درخت سرو شیرازی (سرو ناز) در سال 1402

سرو شیرازی  

جنبه های زیبایی: حالت رشد

کاربرد: تک درخت، حصار بلند،پوشش

این گیاه درختی است مخروطی شکل و نوک تیز، باند و باریک که تا سطح زمین پوشیده از برگ های متراکم به رنگ سبز بسیار تیره است. در طراحی فضای سبز برای ایجاد مناظر منظم و تقویت خطوط عمودی به کار می رود. در زمین های بزرگ می توان آن را به عنوان مرز پیاده روهای عریض که به ساختمان منتهی می شوند بکاربرد. این درخت نباید درمعرض رطوبت زیاد یا خاک بسیار غنی قرار بگیرد، زیرا در این صورت رشد برگ ها تحریک شده موجب خم شدن شاخه ها به سمت خارج و آویخته می شود و به این ترتیب شکل متراکم و افراشته زیبای درخت از بین خواهد رفت. این درخت سرمای شدید را تحمل می کند و در نواحی خشک تر ساحلی بسیار بیشتر عمر می کند. 

خصوصیات گیاهی:

ارتفاع: ۶- ۱۸ متر                                              قطر تاج پوششی: ۲٫۵- ۴٫۵ متر

درختی است مخروطی شکل و باریک دارای تنه باریک به رنگ قهوه ای مایل به خاکستری و حالت رشد و شاخه های بسیار متراکم .

برگ: برگ های بسیار کوچک آن سبز و تیره بوده و به طور بسیار متراکمی بر روی شاخه ها آرایش
یافته اند.

میوه: مخروط هایی به قطر ۴ سانتیمتر، فاقد ارزش زینتی

سیستم ریشه ای: عمقی                                                         سرعت رشد: کند

نیازهای طبیعی:

آب وهوا: گرما را تحمل می کند. یخبندان سبک را تحمل می کند. ولی به سرمای مفرط یا انجماد طولانی مدت حساس است.

خاک: خاک عمیق و نه چندان غنی با زهکش خوب را ترجیح می دهد.

نگه داری:

هرس: به غیر از هرس خشکه برداری، نیازی به هرس ندارد.

آبیاری: پس از تثبیت درخت لازم نیست.

تغذیه: تغذیه خاصی لازم نیست.

آفات و بیماری ها: نسبتاً عاری از هر دو است.

منبع: روحانی، غزاله. ۱۳۸۴٫ راهنمای انتخاب و داشت درختان زینتی در فضای سبز. چاپ دوم. انتشارات آییژ

Golvagiah.com