گلوباسید در دان/ GLOBACID LFPA

گلوباسید LFPA:

در سال های اخیر همگام با پیشرفت راندمان پرورش طیور و نیز به علت محدودیت های بوجود آمده در مصرف آنتی بیوتیک ها، ترکیبات بسیاری به عنوان جایگزین این داروها معرفی شده اند. یکی از مناسب ترین این ترکیبات، اسیدی کننده های دان (اسیدیفایرها) هستند که ضمن کنترل آلودگی ها در دان، سبب جلوگیری از بیماریها بخصوص عفونت های گوارشی و افزایش قابلیت هضم دان میشوند.

ترکیبات گلوباسید LFPA:

اسیدهای آلی موجود در گلوباسید بر خلاف سایر ترکیبات مشابه موجود که در آنها بعضا از نمک های اسیدهای آلی استفاده میشود، کاملا به شکل اسیدی بوده و نیز میزان پایداری (pKa) آنها در مقایسه با محصولات مشابه مناسب تر میباشد. این امر از آن جهت اهمیت دارد که ویژگی ضدباکتریایی اسیدهای آنها کاملا وابسته به میزان پایداری آنها در  PH پایین بوده و در صورت یونیزه شدن امکان ورود اسیدهای آلی به میکروارگانیسم و بروز اثرات ضدباکتریایی آنها میسر نخواهد بود.

اسیدهای آلی موجود شامل؛ لاکتیک اسید، فرمیک اسید، پروپیونیک اسید و استیک اسید هستند.

نحوه اثر گلوباسید LFPA:

• کنترل آلودگی های دان با منشا باکتریایی و قارچی و جلوگیری از فساد مواد غذایی از طریق کاهش PH محیط و اثرات مستقیم ضد باکتریایی و ضد قارچی
• ایجاد PH مناسب در دستگاه گوارش به منظور حفظ عملکرد مناسب این دستگاه و افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی
• افزایش قابلیت هضم مواد غذایی در پیش معده پرنده
• افزایش جذب مواد معدنی در روده
• مهار رشد باکتری های بیماریزا و سایر ارگانیسم های مضر در محیط گوارش از دو طریق:

1) از طریق کاهش PH دستگاه گوارش: بسیاری از باکتری های بیماریزا نظیر اشرشیاکولی و سالمونلاها، در PH قلیایی به راحتی تکثیر می یابند، ولی در شرایط اسیدی غیرفعال بوده و حتی ازبین میروند. گلوباسید با کاهش PH دستگاه گوارش، سبب ایجاد شرایط نامناسب فعالیت و تکثیر باکتری های بیماریزا می شود.

2)اسیدهای آلی موجود در گلوباسید در محیط اسیدی روده پایدار بوده و به صورت غیر یونیزه توانایی عبور از غشا باکتری را دارند. پس از ورود این ترکیبات به داخل ارگانیسم، در محیط خنثی سیتوپلاسم، یونیزه شده و سبب آسیب به ارگان های داخل باکتری و در نهایت مرگ ارگانیسم می شوند.

مزایای استفاده از گلوباسید LFPA:

با توجه به مکانیزم اثر گلوباسید، مزایای استفاده از آن عبارتند ار؛

• کاهش آلودگی دان و جلوگیری از فساد آن
• کاهش توکسین های موجود در دان بطور غیرمستقیم با مهار رشد قارچ ها
• کاهش بیماری های بالینی و تحت بالینی روده ای
• افزایش رشد گله، بهبود وزن گیری و بهبود ضریب تبدیل
• افزایش استحکام دستگاه اسکلت پرنده و کاهش مشکلات حرکتی
• افزایش تولید و اندازه تخم مرغ
• بهبود کیفیت پوسته تخم مرغ و کاهش تخم مرغ های شکسته
• کاهش تجمع چربی در محوطه شکمی در گله های مادر بخصوص پرندگان نر
• کاهش استفاده از آنتی بیوتیک ها و در مواقعی حتی حذف این داروها
• کاهش بروز آسیت از طریق افزایش هماتوکریت و هموگلوبین خون و نیز با کنترل رشد کلی فرم های بیماریزا و ممانعت از تولید توکسین آنها که می توانند با ایجاد انقباضات عروق ریوی سبب آسیت شوند.
• کاهش تولید آمونیاک و رطوبت بستر در سالن و در نهایت کاهش وقوع بیماری های تنفسی

میزان مصرف:

جوجه گوشتی و بوقلمون (استارتر):………………….. 1 کیلوگرم در تن

جوجه گوشتی و بوقلمون (رشد):……………………… 1 کیلوگرم در تن

جوجه گوشتی و بوقلمون (پایانی):……………………. 1 تا 1.5 کیلوگرم در تن

مرغ تخمگذار (رشد):……………………………………. 1 تا 1.5 کیلوگرم در تن

مرغ تخمگذار (تولید):……………………………………. 1 تا 2 کیلوگرم در تن

مرغ مادر (تمام دوره):…………………………………… 1.5 تا 2.5 کیلوگرم در تن