ترک اعتیاد هروئین

ترک اعتیاد هروئین

هروئین چسیت

یکی از انواع افیون هایی است که از گیاه خشخاش به دست می آید که به رنگ سفید مایل به خاکستری ، زرد ، یا حتی قهوه ای یافت می شود . که مصرف این مواد همیشه خطر مسمومیت و مرگ برای مصرف کنندگان دارد و به شکل تزریق وریدی ، عظلانی ، تدخین ، استنشاقی نیز مصرف می شود .

عوارض اعتیاد و تاثیرات مصرف هروئین :

آن گونه که تاریخ و پنل مصرف مواد مخدر در جهان نشان می‌دهد ، یکی از قویترین مواد مخدر که توانست در تخریب و ویرانی شهر وجودی انسان و گسترش پدیده اعتیاد در سطحی وسیع عمل کند هرویین است.
هروئین یک داروی خطرناک و غیرقانونی است که پتانسیل بالای اعتیاد دارد.
هروئین به خانواده‌ داروهای شبه‌افیونی (اوپیوئیدها) تعلق دارد. این خانواده دارویی شامل داروهای مانند مرفین و کدئین است، که مشتقات طبیعی تریاک محسوب می‌شوند؛ و نیز شبه‌افیونی‌‌های “صناعی”‌ از جمله شامل دمرول و متادون که به طور شیمیایی ساخته می‌شوند. هروئین یک شبه‌افیونی “نیمه‌صناعی” است؛ هروئین با پردازش شیمیایی از مرفین ساخته می‌شود و دارای اثر قدرتمندتر و فوری‌تری از آن است. هروئین در مغز به مرفین تبدیل می‌شود.
هنگامی که هروئین برای اولین بار در انتهای قرن نوزدهم عرضه شد، به عنوان یک مسکن و مهارکننده سرفه تبلیغ می شد.
در اواخر قرن نوزدهم مصرف تریاک در اروپا به شکل گسترده‌ای رواج یافته بود و مردم برای درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند وبا که ناشی از آلودگی محیط زیست آن موقع اروپا بود به مصرف تریاک روی می‌آوردند و پس از مدتی به مصرف آن اعتیاد پیدا می‌کردند. پزشکان آن زمان در اروپا به دنبال دارویی بودند تا بتواند در ترک و درمان اعتیاد به تریاک مؤثر باشد . ظاهراً برای اولین بار داروسازی بایر آلمان در سال 1896 از ترکیب انیدرید استیک و مرفین خالص دارویی را ساخت که هرویین نامیده شد.
نام هرویین از واژه یونانی هیروHiro به معنی قهرمان گرفته شده است . در این فرایند از یک کیلوگرم مرفین حدود 900 گرم هروئین به دست می‌آمد که به آن دی استیل مرفین نیزگفته می‌شود. هرویین برای اولین بار به عنوان داروی ترک اعتیاد به تریاک پا به عرصه وجود گذاشت . پزشکان آن زمان نمی‌دانستند که چه اشتباه بزرگی را مرتکب شده‌اند و چه ماده خطرناکی را به عنوان دارو به بازار عرضه کرده‌اند. تصور پزشکان بر این بود که که با مصرف هروئین و جایگزینی آن با تریاک می‌توان کمکی به ترک تریاک را درمان کرد و سپس مصرف هروئین را می‌توان به راحتی قطع کرد اما مصرف کنندگان تریاک با مصرف هروئین از چاله در می‌آمدند و به چاهی عمیق می‌افتادند که بیرون آمدن از آن به مراتب سخت تر بود و این آغازی بود برای ظهور گسترده ترین و مخرب‌ترین نوع اعتیاد که در جای جای کره خاکی قربانی گرفته و می‌گیرد و شعله‌های ویرانگر آن هنوز زبانه می‌کشد.
این وضعیت یعنی تجویز هرویین توسط پزشکان برای ترک اعتیاد تا اواخر قرن بیستم ادامه داشت تا جایی که در دهه 1960 میلادی پزشکان شهر لندن بیش از 500 کیلوگرم هرویین به بیماران خود تجویز کردند.
