استون اولین و مهمترین عضو گروهی است که کتون نام دارند. این ماده مایعی سمی، روان، فرار، بیرنگ با بویی شبیه بوی میوه است و بهدلیل قطبیت بالا حلال خوبی برای اکثر ترکیبات آلی بهشمار میرود. استون بهشدت آتشگیر بوده و مصرف بسیار زیادی در صنعت بهعنوان حلال دارد. این ماده بهخوبی درآب، اتانول و اتر حل میشود و معمولا بهعنوان حلال و پاک کننده لاک ناخن استفاده میشود. استون به اندازه کم در خون و ادرار یافت میشود اما مقدار آن در موقع گرسنگی و همچنین در بیماری دیابت با کمبود شدید اکسیژن در خون و ادرار افزایش مییابد. بوی میوهای هوای بازدم افراد دیابتی ناشی از استون است که در بسیاری اوقات این بو در نفس یک فرد نشانه ابتلا به دیابت است.
زمانیکه استون وارد محیط میشود بیشترین درصد آن( تقریبا 97 %) در هوا آزاد میشود. از داخل اتمسفر به داخل آب و خاک به وسیله برف و باران وارد می شود و بعد از آن به آرامی از داخل آب وخاک به هوا منتقل میشود.
استون در بدن حیوانات و خاک باقی نمیماند و بهوسیله میکروارگانیسمهای داخل آب و خاک تجزیه میشود این ماده میتواند به داخل آبهای زیرزمینی از طریق پاشیدن یا جمع شدن در زمین وارد شود. استون در آب و خاک شکسته میشود اما زمانهایی که جهت این شکسته شدن نیاز است متفاوت است.
استون (نام گذاری ایوپاک "پروپانون") سادهترین کتون و یکی از لکهبرها است. این ماده فرار، بیرنگ و به شدت آتش گیر است و مصرف بسیار زیادی در صنعت به عنوان حلال دارد. یکی از سادهترین روشهای ساخت این ماده تقطیر استات کلسیم است. این ماده مایعی سمی ، روان با بویی نسبتا خوب شبیه بوی میوه است. بدلیل قطبیت بالا ، حلال خوبی برای اکثر ترکیبات آلی بشمار میرود. استون ، بخوبی در آب ، اتانول و اتر حل میشود. معمولا بعنوان حلال و پاککننده لاک ناخن استفاده میشود. استون به اندازه کم در خون و ادرار یافت میشود، اما مقدار آن در موقع گرسنگی و همچنین در بیماری دیابت با کمبود شدید اکسیژن در خون و ادرار افزایش مییابد.