خواهند کرد. پس ما چه کارهایم، چرا مردم ما را انتخاب و دولت را انتخاب کردند؟
وی گفت: اگر قرار بود مردم مقاومت کنند و همه مشکلات با مقاومت مردم حل شود، پس وظیفه ما چیست؟ همانطور که نمیتوانیم پشت پرده توطئههای امپریالیسم و نظام سلطه قایم شویم و ناکارآمدی خودمان را گردن آنها بیندازیم، همانطور هم نمیتوانیم پشت سر مقاومت مردم قایم شویم، ما وظیفه داریم به عنوان کارگزاران این مردم فشار را بر مردم کم کنیم و کاری است که داریم تلاش میکنیم و اینکه چقدر موفق شویم و چقدر نشویم، اولا مردم باید قضاوت کنند و مهمتر از مردم هم خدا باید قضاوت کند.
محمدجواد ظریف متولد 1338 تهران، دارنده مدرک دکترای مطالعات بینالمللی از دانشگاه دنور آمریکا و دانش آموخته دبستان و دبیرستان علوی تهران است.
معاون بینالملل دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1390، دستیار ارشد وزیر خارجه در سالهای 1386 تا 1389، سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در نیویورک در سالهای 1381 تا 1386، معاون حقوقی و بینالمللی وزارت خارجه ، سفیر و معاون نماینده دائم ایران در سازمان ملل در سالهای 1368 تا 1371، مشاور وزیر امور خارجه در سالهای 1367 تا 1368، مشاور سیاسی، رایزن و کاردار نمایندگی ایران در سازمان ملل در سالهای 1361 تا 1367 و مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو در سالهای 1357 تا 1359 از جمله سمتهای این دیپلمات باسابقه قبل از تصدی وزارت خارجه بوده است.
وی که مسئولیت مذاکرات منتهی به توافق هستهای تیر ماه سال 1394 (برجام) را بر عهده داشت، در مورد دلیل کنارهگیری از سمت خود توضیحی نداده است.