در اواخر قرن بیستم با مشخص شدن عوارض ناشی از مصرف هروئین و نه تنها ناکارآمدی آن بلکه تخریب وحشتناک آن ، تجویز آن برای ترک کنار گذاشته شد اما دیگر دیر شده بود و هروئین به عنوان یک ماده مخدر قوی و ویرانگر به همه جا رسوخ کرده بود. اکنون بعد از گذشت سالها هنوز هم در فرهنگ عامیانه اعتیاد و ترک مواد مخدر از زبان مصرف کنندگان هروئین شنیده می‌شود که ما برای به تریاک مصرف کردیم ، به ما گفتند اگر چند روزی هروئین مصرف کنید راحت تر میتوانید اعتیادتان را ترک کنید.
● هروئین به چه شکلی است؟
هروئین در شکل خالص به صورتی پودر بلوری سفید و تلخ‌مزه‌ای است که در آب حل می‌شود. هنگامی که هروئین در خیابان فروخته می‌شود، بسته به فرآیند تولید و اینکه چه موادی به آن اضافه شده باشد، رنگ و قوام متفاوتی پیدا می‌کند.
هروئین خیابانی ممکن است به شکل پودری سفید، یک ماده قهوه‌ای‌ دانه‌دانه یا یک صمغ تیره چسبنده قهوه‌ای تیره باشد. خلوص هروئین خیابانی از بسته‌ای به بسته‌ای دیگر متفاوت است، و ممکن است از دو تا ۹۸ درصد متفاوت باشد.
برخی افزودنی‌ها مانند شکر، نشاسته یا شیر خشک برای افزایش وزن جنس هنگام خرده‌فروشی به کار می‌روند و سایر داروها ممکن است برای افزایش اثرات هروئین به آن افزوده شوند.
هرویین‌هایی که در حال حاضر در بازار قاچاق کشور ما وجود دارند ، طی آزمایش‌های به عمل آمده مشخص شده است که بیش از 90 درصد ترکیبات آن ترکیبی عجیب و غریب از انواع قرص‌های روان گردان شامل خواب آور، ضد افسردگی ، آرامبخش و غیره است و کمتر از 10 درصد آن هرویین خالص است. این نوع هرویین باعث چرت شدید می‌شود و مصرف کننده آن پس از مصرف در وضعیتی قرار می‌گیرد که مشاعر آن تقریباً از کار می‌افتد در حالیکه تخریب هروئین خالص در این حد و اندازه نیست.
هروئین چگونه استفاده می‌‌شود؟
رایج‌ترین راه‌های مصرف هروئین شروع اینها هستند:
ـ تزریق به داخل ورید، یا به داخل عضله یا زیر پوست.
ـ بالا کشیدن از راه بینی. در این روش گرد هروئین از راه مجاری بینی استنشاق می‌شود.
ـ استنشاق یا دودکردن -در این روش هروئین را روری یک زرورق آلومینیومی حرارت می‌دهند و بعد دود و بخار حاصل را با یک لوله استنشاق می‌کنند.
معتادان به هروئین ممکن است روش تزریق را انتخاب کنند، زیرا این روش بیشترین و فوری‌ترین اثر را با کمترین مقدار دارو ایجاد می‌کند. افرادی که به هروئین وابسته هستند، ممکن است دو تا چهار بار در روز آن را تزریق کنند. هنگامی که هروئین با خلوص بالا در دست است یا در مورد مصرف‌کنندگان گاهگاهی که ترجیح می‌دهند، تزریق انجام ندهند، با احتمال بیشتر هروئین با بالاکشیدن از راه بینی یا دود کردن مصرف می‌شود.
نشئگی هرویین در مقایسه با تریاک از دوام ، ماندگاری و طول عمر کمتری برخوردار است . مصرف کنندگان هرویین تنها چند دقیقه و حتی در روش تزریق پس از چند ثانیه به اوج نشئگی می‌رسند اما باگذشت یکی دوساعت دوباره سطح نشئگی پایین می‌آید و مصرف کننده خمار می‌شود و باید دوباره مصرف کند به همین دلیل مصرف کنندگان هرویین عمدتاً از ادامه روند زندگی عادی عاجز هستند و تمامی وقت خود را صرف تهیه و مصرف هرویین می‌کنندو زندگی آنها به سرعت از هم می پاشد و سر از بیغوله‌ها در می‌آورند در حالیکه مصرف کنندگان تریاک به دلیل بالا بودن مدت ماندگاری و دوام نشئگی آن قادر هستند در طول شبانه روز به زندگی و امورات خود رسیدگی کنندو مشکلات آنها به هیچ وجه قابل مقایسه با مصرف کنندگان هرویین نیست.

