توصیه های مهم در طراحی آسانسور 2

پس از نصب دربهای آسانسور در طبقات فواصل عمودی بین دربها نباید عمق داشته باشد و حداکثر عمق مورد تأئید شرکت بازرسی 15 cm می باشد .اگر عمق زیر یا بالای دربها بیشتر از 15 cm باشد باید روی آن پوشیده شود.

نصب چراغ روشنائی در چاهک آسانسور به صورتی که لامپ ها در حفاظ بوده و در نقطه ای که نصاب آسانسور تعیین می کند در هر طبقه یک عدد نصب گردد در آسانسورهای دوبله برای هر آسانسور به صورت مجزا اجرا گردد وکلید آن از نوع تبدیل بوده که یک کلید در اولین توقف در کنار درب طبقه و یک کلید در تابلو برق سه فاز در موتورخانه باشد .ضمناً در کف چاهک در ارتفاع یک متری و در زیر سقف چاهک در ارتفاع 50 سانتی از سقف نیز لامپ نصب گردد.

اگر در چاهک ها بیش از یک آسانسور به صورت مشترک وجود داشته باشد در قسمت پائین چاهک آسانسورها باید دیواره جداکننده تعبیه گردد به گونه ای که از پائین ترین نقطه حرکت کابین یا وزنه تعادل شروع شده و حداقل 5/2 متر بالاتر از کف چاهک امتداد یابد « به طور معمول ارتفاع از کف تا بالا حدود 3 تا 5/3 متر » .چنانچه فاصله بین لبه سقف کابین و قسمت متحرک « کابین یا وزنه تعادل » با آسانسور مجاور کمتر از 3/0 متر باشد دیوار جداکننده باید در سرتاسر چاهک با پهنای مؤثر امتداد یابد .پهنای مؤثر باید حداقل برابر پهنای قسمت متحرک به اضافه 1/0 متر از هر طرف باشد.

اجرای چاه ارت و نصب سیم ارت « Eurthing » در چاهک و داخل موتورخانه آسانسور باید انجام پذیرد .

جریان برق تک فاز 25 A و سه فاز با آمپراژ برای نوع آسانسور تعیین شده در محدوده چاهک و اطاق موتورخانه آسانسور باید وجود داشته باشد .

برق سه فاز طبق مشخصات نصاب آسانسور باید در موتورخانه وجود داشته باشد و  اجرای کابل کشی از LPS تا اطاق موتورخانه آسانسور جهت انتقال برق آسانسور باید انجام شود .

- در فواصل معمولی برای شرایط زیرزمینی از کابل CU/MGT/XPF/LSFON-5 * 16 و در شرایط روزمینی از کابل NYY « بر اساس استاندارد NFPA » استفاده شود « برای آسانسورهای 8 نفره » .

در صورتیکه مسیر کابل کشی غیر متعارف و طولانی می باشد با احتساب مسیر کابل و میزان افت ولتاژ سایز کابل تعیین گردد .

نصب تابلو برق سه فاز با مشخصات ذیل برای هر دستگاه آسانسور در اطاقک موتورخانه انجام شود و کابل ارسالی از LPS باید به ورودی این تابلو برق وصل گردد .

در ساختمان های مسکونی و ساختمان ها تجاری کابل برق سه فاز از کنتور به موتورخانه باید کشیده شود .

در موتورخانه برای هر آسانسور باید یک کلید اصلی موجود باشد که قابلیت قطع تمام مدارهای مثبت « برقدار live » برق اصلی آن آسانسور را داشته باشد . این کلید باید قادر به قطع حداکثر جریان در شرایط استفاده عادی از آسانسور باشد .

کلید اصلی موتورخانه آسانسور نباید تغذیه مدارهای زیر را قطع نماید :

1. - روشنائی کابین و تهویه .
2. پریز نصب شده بر روی سقف کابین .
3. روشنائی موتورخانه و محوطه موتورگیربکس .
4. پریز موتورخانه .
5. روشنائی چاهک آسانسور .
6. زنگ اخبار « زنگ خطر داخل کابین » .

کلید اصلی باید از ورودی یا ورودی های موتورخانه آسانسور به آسانی و به سرعت قابل دسترسی باشد .

چنانچه موتورخانه بین چند دستگاه آسانسور مشترک می باشد کلید اصلی متعلق به هر آسانسور باید به آسانی قابل شناسائی باشد .

به منظور حفاظت، کابلها از طریق یک یا چند گلند « Gland » پوشش داده شود و وارد تابلو برق گردد .

