تزریق چربی:

تزریق چربی:

در سالهای اخیر آگاهی عمومی درباره نقش مهم تزریق چربی در جراحی پلاستیک و ترمیمی بیشتر شده است و جراحان پلاستیک و زیبایی، تزریق چربی را بعنوان یک عمل جراحی اصلی پذیرفته اند.

اگرچه پیوند چربی ابتدا فقط برای پر کردن نقائص بدن وصورت بکار می رفت، امروزه نقش آن بعنوان یک عامل ترمیمی بالقوه بسیار مورد توجه است.در حدود صد سال پیش Eugene Hollander  اولین تزریق چربی را گزارش کرد.

در اوایل دهه 1990 مشاهدات دکتر Sydney Coleman  حاکی از بهبود کیفیت بافتهایی بود که در آنها چربی پیوند شده بود. برای مثال، چربی پیوند شده در داخل فیبرهای عضلانی آسیب دیده نه تنها باعث افزایش حجم، بلکه همچنین بهبود قدرت عضله شد. وی همچنین متوجه شد که اغلب بهبودی تدریجی و طولانی مدت در کیفیت پوست هم دیده میشود. دیده شد که تا ده سال پس از تزریق چربی چین و چروک پوست کاهش می یابد، اندازه سوراخ های پوستی کوچک تر میشود و تیرگی پوست کمتر میگردد.

در سال 1995 وی متوجه شد که چربی پیوند شده در زیر جای زخمهای فرو رفته نه تنها فرو رفتگی را از بین می برد بلکه همچنین آنها را نرم کرده یا حتی بافت غیر طبیعی این ناحیه را کاملا از بین می برد و آنرا شبیه پوست سالم میکند. بنابراین او شروع به تزریق چربی در اسکارهای فرورفته، اسکارهای آکنه، و حتی سوختگی های شیمیایی قدیمی کرد.

در سال های اخیر، نشان داده شد که بافت چربی علاوه بر سلولهای چربی، حاوی سلولهای دیگری از جمله سلولهای بنیادی مشتق از چربی است. این سلولهای بنیادی قادر به تبدیل به بافتهای مختلف مثل استخوان، عضله، غضروف ،عصب ، رگهای خونی ، و غیره هستند. این توانایی تبدیل به بافتهای دیگر به چربی پیوند شده اجازه می دهد که مویرگها یا رگهای خونی بیشتری بسازد و جریان خونی جدیدی ایجاد کند یا حتی سلولهای آسیب دیده یا از بین رفته را جایگزین کند. در انسان از این خاصیت سلولهای بنیادی حاصل از چربی برای رفع نقص استخوانی در جمجمه استفاده شده است.

یک عقیده جدید:چربی یک عضو ترمیمی است.

در سال 2007اولین مقاله در مورد اثرات درمانی سلولهای بنیادی بافت چربی (طب رژنراتیو) برای درمان آسیب های بافتی ناشی از اشعه توسط Rigotti  ارائه شد. مدت زیادی از شروع درک اهمیت بافت چربی در طب ترمیمی نمی گذرد و جراحان پلاستیک نقش مهمی در این حوزه با ارزش طب دارند.

مروری بر تکنیک تزریق چربی:

روش تزریق چربی در بیش از دو دهه اخیر تغییری نکرده و این نشانه نتایج خوب این روش است. اصول اساسی پیوند ساختمانی چربی سه مورد زیر هستند:

_ برداشت چربی به صورتی که به سلولهای چربی آسیب نرساند.

_ سانتریفوژ بافتهای کشیده شده برای کمک به جداسازی اجزاء دیگر از چربی.

_ تزریق چربی به صورتی که در مقادیر کم و جدا از هم در بستر خونی مناسب قرار گیرند.

چربی که این طریق برداشت می شود در مطالعات بافت شناسی بیش از 90% بقاء و فعالیت آنزیمی سلولی بافت چربی نزدیک به طبیعی نشان داده است. نکته اساسی در تزریق چربی، ایجاد حداکثر سطح تماس بین چربی پیوندی و بافت گیرنده است. با تزریق مقدارکم چربی بصورتی که بافت گیرنده بین آنها قرار گیرد می توانیم این سطح تماس را بزرگ کنیم. از آنجا که آلودگی میکروبی چربی پیوند شده را تخریب می کند توجه بسیاری به استریل بودن تمام مراحل می شود.