مصرف هروئین چه احساسی ایچاد می کند؟تاثیری که هروئین یا هر داروی روانگردان غیرمجاز دیگر در فرد ایجاد می‌کند. بسته به عوامل مختلفی دارد، از جمله:
ـ سن فرد.
ـ مقدار ماده مصرفی و تناوب مصرف آن.
ـ روشی که فرد دارو را مصرف می‌کنند.
ـ محیطی که در آن هستید.
این که آیا فرد دچار بیماری جسمی یا روانی قبلی هست یا نه.
اینکه فرد الکل یا سایر داروهای غیرمجاز یا مجاز را مصرف کرده باشد.
هنگامی که هروئین به داخل ورید تزریق می‌شود، باعث اوج‌‌گیری حالتی از سرشوخی می‌شود. این اثر پس از هفت تا هشت ثانیه احساس می‌شود، و از ۴۵ ثانیه تا چند دقیقه به طول می‌انجامد. این اثر در صورتی که هروئین از بینی بالا کشیده شود یا دود شود، اینقدر شدید نیست.
به دنبال این سرخوشی شدید اولیه، دوره‌ای از تسکین و آرامش به دنبال می‌آید که ممکن است تا یکساعت به طول انجامد. هنگامی که هروئین زیرپوست یا داخل عضله تزریق می‌شود، این اثر با آهستگی بیشتر در طول پنج تا هشت دقیقه رخ می‌‌دهد.
کسانی که به تازگی مصرف هروئین را آغاز کرده‌اند، ممکن است دچار تهوع و استفراغ شوند.
اثرات مطلوبی که مصرف‌کننده به دنبال آنهاست شامل جدایی از درد جسمی و عاطفی و احساس خوشی است. سایر اثرات شامل کندشدن تنفس، تنگ‌شدن مردمک‌ها، خارش و عرق کردن. مصرف مرتب هروئین به یبوست، از دست دادن میل جنسی، و متوقف‌شدن یا نامنظم‌شدن چرخه قاعدگی.
مصرف هروئین باعث تغییراتی در خلق و رفتار می‌شود. افرادی که به هروئین وابسته هستند، ممکن است بعد از مصرف هروئین سربه‌راه و مطیع شوند، و در حین دوره دوری از هروئین تحریک‌پذیر و پرخاشگر می‌شوند.
مضافا اینکه پس از مدتی، مصرف هروئین به جز رفع احتیاج، اثر دیگری ندارد و مکانیسم وابستگی، ریتم تزریق و مقدار مصرف را رفته رفته افزایش می‌دهد و زوال و نابودی فرد را سرعت می‌بخشد.
ظاهراً تأثیر هرویین بر روی گیرنده‌های مرفین بدن به گونه‌ای است که خیلی سریع جذب آنها می شود و همین‌طور اثر تخریبی آن روی سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی جسم و سیستم ضد درد ، بیشتر و سریع‌تر از سایر مواد مخدر است و در مدت کوتاهی این سیستم را در جسم انسان از کار می‌اندازد و مصرف کننده آن خیلی زود به مصرف آن اعتیاد پیدا می کند