تجهیزات لازم جهت تابلو برق سه فاز جهت آسانسورها :

1. سه عدد فیوز 25 A برای آسانسور 4 و 6 نفره ، سه عدد فیوز 35 A برای آسانسور 8 نفره ،  50 A برایآسانسور 15 نفره و باری
2. کلید گردان 63 A برای آسانسور 4 و 6 نفره ، کلید گردان 63 A برای آسانسور 8 و 15 نفره و باری
3. سه عدد چراغ سیگنال برای همه آسانسورها.
4. تعبیه پریز و فیوز مینیاتوری جهت روشنائی موتورخانه ، روشنائی داخل چاهک و فن موتورخانه.
5. در نظر گرفتن ترموستات جهت تنظیم دمای موتورخانه به صورت خودکار توسط فن .
6. نمای بیرونی جعبه تابلو برق اطاقک موتورخانه آسانسور
   1. کلید مینیاتوری روشنائی داخل چاهک آسانسور 16 A
   2. کلید مینیاتوری روشنائی داخل کابین آسانسور 6 – 10 A
   3. کلید مینیاتوری هواکش و روشنائی موتورخانه آسانسور 16 A
7. برق تغذیه کلیدهای مینیاتوری بصورت مستقل و قبل از فیوزها و کلیدگردان باشد .
8. ترمینال برای ورود و خروج برق در زیر تابلو نصب گردد :
   1. ـ ترمینال های ورودی شماره 16 .
   2. ترمینال خروجی 4 عدد سه فاز شماره 10 .
   3. سه عدد ترمینال باقی مانده شماره 6 .
   4. پیچ ارت « Earth » نصب گردد .
   5. برچسب علامت  روی تابلو نصب شود .
   6. ترمینال ها از جنس چینی نسوز باشد .
9. در زیر هر کلید توضیح فارسی نوشته شود .
10. تعیین نوع کابل سه فاز بر اساس طول مسیر کابل کشی و ظرفیت آسانسور متغیر می باشد .

محل نصب تابلو برق سه فاز با رعایت در دسترس بودن بر اساس نظر نصاب آسانسور تعیین می گردد .

سیستم محرکه و تجهیزات برقی و الکترونیکی مربوط به آسانسور باید در اطاق ویژه ای با دیوارهای محکم و دارای سقف و درب و پنجره و تهویه مناسب قرار داده شود .

از موتورخانه آسانسور نباید به جز برای آسانسور استفاده دیگری نمود ـ عبور کابلها ـ کانالهای تهویه و کانالهای دود و یا ملزوماتی غیر از آنچه مورد استفاده آسانسور است مجاز نمی باشد.

تردد به موتورخانه تحت هر شرایطی با ایمنی کافی و بدون نیاز به داخل شدن در محوطه های خصوصی فراهم باشد .

راههای دسترسی به موتورخانه و خود ورودی ها باید حداقل 180 cm ارتفاع داشته باشند .

به طور کلی بهتر است دسترسی اشخاص به موتورخانه ترجیحاً از طریق پله انجام شود . چنانچه امکان نصب راه پله نباشد استفاده از نردبان مناسب تحت شرایط ذیل ضروری می باشد :

1. الف ) در معرض خطر لغزش و واژگون شدن نباشد .
2. ب ) در مواقع قرار گرفتن در محل زاویه ای بین 70 و 76 درجه با افق داشته باشند ـ مگر اینکه بصورت ثابت بوده و ارتفاعشان از 5/1 متر کمتر باشد .
3. ج ) باید منحصراً به منظور چنین استفاده ای بوده و همواره در مجاورت محل دسترسی نگهداری شوند . پیش بینی های لازم به این منظور ضروری می باشد .
4. چ ) نزدیک به انتهای نردبان باید یک یا چند دستگیره که به سهولت قابل دسترسی باشند قرار داشته باشد .
5. هـ ) پیش بینی نقاط اتصال نردبان قبل از گذاشتن آن باید صورت گیرد .
6. خ ) ترجیحاً دو طرف نردبان لبه ای به ارتفاع حداقل 30 cm بصورت حایل وجود داشته باشد .
7. د ) موتورخانه ها باید به شکلی ساخته شوند که به اندازه کافی در برابر بار و نیروهائی که به طور معمول در معرض آن قرار دارند ، مقاوم باشند و از مواد با دوامی که تولید گرد و غبار نکنند باشند .
8. ذ ) کف موتورخانه باید از مواد غیر لغزنده ساخته شده باشد .
9. ر ) در محلهای خاص دیوارها و کف و سقف موتورخانه باید صداهای ناشی از عمل آسانسور را جذب نماید .

ابعاد موتورخانه باید اجازه دسترسی آسان به تجهیزات داخل آن را بدهد و رعایت موارد ذیل ضروری است :

1. الف ) فاصله جلوی تابلوهای کنترل و کابینت ها حداقل 7/0 متر کمتر نباشد .
2. ب ) فضای مناسب به منظور سرویس و بازدید قسمت های متحرک حداقل 6/0 متر کمتر نباشد.
3. ج ) در محلهای تردد و کارکردن ارتفاع ناحیه باز نباید کمتر از 8/1 متر کمتر باشد .
4. د ) فاصله عمودی از روی اجزاء متحرک موتورگیربکس تا سقف موتورخانه نباید کمتر از 4/0 متر باشد .
5. هـ ) در صورتیکه کف موتورخانه با محل استقرار موتورگیربکس اختلاف سطح دارد پیش بینی پله با نرده حفاظ ضروری است .

