قیمت حواله یوان نیمایی

اعتبار اسنادی (یا LC) نامه‌ هایی هستند که توسط بانک‌ ها صادر می‌ شوند و تضمین می‌ کنند که تامین‌ کنندگان در صورت رعایت شرایط و ضوابط قرارداد، مبلغی را دریافت خواهند کرد.

معامله گران بین المللی و تامین کنندگان بزرگتر معمولاً از پذیرش LC ها راضی  هستند – در واقع، بسیاری از معاملگران بر روی یکی پافشاری می کنند. به طور خلاصه، LC ها با اطمینان از اینکه خریدار پرداخت می کند، خطر را برای تامین کنندگان کاهش می دهد.

اما آیا LC ها برای خریداران سودمند هستند؟ به طور خلاصه بله. LC ها می توانند به اطمینان حاصل شود که تامین کنندگان به وعده های خود عمل می کنند و آنچه توافق شده است را انجام می دهند.

به این دلایل، LC ها به ویژه برای تراکنش های بیش از 50000 دلار محبوب هستند. با این حال، بسیاری از تامین کنندگان کوچک و متوسط به دلیل هزینه های بالا، کاغذ بازی های پیچیده و موانع زبانی، تمایلی به پذیرش LC ها ندارند.

اگر تصمیم دارید از LC ها برای ارسال پول به چین استفاده کنید، حتما قبل از انجام از مشاوره و راهنمایی حرفه ای استفاده کنید.
نمونه هایی از حواله ها
برای کشورهای کم درآمد یا کشورهایی که اقتصاد  شان در حال مبارزه است، حواله  یکی از بزرگترین منابع درآمد برای جمعیت بومی است. برای مثال، در سال 2015، مکزیکی‌ ها در خارج از کشور بیش از 24 میلیارد دلار را به کشورشان باز گرداند ند که بیشتر از پولی بود که کشور از فروش نفت به دست می‌ آورد.

حواله  یوان
حداقل از قرن شانزدهم، در طول سلسله مینگ (1368-1644)، بازرگانان و صنعتگران   چینی به خارج  از  چین، عمدتاً به آسیای جنوب شرقی، برای ایجاد پایگاه در بنادر ،  معادن و شهرهای  تجاری سفر کرده اند. در طول تاریخ طولانی مهاجرت چینی ها، دوره از اواسط قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم  حداقل دو موضوع کلیدی خاص بود. اول، در سال 1850، تعداد افرادی که خاک چین را به منظور زندگی و کار در خارج از کشور ترک می کردند، به طور قابل توجهی افزایش یافت. هجوم طلا در آمریکای شمالی و استرالیا و توسعه اقتصادهای مزرعه ای در آسیای جنوب شرقی تقاضای جدیدی را برای کارگران چینی ایجاد کرد و در دسترس بودن حمل و نقل بهتر و آسان تر رفت و آمد مردم را در مسافت های طولانی تسهیل کرد. دوم، تعداد فزاینده چینی‌ ها یی که در خارج از کشور زندگی می‌ کردند، مرتباً پول را به چین می‌ فرستادند.

اهمیت حواله های خارج از کشور چین برای اقتصاد چین به طور گسترده توسط معا صران در اوایل قرن بیستم به رسمیت شناخته شد. آنها مشاهده کردند که با وجود مازاد واردات خالص در تراز تجاری کالا، چین نیز نقره را جذب کرد. تجارت نقره گیج کننده است، زیرا یک کشور باید به طور کلی طلا یا شمش نقره را برای جبران واردات مازاد صادر کند. در تحلیل این پارادوکس در تراز پرداخت های بین المللی چین،  ریمر استاد دانشگاه میشیگان و یکی از همکاران موسسه روابط اقیانوس آرام، به این نتیجه رسید که حواله های چینی های خارج از کشور بیشترین سهم را در پرداخت هزینه واردات چین داشته است  دیدگاه ریمر توسط افراد خارجی مانند H.B. مورس، دبیر اداره آمار گمرکات دریایی چین، بانکداران ژاپنی، و مقامات و محققان دولتی چین. 3 مطالعات اخیر همچنین با دیدگاه رایج معاصر موافق است که پول ارسال شده توسط چینی های مقیم خارج از کشور برای اقتصاد چین بسیار مهم است.

حواله های چینی خارج از کشور گاه به گاه نبود، بلکه یک جریان ثابت پول بود که توسط توده های کارگر و بازرگانان ارسال می شد، بنابراین کانال های تراکنش های مالی برون مرزی آنها شایسته توجه ویژه است. همانطور که در ادامه این فصل به تفصیل توضیح داده می‌ شود، آژانس‌ های حواله‌ های خصوصی با پیوند دادن مقصد مهاجران و سرزمین‌ های شان، نقش کلیدی در این تراکنش‌ های  مالی  بین‌ المللی ایفا کردند. چگونه ثبات انتقال پول را تضمین کردند؟ آنها چگونه با خطرات و فرصت های موجود در معاملات خود برخورد کردند؟ علاوه بر این، آنها چگونه با تغییر اقتصاد سیاسی در آسیا در اواسط قرن بیستم کنار آمدند؟ تضاد بین گسترش شبکه‌ های تجاری فرامرزی و کنترل فزاینده رژیم‌ های سیاسی بر جابجایی افراد، کالاها و پول در دوره مدرن از مشکلات شناخته شده معاصر و تاریخی است. بازرگانان و بازرگانانی که با شرایط سیاسی و اقتصادی و انگیزه‌ های انتخاب‌ هایشان سروکار داشتند، هنوز به تحقیقات علمی بیشتر نیاز دارد. با بررسی این سؤالات، دیدگاه‌ های جدیدی را برای درک سازمان‌ های تجاری چینی، به‌ ویژه از نظر ساختارهای شبکه‌ محور و پویایی عملیات آنها ارائه می‌ دهم.

اگرچه بانک های چند ملیتی، مانند شرکت بانکداری هنگ کنگ و شانگهای  (hsbc)، خدمات تراکنش بین شهرهای خارجی و بنادر اصلی چین را ارائه می کردند، اما آژانس های حواله که از طریق انجمن های بلند مدت با یکدیگر مرتبط بودند، مانند خانواده، قبیله. و روابط منطقه‌ ای، از یک سو به مهاجران چینی ساکن در مناطق دورافتاده خارج از کشور و از سوی دیگر به خانواده‌ های آنها در روستاهای چین رسید.