دماسنج فلزی تلسکوپی دنباله بلند

دماسنج :

تاریخچه دماسنج :

در قرن دوم میلادی یک فیزیکدان یونانی به نام (گالن) ثابت کرد که می توان حس هائی مثل سرما و گرما را به کمک وسیله ای شامل

یک ستون چهار درجه ای که در بالا و پائین یک نقطه خنثی (نه مثبت، نه منفی) نمره گذاری شده اند، اندازه گیری کرد. این نظریه تا

قرن شانزدهم پایه ای برای تعلیمات پزشکی بود.

بالاخره در سال ۱۷۱۷، مخترعی در آمستردام (هلند) به نام (دی.جی.فارنهایت)، دماسنج جیوه ای را ساخت که به نام

خود او معروف شد. بر طبق این درجه بندی (درجه بندی فارنهایت) نقطه انجماد آب در ۳۲ درجه و نقطه جوش آن در

۲۱۲ درجه است و بر طبق درجه بندی سانتیگراد، نقطه انجماد آب در صفر درجه و نقطه جوش آب در ۱۰۰ درجه

است.

دماسنج و کاربردهای آن :
دماسنج ها ضمن داشتن انواع مختلف کاربردهای وسیعی نیز  دارند. این وسایل با نشان دادن حرارت یا برودت، ( سرما یا گرما ) می توانند ما را در بسیاری از کارهای

روزانه چه در منزل وچه در صنعت یاری دهند. کاربرد این وسایل نه تنها جنبه صنعتی دارد، بلکه در خانه نیز می توان

از آن استفاده های فراوانی برد.

ساختن یک دماسنج دقیق دمای ۴/۳۴ ـ سانتیگراد تا ۸/۴۸+ سانتیگراد می تواند در خانه و برای کنترل دمای اطاق

ها، یا تجهیزات  سرمائی  به کار رود.

ساختمان دماسنج :

 دماسنج فلزی (مایع در فلز) حباب فلزی و لوله موئی بوردون Bourdon که با مایع پر شده ویژگی های استحکام و دارا بودن

محدوده وسیع سنجش دما را یکجا در او جمع کرده است  برای مثال با استفاده از جیوه می توان حرارتی تا ۳۹c ـ تا ۶۵c+ درجه را

اندازه گیری کرد. لوله بوردون ممکن است حلزونی یا مارپیچی باشد که با افزایش دما تمایل به مستقیم شدن دارد. حرکات سر آزاد

مایع درون لوله براحتی میتواند از طریق اتصالهائی که بیک عقربه که درمقابل صفحه مدرجی حرکت میکند منتقل شود.