سوزن طب سوزنی

اکثر بیماران وقتی به سوزن فکر می‌کنند، تجسم سوزن های تزریقی را نموده و می‌ترسند. درد ناشی از سوزن های تزریقی به علت سایز بزرگ، تنه حاوی سوراخ و سر برنده آنها می‌باشد که این خصوصیات باعث پاره شدن بافت و عبور ماده تزریقی می‌شود و از طرف دیگر فشار وارده از جانب ماده تزریقی و حتی ترکیبات آنها، همگی در تولید درد نقشدارند، اما سوزن طب سوزنی توپر بوده و بسیار نازک و قابل انعطاف می‌باشند. قطر آنها 0/3-0/2 میلیمتر(به ضخامت یک تار مو) است. ماده‌ای هم توسط این سوزنها قابل تزریق نمی‌باشد، اغلب موارد بدون درد و یا دردی در حد کشیدن یک تار مو از سر را دارد. حتی خونریزی و کبودی ناشی از این سوزنها بسیار نادر است. عمق فرو رفتن سوزنها بسته به بافت منطقه مورد نظر فرق می‌کند، (مثلاً این عمق در ناحیه دست کمتر از ران است)، به طور متوسط این عمق چیزی بین ¼ الی ½ اینچ است. تحریک نقطه سوزن زده شده: بعد از سوزن زدن و عبور از پوست مهمترین نکته، تحریک سوزن و احساس آن توسط مریض است. به عبارتی این احساس نوعی واکنش از اعصاب میلین‌دار محیطی می‌باشد. در واقع احساس تحریک سوزنبه این معنی است که نوک سوزن در بهترین موقعیت از نظر درمانی قرار گرفته است. این احساس به صورتهای متفاوت در افراد دیده می‌شود و توصیف آن قدری مشکل است مگر اینکه هر کس به تنهایی آن را تجربه کرده باشد، ولی معمولاً بهشکل کرختی، جریان الکتریکی، سنگینی، انبساط، فشار و خارش درک می‌شود. حتی در یک فرد احساس تحریک سوزن در هر نقطه کمی متفاوت حس می‌شود. تمامی این حالات بعد از خارج کردن سوزنها از بین می‌روند. احساس سوزن می‌تواند به طرف بالا یا پائین در مسیرهای طب سوزنی حرکت کرده و درک شود.حتی گاهی براى درک آن لازم است بعد از عبور سوزن از سطح پوست، مانورهای خاصی به سوزن داد (بالا و پائین کردن سوزن، جرخاندن سوزن و …) با توجه به نوع بیماری، هر قدر احساس تحریک سوزن مناسب باشد، نتیجه درمانی آن بهتر خواهد بود. تعداد سوزن مورد استفاده در هر بیمار با توجه به تشخیص پزشک مربوطه متفاوت است، ولی به طور متوسط حدود 20 -4 عدد سوزن به کار می‌رود.