نصب وراه اندازی تاورکرین

یک دستگاه تاور کرین مشتمل بر اجزای ثابت و گردانی است که این قطعات در کنار عمل حمل بار را مساعد می کند.در همین باره به تشریح و معرفی قطعات می پردازیم:

1- قسمت ثابت نگه دارنده دستگاه به دو حالت امکان پذیر است:

الف: پایه تثبیت: این قطعه اولیه که می بایست قبل از قرار دادن قطعه ها در داخل شناژ قرار گیرد و سپس بعد از بتن ریزی در داخل بتن به قطر حدود ۳ متر مستحکم می گردد قبل از بتون ریزی یک قطعه تاورکرین بر روی انکر تست گردیده لازم بذکر است پایه تثبیت ها از بهترین و مرقوب ترین فلز ساخته میشوند تا توان ایستایی دستگاه را داشته باشد و بعد پایان پروژه و دمونتاژ نمودن دستگاه پایه تثبیت را از انتها جدانموده و مابقی در پی ساختمان باقی می ماند.

ب: کالسکه و ریل: برای به حرکت در آوردن تاور کرین بر روی زمین باید قابلیت حرکت را داشته باشد ،طبق کاتالوگ سازنده و دارای کالسکه یا بوژی باشد که قابل حرکت بر روی ریل میشود،لازم به ذکر میباشد حرکت تاورکرین با محدودیت حرکتی وارتفاعی انجام میشود وباید طبق کاتالوگ سازنده و تشخیص کارشناس انجام شود.

2- قطعات ارتفاعی یا سکشن: بعد از قسمت ثابت کننده دستگاه سکشن ها شروع می شود و نقش تامین ارتفاع تاور کرین را بر عهده دارد.اندازه قطعات بسته به تناژ دستگاه متفاوت می باشد و از طرفی نحوه اتصال این قطعات به یکدیگر در دستگاه ها متفاوت بوده است.

مثلا در برخی از مدل ها قطعات بواسطه پیم به یکدیگر متصل شده و یا در برخی توسط پیچ و مهره بروی هم کوپل می گردند.

 3- تلسکوپاژ: تلسکوپاژ که در بین اهالی این صنف به نام کاج مصطلح شده نام قطعه است که در بالاترین قطعه ارتفاعی قرار می گیرد و وظیفه افزایش ارتفاع دستگاه را دارا می باشد.

کاج از سه قسمت جک هیدرولیکی ، پمپ هیدرولیکی و سبد تشکیل شده است.

4- گرداننده: بالاترین قسمت ثابت دستگاه به نام گردان معروف است که دو قسمت اصلی فلش و کنتر فلش به آن متصل می گردند. وظیفه اصلی گردان اتصال قسمت ثابت زیرین و متحرک بالایی می باشد تا دستگاه توانایی چرخش جهت مانور و جابجایی بار را داشته باشد.

5- کت هید یا کله قندی: .مرتفع ترین قسمت هر تاورکرین،قسمت کله قندی آن می باشد .پایین کله قندی به گردون تاورکرین بوسیله پیچ و مهره مخصوص متصل میشود.

فلش را به قسمت وسط کله قندی(قسمت جلو)و کنتر فلش را به قسمت وسط کله قندی(قسمت پشت)  بوسیله پین های مخصوص ساخت این مجموعه متصل میشوند.

مهاری های فلش و کنترفلش هم به نوک کله قندی (به قرقره مرکب) به ترتیب به (جلو و پشت) کله قندی متصل میشوند.

قرقره هایی که روی کله قندی موجود می باشدو در نوک کله قندی موجود میباشد و به نام قرقره مرکب معروف است در این مجموعه ساخته میشود و بلبرینگ های قرقره از نوع ۲RS می باشد که مقاوم در برابر آب و رطوبت باشد.

6- کانتر فلش: کنتر فلش یا واژه مصطلح (کن فلش) تاورکرین های سبک معمولاً از ناودانی و لوله و نبشی ساخته می شوند و بصورت مثلث ساخته می شوند ولی تاور کرین های سنگین از هاش های صنعتی استفاده می کنند. ناودانی های بکار رفته در کانتر فلش ها از فولاد ST52 ساخته می شود و لوله هایی که در کانتر فلش ها بکار می رود از جنس لوله مانیسمان استفاده می شوند.

