سنسور نوری VISOLUX RLK6

توضیحات محصول

Photoelectric sensor VISOLUX RLK 6
ولتاژ:220ولت

سنسورهای نوری ، اجسام و تغییرات در شرایط محیطی و دیگر موارد مرتبط را از طریق تنوعی از ویژگی‌های نوری (اپتیکال) تشخیص می‌دهند. یک سنسور فتوالکتریک یا سنسور نوری اساسا از یک امیتر (انتشار دهنده) برای ساطع کردن نور و یک گیرنده (ریسیور) برای دریافت نور تشکیل می‌شود. وقتی که نور ساطع‌شده متوقف می‌شود یا توسط جسم سنسینگ بازتاب می‌شود، مقدار نوری که گیرنده دریافت می‌کند تغییر می‌کند. گیرنده این تغییر را تشخیص می‌دهد و به یک خروجی الکتریکی تبدیل می‌کند. منبع نور برای اکثر سنسورهای نوری، مادون قرمز (فروسرخ یا IR) یا نور مرئی است (معمولا قرمز، یا سبز/آبی برای رنگ‌های شناساگر).

ویژگی‌های سنسور نوری

۱٫ فاصله سنسینگ طولانی

به طور مثال، یک سنسور through-beam می‌تواند اجسامی را تشخیص دهد که بیش از ۱۰ متر دور هستند. انجام این کار با مغناطیسی، التراسونیک یا دیگر روش‌های سنسینگ غیرممکن است.

۲٫ تقریبا محدودیتی برای سنسینگ جسم وجود ندارد

این سنسورها بر اساس این اصل کار می‌کنند که یک جسم نور را متوقف کرده یا آن را بازتاب می‌کند، پس مثل سنسورهای مجاورت برای تشخیص اشیای فلزی محدود نیستند. این یعنی می‌توان از آن‌ها برای تشخیص و شناسایی تقریبا هر جسمی استفاده کرد، همچون شیشه، پلاستیک، چوب و مایعات.

۳٫ زمان پاسخ سریع

زمان پاسخ به شدت سریع است چون نور با سرعت بالایی حرکت می‌کند و سنسور هیچ فعالیت مکانیکی ندارد چون تمام مدارات از اجزای الکترونیکی تشکیل شده‌اند.

۴٫ رزولوشن بالا

رزولوشن به شدت بالایی که با این سنسورها محقق می‌شود، مشتق‌شده از تکنولوژی‌های طراحی پیشرفته‌ای است که یک پرتوی نور نقطه‌ای بسیار کوچک را می‌سازند و یک سیستم نوری منحصر به فرد برای دریافت نور دارد. این موارد باعث شده‌اند که تشخیص اشیای بسیار کوچک و همچنین تشخیص موقعیت دقیق ممکن شود.

۵٫ سنسینگ غیرتماسی

در این حالت احتمال آسیب رساندن به اشیای سنسینگ (تحت سنسینگ) و سنسورها بسیار کم است چون اجسام بدون تماس فیزیکی، شناسایی می‌شوند. به این شکل سنسور سال‌ها کار می‌کند و عمر خدماتی آن تضمین می‌شود.

۶٫ شناسایی رنگ

نرخی که در آن یک جسم نور را بازتاب کرده یا جذب می‌کند، به طول موج نور ساطع‌شده و رنگ جسم بستگی دارد. از این ویژگی می‌توان برای تشخیص رنگ استفاده کرد.

۷٫ تنظیم آسان

موقعیت‌دهی پرتو روی یک جسم با مدل‌هایی که نور مرئی را ساطع می‌کنند ساده است، چون پرتو قابل دیدن (مرئی) است.