پلی اتیلن و پلاستیک‌های زیست تخریب پذیر

پلی اتیلن و پلاستیک‌های زیست تخریب پذیر در محیط زیست

 مطالعات انجام شده در موسسه آلمانی تحقیقات انرژی و محیط (IFEU) برروی چرخه طول عمر (LCA) کیسه های ضایعاتی پلاستیکی نشان داده است که کیسه‌های پلی اتیلنی معمولی نسبت به انواع پلاستیک‌های زیستی تخریب پذیر موجود در بازار اروپا اثرات تخریبی کمتری برروی محیط زیست دارند.

این مطالعه که به سفارش انجمن پلاستیک‌های بسته بندی و فیلم آلمان (IK) انجام شده است، نشان می‌دهد هنگامی که تمامی پارامتر های محیطی در نظر گرفته شوند کمترین اثر تخریبی بر محیط زیست با استفاده از پلی اتیلن بازیافتی از پلی اتیلن نو برای تولید کیسه‌های یسته بندی حاصل می‌شود. پلاستیک‌های زیست تخریب پذیر فعلی از این نظر اثرات مخرب‌تری دارند.

در این مطالعه کیسه های 20 و 120 لیتری موجود در بازار آلمان و کیسه های 30 لیتری موجود در بازار فرانسه از جنس پلی اتیلن نو و بازیافت شده در مقایسه با انواع کیسه های تولید شده از پلاستیک های بر پایه نشاسته و PLAمورد مقایسه قرار گرفته اند. به گفته IFEUاثرات محیطی هر کیسه از زمان طی مراحل تولید مواد اولیه تا تولید محصول نهایی و انتقال به دست مصرف کننده نهایی مورد آزمایش و بازبینی قرار گرفته است. در این فرآیند، هر چه ضخامت کیسه ها کمتر باشد اثرات منفی زیست محیطی آن ها کمتر است.

پلی اتیلن نو و بازیافت شده اثرات محیطی مناسب‌تری دارند زیرا این مواد امکان تولید با ضخامت پایین را فراهم آورده اند. در حالی که ضخامت متوسط فیلم های تولیدی برای کیسه های بسته بندی پلی اتیلنی در حدود 5/12 میکرون است، این ضخامت برای انواع زیست تخریب پذیر در حدود 15 تا 25 میکرون می باشد. بررسی هایIFEU در مورد وضعیت آینده فناوری های تولید مواد زیست تخریب پذیر نیز هیچ دورنمای روشنی را برای این مواد در مقایسه با پلی اتیلن نشان نمی دهد.

• مقاله مقایسه پلی اتیلن و پلاستیک‌های زیست تخریب پذیر را از سایت اصلی دانلود نمائید »