کانترفلش ها معمولا در اندازه های۳متری تا۶متری ساخته میشوند و برای اینکه بر روی تاورکرین نصب شوند باید آنها نسبت به طول فلش مونتاژ کرد.

برخی تاورکرین ها برای مونتاژ شدن نیاز به پیچ و مهره مخصوص دارند ولی تاورکرین های سنگین بوسیله پین های مخصوص ساخت این مجموعه مونتاژ میشوند جوش تمامی قطعات کانتر فلش با دستگاه جوش های مخصوص و به صورت آب بندی می باشد چون نباید کوچکترین آبی داخل لوله های کنتر فلش نفوذ کند.  طول کانتر فلش های لوله های مناسب با طول فلش (باز) تاورکرین محاسبه می شد و طبق تناژ تاورکرین وزنه های بتن روی آن نصب می شود اما مهندسان بدین فکر افتاده اند که طول کانتر فلش را کم کنند و بجای آن وزنه های بتنی را زیاد کنند تا تاور کرین تعادل خود را بهتر حفظ کند.

7-  فلش: فلش تمامی دستگاه ها به صورت مثلث می باشد علت اینکه فلش ها بصورت مثلث ساخته می شوند این است که قطعه ای به نام شاریوت قرار است طول کل فلش را به جلو و عقب حرکت کند و باید در دو ضلع پایین فلش به جلو و عقب حرکت کند.

لوله های فلش ها از لوله های مخصوص مورد استفاده قرار میگیرد.

طول بازوی فلش ها بسته به نوع تاورکرین کوچک و بزرگ است که بزرگترین مقدار متعلق به یک دستگاه است که به طول ۱۲۰ متر بوده ولی در ایران از طول ۲۴ متر تا طول ۷۲ متر بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. ارتفاع فلش ها بسته به نوع تاور کرین مختلف است مثلا تاور کرین های سبک از ارتفاع کمتر و تاور کرین های سنگین از ارتفاع بزرگتری برخوردار می باشد.

فلش (بازو) دستگاه های سبک (زیر ۸ تن) معمولا با پیچ و مهره مخصوص با هم جفت می شوند ولی تاور کرین های سنگین (بالای ۱۰ تن) معمولاً بوسیله پین های مخصوص ساخته شده این مجموعه جفت می شوند.فلش ها معمولاً برای ایستادن در دو جای خود بوسیله مهاری که به کله قندی متصل میشود وصل می شوند.

تاور کرین های سبک معمولاً از یک جا و تاور کرین های سنگین معمولاً از دو جا با مهاری به کله قندی متصل می شوند.مهاری های تاور کرین بسته به نوع تاور کرین دارای سازه های مختلفی می باشد مثلاً مهاری های تسمه ای گوشت دار، مهاری های گرد و  چهارپهلو و… در سایزهای مختلف.اندازه مهاری ها معمولاً برای هر نوع تاور کرین طبق کاتالوگ آن تعیین می شود و از طول ۱ متر تا طول ۱۰ متر ساخته می شود.

معمولاً فلش را روی زمین توسط مونتاژ کار و جرثقیل به هم متصل می کنند و یکدفعه به بالای تاور کرین برده و نصب می کنند، قبل اینکه تیکه آخر فلش را به تیکه های دیگر متصل کنند باید شارپوت را روی فلش سوار کند و سپس فلش را تکمیل کرده و با مهاری هایی که روی آن نصب است به بالای تاور کرین قسمت کله قندی برده شده و بوسیله پین های مخصوص به کله قندی متصل و سپس مهاری آن را به قسمت نوک کله قندی متصل می کنند تا فلش سر جای خود بایستد.

8- شارپوت : کالسکه شارپوت قطعه ای است که زیر فلش بوسیله سیم بکسل و موتور و وینچ به جلو و عقب می رود تا بار مذکور را به نقطه مورد نظر انتقال دهد.

شاریوت از یک سری قرقره و رولیک تشکیل شده است .ابتدای سیم بکسل که از وینچ بالابر شروع میشود به داخل قرقره های شاریوت که در شکل مشاهده میکنید میرود و از آنجا به قلاب ها هدایت میشود.وقتی سیم بکسل آخرین قرقره را رد کرد به نوک فلش هدایت میشود و توسط وسیله ای به نام خشاب چشم گاوی به قورقوری نوک فلش متصل میشود.