قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 1382

ماده 44 بعنوان نمونه ایی  از شبکه ارتباطی هوشمند

ماده 44 - هر نظامی که در حین نگهبانی به طور ارادی بخوابد به شرح زیر محکوم‌ می‌شود: ‌الف - هرگاه در مقابل دشمن و محاربان باشد درصورتی که عمل وی موجب‌اخلال در نظام (‌بهم خوردن امنیت کشور) و یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات‌ محارب و در غیر این صورت به حبس از دو تا ده سال. ب - هرگاه در ناحیه‌ای باشد که در حالت جنگ یا اعلام محدودیتهای ضروری‌ موضوع اصل هفتاد و نهم (79) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران یا آماده‌باش رزمی ‌باشد به حبس از شش ماه تا دو سال. ج - در سایر موارد به استثناء مواردی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌شود‌ به حبس از دو ماه تا یک سال.

ارتباطات هوشمند

قانون مجازات جرائم نیروی مسلح مصوب 1382

- ماده 130 - اعمالی که به موجب ماده (38) و بند (ج) مواد (42)، (43)، (44(،)51 (و (78) این قانون صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌شود توسط ستاد کل نیروهای‌ مسلح ظرف مدت سه ماه پس از تصویب این قانون تهیه و پس از تصویب فرماندهی کل‌ قوا ابلاغ می‌گردد.

- ماده 25 - منظور از دشمن عبارت است از : اشرار، گروهها و دولتهائی که با نظام‌ جمهوری اسلامی ایران در حال جنگ بوده یا قصد براندازی آن را دارند و یا اقدامات آنان‌بر ضد امنیت ملی است. تبصره - هرگاه برای دادگاه، تشخیص دشمن یا دولت متخاصم محرز نباشد موضوع ‌از طریق قوه قضائیه از شورای عالی امنیت ملی استعلام و نظر شورای مذکور ملاک خواهد‌بود.

عناوین مجرمانه

- خوابیدن نظامی حین نگهبانی

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

- اصل هفتاد و نهم - برقراری حکومت نظامی ممنوع است . در حالت جنگ و شرایط اضطراری نظیر آن ، دولت حق دارد با تصویب مجلس شورای اسلامی موقتاً محدودیت های ضروری را برقرار نماید، ولی مدت آن به هر حال نمی تواند بیش از سی روز باشد و درصورتی که ضرورت همچنان باقی باشد دولت موظف است مجددا از مجلس کسب مجوز کند.

قانون مجازات اسلامی مصوب 1392

- ماده 279 - محاربه عبارت از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است، به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد. هرگاه کسی با انگیزه شخصی به سوی یک یا چند شخص خاص سلاح بکشد و عمل او جنبه عمومی نداشته باشد و نیز کسی که به روی مردم سلاح بکشد، ولی در اثر ناتوانی موجب سلب امنیت نشود، محارب محسوب نمیشود.

- ماده 282 - حد محاربه یکی از چهار مجازات زیر است: الف- اعدام ب- صلب پ- قطع دست راست و پای چپ ت- نفی بلد

نظریه مشورتی

- مرجع ماده 4 قانون خدمت وظیفه عمومی نظریه 38/7 تاریخ 1380/01/07 - فرار در دوران اضافه خدمت ، فرار از خدمت تلقی نمی گرددتا مجازات دیگری داشته باشد و درصورت دسترسی به وی مجازات اضافه خدمت درباره او اجرا ء میشود لکن درفرار اضافه خدمت موضوع ماده 3 قانون الحاق موادی به قانون خدمت وظیفه عمومی مصوب 26/1/ 65 که اضافه خدمت قانونی است نه اضافه خدمت به عنوان مجازات یا تنبه انضباطی ، جرم است و حسب مورد براساس مواد 40 و 44 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح با مرتکبین رفتار خواهد شد .