فولاد فنر 1.7103

فولاد فنر
فولادهایی هستند که به‌دلیل خاصیت ارتجاعی ناشی از اثر سرد کردن در روغن یا آب و بعد برگشت دادن، برای ساخت هرگونه قطعه فنری مناسب هستند. این خاصیت ارتجاعی ناشی از تغییر شکل‌پذیری الاستیک است که آن را قادر می‌سازد تا حدی مشخص و موردنظر، تحت بار قرار بگیرد بدون اینکه تغییرشکل دائمی بعد از حذف بار در آنها ایجاد شده باشد. اغلب خواص ایجاد شده در فنرها از اضافه کردن عناصر آلیاژی نظیر سیلیکون، منگنز، مولیبدن و وانادیم به مذاب حاوی کربن و عملیات حرارتی یعنی سخت کردن توسط سرد کردن در آب یا روغن و سپس برگشت دادن بلافاصله پس از آن، به‌دست می‌آید.

عوامل مؤثر در انتخاب فولاد فنر
هر فولاد فنری، باید با توجه به شرایط عملکردی و باری که به آن اعمال می‌شود، انتخاب شود. مهمترین عوامل مؤثر در انتخاب یک فولاد فنر عبارتند از:

خواص فولاد فنر
خواص فولاد فنر ممکن است قبل و بعد از تولید، کمی با یکدیگر تفاوت داشته باشند. درعین‌حال، چهار خصوصیت لازم برای ساختن فنر عبارتند از:
1 . شکل‌پذیری خوب
2 . عاری بودن از نقایص و عیوب
3 . هزینه پایین
4 . قابلیت دسترسی
اما بعد از ساخت فنر، خواص مورد انتظار عبارتند از:
1 . استحکام مکانیکی بالا بویژه حد الاستیک
2 . مقاومت بالا در مقابل خستگی
3 . مدول الاستیک مناسب
4 . مقاومت بالا در مقابل خوردگی

دسته‌بندی فولاد فنر
فولادهای فنر از لحاظ ترکیب شیمیایی به 2 گروه اصلی تقسیم می‌شوند که عبارتند از:
1 . فولادهای کربنی
به آن دسته از فولادها گفته می‌شود که کربن، اصلی‌ترین عنصر آلیاژی آن باشد و عناصری نظیر منگنز، سیلیسیم و آلومینیم در آن حضور داشته باشند.

2 . فولادهای آلیاژی
به فولادهایی گفته می‌شود که درصد عناصر آلیاژی در ترکیب آنها، قابل‌توجه بوده و نقش اصلی در تعیین خواص مکانیکی را، اهمیت عناصر آلیاژی ایفا می‌کنند.
با توجه به تعاریف بالا، فولادهای فنر در 9 گرید دسته‌بندی می‌شوند.

عمده‌ترین عناصر شیمیایی موجود در فولادهای فنر، عبارتند از آهن، کربن، منگنز، سیلیکون، گوگرد، کُرم و وانادیم.

میلگرد فنر از قطر 12 میلیمتر تا قر 180 میلیمتر از محصولات فولاد آلیاژی یزد ، آلمانی

تسمه از ضخامت 5 میلیمتر به بالا