علائم کمبود هروئین در (ترک هروئین) چیست؟

هروئین از مورفین مستبدتر است و کمبود آن زودتر احساس می شود. به طوریکه معتاد را مجبور می‌سازد در فواصل زمانی مشخص ( 3 تا 5 ساعت برای هروئین و 8 تا 12 ساعت برای تریاک) از این ماده استفاده کند، تا اضطراب غیرقابل تحمل ناشی از کمبود را از بین ببرد.
تقریبا 12 ساعت بعد از آخرین مصرف، معتاد خود را بدحال حس می‌کند، احساس ضعفی به او دست داده و خمیازه می‌کشد، می‌لرزد و عرق می‌کند، از بینی و چشمهایش ترشحات زیادی خارج می‌شود. این علائم توام با حالت آشفتگی به مدت چند ساعت ادامه یافته و پس از آن معتاد به خوابی ناآرام فرو می‌رود. در موقع بیداری یعنی 18 تا 24 ساعت بعد از آخرین تزریق فرد معتاد وارد عمق جهنم زندگیش می‌شود. خمیازه ها آنچنان شدید می گردد که می‌توانند فکهایش را از هم جدا سازند. ترشحات بینی همچنان ادامه می‌یابد، موهای بدن سیخ می‌شود و انقباضات شدیدی در معده و روده‌ها پدید می‌آید، که باعث ایجاد اسهال و استفراغ شدید می‌شود.
حدود 36 ساعت بعد از آخرین تزریق، معتاد خود را با پتوهای متعدد می‌پوشاند. زیرا بدنش به شدت می‌لرزد و پاهایش بی‌اختیاد دچار لرزشهای شدیدی می گردد. به طوری که قادر به خوابیدن نیست، بلند می‌شود، راه می‌رود، روی زمین دراز می‌کشد و فریاد می‌زند.
ریزش ترشحات از بینی همچنان ادامه می‌یابد و سرعت و میزان آن بسیار زیاد است،  فقط تعریق او باعث خیس شدن دائم لباسها و رختخوابش می‌شود.
در این مرحله ضعف جسمانی به حدی است که فرد قادر به بلند کردن سر از روی بالش نمی‌باشد و گاهی متخصصان از بیم جان بیمار به هراس می‌افتد و مقداری هروئین به وی تزریق می‌کنند. تزریق مقدار کمی هروئین تقریبا تمام علائم را به سرعت از بین می‌برد.
هنگامی که وابستگی به هروئین تثبیت شد، متوقف کردن مصرف آن ممکن است بسیار مشکل باشد. افرادی که برای مدت طولانی از هروئین استفاده کرده‌اند، ممکن است اظهار کنند که دیگر از از این دارو لذتی نمی‌برند. آنها تنها برای اجتنناب از علائم ترک اعتیاد و کنترل تمنای شدید برای دارو به مصرف هروئین ادامه می‌دهند.

اولین نوبت مصرف هروئین باعث ایجاد احساس تهوع و یا استفراغ می شود ولی به تدریج با مصرف بیشتر این عوارض از بین می روند ، مصرف میزان زیاد هروئین باعث بروزبی حسی شدید ، کما ، اختلالات  تنفسی می شود ،عوارض فیزیکی ناشی از مصرف بلند مدت هروئین به ندرت خطرناک می شود برخی از عوارض عبارتند از : یبوست مزمن ، بروز اختلال و بی نظمی در عادات ماهانه زنان ، ذات الریه ، کاهش مقاومت در برابر عفونت ها ، تنگ شدن مردمک ها ، خارش و عرق کردن ، از دست دادن میل جنسی و بیماریهای مختلف می باشد . و لازم به ذکر است که مصرف طولانی مدت این مواد طی بررسهای پزشکی نشان  داده که به مرور تغییراتی در نحوه عملکرد مغز ی ایجاد می کند و زندگی افراد مصرف کننده را به خطر می اندازد .