نهال گلابی دوشس

نهال گلابی:
درخت گلابی اروپاییPyrus communis به خانواده Rosaceae تعلق دارد و بومی نواحی ساحلی و یا معتدله از نواحی غربی قاره اروپا ، شمال آفریقا و نواحی مختلفی در سراسر آسیا است . این درختان بین 17-10 متر ارتفاع دارند اما نمونه های درختچه ای و کوتاه قامت نیز در بین آنان وجود دارد. اکثر ارقام گلابی اروپایی شاخه هایی بدون خار دارند اما بر روی شاخه برخی از نمونه های این گیاه خارهای کوچکی مشاهده می‌شود. برگها 12-2 سانتیمتر طول دارند و حاشیه برگها می تواند صاف و یا دندانه‌دار باشد.
گل های گلابی همزمان با برگها ظاهر می شوند و گلهای سفید رنگ آن به قطر 4-2 سانتیمتر و 5 عدد گلبرگ در مجموعه هایی 8-7 تایی شکوفا می شوند. گل آذین گلابی از نوع دیهیم است و مکان شکل گیری گلها نیز در ساقه های دو ساله است که این ساقه های دو ساله اصطلاحا سیخک spur نامیده می شوند و اکثرا در نوک آنان گلها شکل می‌گیرند. اکثر نمونه ها و ارقام گلابی درختانی خود عقیم و دگر بارور هستند به بیان ساده تر گرده های یک گل توانایی باروری مادگی گلهای همان درخت را ندارند بنابراین لازم است که برای محصول دهی مناسب دو یا چند رقم مختلف گلابی در کنار هم کاشته شوند تا محصول مناسبی بدست آید و با کاشت تنها یک درخت گلابی محصول خوبی عایدمان نخواهد شد. شکل میوه های گلابی نیز در گونه های مختلف این گیاه متافوت است و شکل گرد و سیب مانند تا شکل گلابی شکل معمولی آن مشاهده شده است.
درخت گلابی گونه ها و همچنین ارقام و انواع دو رگه مختلفی دارد که در اندازه درخت، شکل تاج، شکل و رنگ میوه و زمان رسیدن میوه تفاوتهایی با هم دارند . P.communis که با نام عمومی گلابی اروپایی شناخته می شود متداولترین گونه این گیاه در کشت و پرورش است.P. pyrifolia با نام گلابی آسیایی (چینی) شناخته می شود که میوه هایی تا حدودی گرد و شبیه سیب دارد و به همین دلیل گاهی با نام گلابی سیب شکل نیز معرفی می شودP.serotina با نام گلابی شرقی شناخته می شود.P.ussuriensis که بومی سیبریه است و با نام گلابی سیبریایی شناخته می شود که میوه هایی بدون مزه تولید می کند و بیشتر در مبحث پیوند زنی گلابی ها و به عنوان پایه کاربرد دارد. از ارقام مهم ایرانی می توان گلابی درگزی ، گلابی اسپادانا ، گلابی وحشی ، گلابی نطنز ،گلابی شاه میوه ، گلابی اسپادانا و بیروتی را نام برد .