اگر مسیر تردد موتورخانه دارای راه پله مناسب می باشد باید درب موتورخانه آسانسور به ابعاد 1.8 * 0.8 متر باشد وبازشو درب به طرف داخل نباشد و ترجیحاً گریل دار باشد.

چنانچه درب ورودی موتورخانه غیرعادی و از کف موتورخانه باز می شود باید ابعاد مفید دریچه ورودی حداقل 0.8 * 1 متر بوده و مجهز به مکانیزم متعادل کننده باشد .برای سهولت در بازکردن درب موتورخانه ، دریچه باید دارای نیروی متعادل ساز باشد.در کلیه دریچه های دسترسی باید در هر قسمت از سطح درب ، در مقابل نیروی عمودی 2000N بدون ایجاد تغییر شکل دائمی ، مقاوم باشد .

دریچه ها باید مجهز به قفل هائی باشد که دارای یک کلید بوده و از درون بدون استفاده از کلید باز شود.

دریچه نباید به سمت پائین باز شود ، مگر آنکه به نردبانهای جمع شدنی متصل باشد .

در صورت استفاده از لولا در دریچه ها ، باید لولا از نوعی باشد که نتواند از هم جدا شود .موتورخانه باید دارای پنجره به ابعاد حداقل 8/0 * 6/0 متر باشد و روی آن حفاظی از شبکه توری محکم نصب شده باشد .

نصب کپسول آتش نشانی در موتورخانه آسانسور و در محلی مناسب و قابل دسترسی سریع ضروری می باشد .

در موتورخانه آسانسورهائی که بتون سقف چاهک بالاتر از کف موتورخانه قرار می گیرد ایجاد دریچه اضطراری به ابعاد مفید حداقل 5/0 * 5/0 متر ضروری است .

این دریچه باید دارای قفلی باشد که از داخل موتورخانه با کلید باز شود و از داخل چاهک آسانسور بدون نیاز به کلید بتوان آن را باز کرد .

ایجاد قلاب در سقف موتورخانه در محل عمود بر مرکز سقف بتونی چاهک آسانسور بین دو حفره سیم بکسل « با قطر حداقل 18 mm Ø » به صورتی که بتواند معادل وزن 2000 kg را تحمل کند .

در موتورخانه هائی که راه ورود به آن از طریق دریچه کف موتورخانه آسانسور می باشد باید در زمانی که دریچه باز است پیش بینی های لازم برای جلوگیری از سقوط افراد و یا اشیاء بعمل آید و لذا نصب نرده به ارتفاع حداقل 8/0 متر در اطراف دریچه ضروری است .

موتورخانه باید تهویه مناسب داشته باشد و بتواند موتورگیربکس ، تابلو فرمان و سایر ملزومات و همینطور کلیدهای برق را به نحو احسن در مقابل گرد و غبار و دوده های مضر و رطوبت محافظت نماید .

هوای مانده سایر قسمتها نباید به داخل موتورخانه کشیده شود .

دمای موتورخانه باید بین 5 + تا 40 + درجه سانتیگراد نگه داشته شود .

موتورخانه آسانسور باید مجهز به روشنائی الکتریکی دائم باشد و حداقل بتواند با شدت 200 لوکس نسبت به کف روشنائی مناسب را تأمین نماید .

نصب کلید قطع و وصل روشنائی در محل ورودی و نزدیک نقطه یا نقاط دسترسی و در ارتفاع مناسب باید انجام شود .

جهت تهویه موتورخانه نصب هواکش با ظرفیت حداقل 250 CFM انجام شود .

کلیه سیم ها و کابلهای مربوط به تجهیزات آسانسور که از کف موتورخانه عبور می کند باید در کانالی که در داخل بتون سقف تعبیه می شود و حداقل عمق آن 5 cm و با عرض حداقل 8 cm باشد قرار گیرند .

جهت عبور سیم کشی و کابلهای مربوط به تجهیزات آسانسور در کف موتورخانه باید شیاری به عمق حداقل 5 cm و عرض حداقل 8 cm در داخل بتون سقف و بر اساس نوع چیدمان موتورگیربکس و گاورنر و تابلو فرمان با نظارت نصاب آسانسور ایجاد گردد . به صورتی که پس از پوشش روی شیار همسطح کف موتورخانه گردد .

در آسانسورهائی که به صورت دوبله و در یک چاهک مشترک نصب می شوند باید جهت جابجائی و حمل لوازم آسانسور اقدام به  ایجاد دریچه ای در کف موتورخانه « Trap door » به ابعاد مفید حداقل 0.8 * 0.8 متر نمایند.