تی پیس نوازد و اطفال

. ﻫﻤﺎن ﻃﻮری ﻛﻪ ً ﻗﺒﻼ ذﻛﺮ ﮔﺮدﻳﺪ، وﺿﻮحﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻴﺰی ﻟﺒﻪ ﻫﺎی ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ دو ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺠﺎور در ﻳﻚ رادﻳﻮﮔﺮاف ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان دو ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺠﺰا از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻔﻜﻴﻚ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ وﺿﻮح را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺪم وﺟﻮد ﻧـﻴﻢ ﺳـﺎﻳﻪ ﻳـﺎ  ﻣﺤﻮی (Blur) در ﻟﺒﻪ ﻫﺎی ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻤﻮد. ﺑﺎﻳﺪ دﻗﺖ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﻣﻪ آﻟﻮدﮔﻲ و ﻣﺤﻮی ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻓﺮق دارند . در ﻳـﻚ رادﻳـﻮﮔﺮاف Long scale ﻣﻤﻜـﻦ اﺳﺖ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ رؤﻳﺖ ﻟﺒﻪ ﻫﺎی ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻛﻢ ﺗﺼﻮﻳﺮ اﻧﺪک ﺑﺎﺷﺪ، وﻟﻲ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﻟﺒﻪ ﻫﺎی ﺗﺼﻮﻳﺮﺗﻴﺰ (Sharp) ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺮﻋﻜﺲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در یک رادﻳﻮﮔﺮاف Short scale ﻛﻪ دارای ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ زﻳﺎد اﺳﺖ،ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ وﺟﻮد ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻳﻪ، ﻟﺒﻪ ﻫﺎی ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﺤﻮ و ﻧﺎواﺿﺢ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ رؤﻳﺖ آن ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﻔﺎوت در ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﺗﺼﺎوﻳﺮ (ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ رؤﻳﺖ ﺗﺼﻮﻳﺮ اﺳﺖ) ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻧﺎواﺿﺤﻲ ﺗـﺼﻮﻳﺮاﺷﺘﺒﺎه ﮔﺮدد ﻛﻪ اﻳﻦ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺗﺼﻮﻳﺮ اﺳﺖ. ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻛﻪ در ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺗﺼﺎوﻳﺮ رادﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ دﺧ���ﻟﺖ دارد، ﺑﺰرﮔﻨﻤﺎﻳﻲ اﺳـﺖ. اﮔـﺮ ﻃـﻮل وﻋﺮض ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻳﻚ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﺸﺮﻳﺤﻲ ﺑﺎ ﻃﻮل و ﻋﺮض واﻗﻌﻲ آن ﻳﻜﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺰرﮔﻨﻤﺎﻳﻲ وﺟﻮد             ندارد. در ﻳـﻚ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺰرگ ﺷﺪه ﻫﻢ ﻃﻮل و ﻫﻢ ﻋﺮض ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎی ﻣﺴﺎوی ﺑﺰرگ ﺗﺮ از ﻃـﻮل و ﻋـﺮض واﻗﻌـﻲ ﻳـﻚ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﺸﺮﻳﺤﻲ اﺳﺖ. اﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻃﻮل ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺰرگ ﺗﺮ از ﻃﻮل واﻗﻌﻲ یک ﻋﻀﻮ ﺑﺎﺷﺪ و ﻋﺮض آن ﺑﺎ ﻋﺮض ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻳﻜﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ، در اﻳـﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﻫﻢ رﻳﺨﺘﮕﻲ (Distortion) به وﺟﻮد ﻣﻲ آﻳﺪ ﻧﻪ ﺑﺰرﮔﻨﻤﺎﻳﻲ. در اﻳﻨﺠﺎ ﺷﻜﻞ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺎ ﺷﻜﻞ واﻗﻌـﻲآن ﻋﻀﻮ ﻓﺮق ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد و ﺑﻪ آن دراز ﺷﺪﮔﻲ (Elongation) می ﮔﻮﻳﻨﺪ. اﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺮض ﺗـﺼﻮﻳﺮ ﺑﺰرﮔﺘـﺮ ازﻋﺮض واﻗﻌﻲ ﻋﻀﻮ ﺑﺎﺷﺪ و ﻃﻮل ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺎ ﻃ��ل واﻗﻌﻲ ﻋﻀﻮ ﻳﻜﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻮع ﺑـﻪ ﻫـﻢ رﻳﺨﺘﮕـﻲ، ﻛﻮﺗـﺎه ﺷﺪﮔﻲ (Foreshortening) ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﻧﺎواﺿﺤﻲ، ﺑﺰرﮔﻨﻤﺎﻳﻲ و بهم رﻳﺨﺘﮕﻲ از ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺗﺼﺎوﻳﺮ رادﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻲ ﻛﺎﻫﻨـﺪ و ﻣـﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎﻋﺚ از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﺑﻌﻀﻲ از اﻃﻼﻋﺎت یک ﺗﺼﻮﻳﺮ رادﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﺷﻮﻧ