نمایش «تصور دوباره‌ی عکاسی مستند» در واشنگتن
عکس‌هایی از دهه‌ی هفتاد میلادی در نشنال گالری آو آرت (National Gallery of Art) واشنگتن از تاریخ ۶ اکتبر ۲۰۲۴ تا ۶ اپریل ۲۰۲۵ به‌نمایش عموم درمی‌آید؛ در این نمایش به تغییر و تحولات عکاسی مستند طی این دهه‌ی مهم در آمریکا توجه شده است. دهه‌ی مذکور در آمریکا شامل بی‌ثباتی‌هایی از جوانب متعددی را در خود داشته است. موارد قابل توجه در این راستا را می‌توان در مطرح شدن عواملی همانند افزایش تورم، بحران انرژی، مسائل حقوق زنان، جنگ ویتنام و ... خلاصه کرد.
با توجه به فضای حاکم در آن دهه و افزایش کنشگری‌های اجتماعی، به پذیرش تنوع و گوناگونی نگاهی دیگر شد؛ هم‌چنین رویکرد فضای کلی جامعه درخصوص وارد شدن صداهای کمتر شنیده شده و تجربه‌‌‌گری‌های هنری تفاوت چشمگیری با دهه‌های پیشین خود پیدا کرد. در این نسبت بازنگری درخصوص عکاسی مستند و شیوه‌ی نگاه به مستندنگاری به‌وقوع پیوست. این تغییر شامل نوعی بازنگری در راستای چگونگی ثبت عکس‌های مستند می‌شد که با مرورشان، مخاطب متوجه این تغییر و دگرگونی می‌شود.
در این نمایش با ارائه‌شدن حدود ۱۰۰ اثر متعلق به بیشتر از ۸۰ هنرمند، به شیوه‌ی باز‌آفرینی عکاسی مستند در این دوره‌ی زمانی که در خود تغییرات چشمگیر اجتماعی را نیز دارا بود، توجه می‌شود. افرادی همانند فرانک اسپادا (Frank Espada) و میکی فریل (Mikki Ferrill) پرتره‌هایی پیچیده از جامعه‌ی و اجتماع خود ثبت کردند؛ هم‌چنین به نقش افرادی هم‌چون سوزان هیلر (Susan Hiller) و سنگ کونگ های (Tseng Kwong Chi) در پرداخت به تاثیر عکاسی در رشد هنر نمایشی و کانسپچوال می‌توان اشاره کرد. دیگر هنرمندانی که می‌توان در دهه‌ی ۷۰ تاثیرات به‌سزای‌شان را در عکس‌هایشان جست‌وجو و مشاهده کرد در راستای ثبت تغییرات حومه‌ی شهر‌ها، جاده‌ها و اثرات انسان بر فضاهای مذکور، قدم برداشتند؛ با توجه به نکته‌ی ذکر شده، لویس بالتز (Lewis Baltz) و جو دیل (Joe Deal) در این میان می‌توانند نمونه‌های مثال‌زدنی‌ای از عکاسانی باشد که بکر بودن طبیعت را به‌شیوه‌ای شایان توجه در عکس‌های خود، به چالش کشیدند.
